آگاه: نمونه عینی این مسئله قطع انشعاب آب و فاضلاب برای برخی از مدارس دولتی تهران است که در آستانه بازگشایی مدارس، مشکلات و نگرانی‌هایی را برای خانواده‌ها و کادر آموزشی مدارس به وجود آورده است. اگرچه شرکت آبفای تهران در این زمینه توضیحاتی را برای رسانه‌ها ارسال و به نکات درستی درباره حفاظت از منابع آبی اشاره کرده است اما باز هم مواردی باقی می‌ماند که باید برای آنها توضیحات قانع‌کننده‌ای پیدا کرد.
مورد نخست اینکه همه مردم می‌دانند مدارس دولتی در تامین بودجه موردنیاز خود چه مشکلاتی دارند و برای خدمات آموزشی به فرزندان همین مردم باید دست به دامن خانواده دانش‌آموزان شوند تا بتوانند نیازهای مدرسه را تامین کنند. در چنین شرایطی حتی گاهی شنیده می‌شود که وظیفه و مسئولیت تامین نیازهای اولیه از سوی مراجع بالاتر به مدیران مدارس واگذار شده تا خودشان به فکر چاره باشند. حالا در این میان وجود معضلی چون قطعی آب ازسوی آبفا به وجود می‌آید که حتی با وجود کمک مالی خانواده‌ها نیز نمی‌توان امیدوار به رفع آن بود. در این حالت باید دید راه چاره چیست؟ آیا مدارس دولتی به‌تنهایی می‌توانند بدهی‌های انباشته شده میلیاردی را که آبفا به آنها اشاره کرده بپردازند؟ 
راهکار پیشنهادی در این مورد این است که شرکت آبفا با ارائه مستندات قانونی و توضیحات علمی متقن به وزارتخانه متبوع مدارس، مطالبات مالی خود را درخواست کند. حتی در مسیر نامه‌نگاری رسمی می‌توان دیگر نهادها و سازمان‌های مالی دولت را نیز در جریان گذاشت تا به فکر تامین منابع مالی باشند یا راهکار مناسبی که کسی ضرر نکند را ارائه دهند. به عبارت دیگر، درگیر کردن مدارس در خط مقدم آموزش فرزندان این سرزمین که خود با ده‌ها مشکل مالی و کمبود نیروی انسانی و بقیه موارد مواجه هستند، امر پسندیده‌ای نیست. حتی نمی‌توان به این مسئله فکر کرد که مدارس دولتی هم باید از خانواده دانش‌آموزان ارقام مربوط به قبوض خدماتی مانند آب و گاز و برق و غیره را مطالبه و تامین کنند. 
خلاصه کلام اینکه هر سال در آستانه بازگشایی مدارس، مواردی چون تخلیه مدارس استیجاری، کلاس‌های ناایمن یا سیستم گرمایشی نامناسب و حتی قطعی آب و برق مطرح می‌شود که شایسته دانش‌آموزان و خانواده‌های آنها نیست و انتظار می‌رود با برنامه‌ریزی و اقدامات اصولی برای همیشه مسیر بروز چنین معضلاتی بسته شود.