آگاه: سیدابراهیم هاشمی با بیان این مطلب در ادامه اظهار کرد: افتخار بزرگی را صنعت داروسازی ایران برای کشور ایجاد کرده است به‌نحوی‌که بخش عمده‌ای از داروها را می‌توانیم در داخل با هزینه‌های بسیار کم تولید کنیم، در مقایسه با اینکه بخواهیم حتی این محصولات را از کشورهایی مثل هند وارد کنیم. وی افزود: اما شرایطی که برای بازار دارویی کشور ایجاد شده تا اصلاح نشود، آینده بسیار بدی را برای زنجیره تأمین دارو می‌بینم.
هاشمی ادامه داد: مهم‌ترین بحث این است که فقط سازمان غذا دارو را پاسخگوی مسائل دارو می‌دانیم درصورتی‌که حداکثر سهمی که به سازمان غذا و دارو برای انجام امور دارویی بدهیم، ۳۰درصد است و باید کاری کنیم که سازمان پاسخگوی همان میزان مسئولیت هم باشد. وی افزود: بزرگ‌ترین چالش ما الان در حوزه دارو نقدینگی است، مشکل اصلی این است که نظام‌هایی که نقدینگی را کنترل می‌کنند و پرداخت نقدینگی را در حوزه دارو برنامه‌ریزی می‌کنند، اصلاً حرف‌شنوی از مجموعه سازمان غذا دارو ندارند. هاشمی اظهار داشت: اگر دقیق عدد بگویم تا ابتدای سال ۱۴۰۲ کل مطالبات ما از دانشگاه‌های پزشکی زیر ۱۰ همت بود، در بهمن سال گذشته به ۱۷.۸ همت رسید که فاجعه‌ای در حال وقوع بود. وی توضیح داد: ۷۸ درصد به میزان مطالبات ما اضافه شده بود، با اقداماتی که شروع به انجام شد تا پایان اردیبهشت به عدد ۱۵.۵ همت برگشتیم اما در پایان تیرماه دوباره به ۱۷ همت رسیدیم. رییس هیأت مدیره انجمن پخش دارو و مکمل ایران، تاکید کرد: مشکلی که وجود دارد این است که با همکاری که سازمان برنامه‌وبودجه در این مدت کرد شاید بیش از ۴۲ همت وارد حوزه وزارت بهداشت شد اما از این میزان فقط ۲.۵ همت به مجموعه دارو داده شد، بقیه پولی که داده شد بر اساس بودجه‌های مصوب روتین بود و کمکی اصلاً به حوزه دارو نشد. وی افزود: از آن سو در دارویار که باید پول‌ها پرداخت می‌شد به‌رغم تأمین بودجه و نامه سازمان برنامه‌وبودجه، سازمان هدفمندی یارانه‌ها پرداخت را به‌موقع انجام نداد. هاشمی گفت: اگر با این وضعیت نقدینگی پیش برویم تمام ارزی هم که بانک مرکزی با هزار زحمت به ما پرداخت می‌کند عملاً ریالی وجود ندارد که شرکت بتواند ارز خریداری کند و کار انجام شود. این باعث می‌شود ماده اولیه وارد نشود، ساخت انجام نشود و قطعاً به کمبود دارویی برخورد کنیم. وی افزود: مشکل اصلی نقدینگی است. عمدتاً چالش ما چالشی است که با حوزه‌های دولت یا وابسته به دولت داریم؛ یا مستقیم دانشگاه‌های علوم پزشکی پول نمی‌دهند یا بیمه‌ها پول نمی‌دهند یا پول دارویار داده نمی‌شود. این سه بخش باید منظم و مرتب به شکلی کار کند که ساختار بتواند مشکل نقدینگی را حل کند.هاشمی ادامه داد: بحث دوم راجع به بانک‌ها و تسهیلات بانکی است؛ یک چالش هم این طرف داریم، چالشی که این‌سو داریم این است که بانک‌ها فرمول‌های تخصیص تسهیلات را عوض کرده‌اند و عمدتا بر اساس رسوب پول به شرکت‌ها پول می‌دهند که فاجعه است. اگر با این ساختار پیش برویم، بی‌پول هستیم چه جوری باید رسوب ایجاد کنیم؟ این مصوبه را داریم که ۵۰ همت به این وام‌ها اضافه شود ولی عملا باتوجه‌به نوع ساختار جذب آن ۵۰همت بسیار به‌سختی انجام می‌شود و شرکت‌های پخش و توزیع دارو که در یک سیستم کاملاً بسته کار می‌کنند و فقط دارو کار می‌کنند، در بعضی بخشنامه‌ها ذکر می‌شود تولیدی و این را در نظر نمی‌گیرند شرکت‌های پخش، شاهراه پول برای شرکت‌های تولیدی و تامین‌کننده هستند. وی افزود: این چالش‌هایی است که الان پیش رو داریم و اگر چاره‌ای عاجل دیده نشود یقینا به مشکل می‌خوریم. در کنار این، مهم‌ترین بحثی که داریم و باید انجام شود اصلاح ساختار مجموعه سازمان غذا دارو و به تبع آن دانشگاه‌های علوم پزشکی است. در دانشگاه‌های علوم پزشکی مانند سازمان غذا و دارو معاون غذا دارو پاسخگوی بحث نبود دارو در آن استان یا حیطه‌ای که دانشگاه کار می‌کند، است؛ اما پول دست حوزه دیگری است و عملا وقتی پول داده نمی‌شود چگونه آن فرد باید مدیریت کند. یکبار شرکت پخش به مجموعه‌ای بدهکار، دارو تحویل داد، سپس چه می‌شود، وقتی پول برنگردد، پول به شرکت تولیدی برنمی‌گردد و شرکت تولیدی پول ندارد که ارز و ماده اولیه بخرد و بقیه کارها را انجام بدهد، این یک چرخه است، چرخه را باید به شکل علمی دید، باید علمی رفتار کرد و علمی دیدن، کار بسیار ساده‌ای است ولی باید اراده‌ای مبنی بر این باشد که این مشکل را حل کنیم و فکر می‌کنم پر افتخارترین صنعت کشور را از بزرگ‌ترین چالشی که پیش رو دارد، نجات می‌دهیم. رییس هیات‌مدیره انجمن شرکت‌های پخش دارو و مکمل ایران، در پایان تاکید کرد: اگر نقدینگی به‌موقع وارد چرخه دارو شود، خیلی سریع می‌تواند از شرایط بسیار حاد پیش رو جلوگیری کند.