آگاه: او برای رمان «دهه سیاه» که یادآور دهه سیاه الجزایر در فاصله ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۲ است، این جایزه را کسب کرد. آکادمی گنکور که نویسنده و کارگردان سینما، فیلیپ کلودل امسال ریاست آن را برعهده دارد، روز دوشنبه اعلام کرد، جایزه گنکور ۲۰۲۴ که برترین جایزه ادبی فرانسه است، به کامل دائود برای «دهه سیاه» تعلق گرفته است. کامل دائود، برنده جایزه گنکور، پس از دریافت جایزه برای رمان «حوری‌ها» در پاریس، از پنجره رستوران دروان برای مخاطبانش دست تکان داد. دیگر کتاب‌هایی که به دور نهایی این جایزه راه یافته بودند «مادلین قبل از سحر» نوشته ساندرین کولت، «جاکاراندا» نوشته گائل فایی و «مجمع الجزایر» نوشته الن گاودی بودند. جایزه رنودو، دیگر جایزه ادبی فرانسه هم در همان مکان و در پی معرفی برنده گنکور به رقیب وی گائل فی برای «جاکاراندا» رسید.  دائود در پیامی همراه با عکس پدر و مادرش نوشت: این رویای توست که با هزینه کردن سال‌های زندگی‌ات برآورده شده است. به پدر مرحومم. برای مادرم که هنوز زنده است اما چیزی را به خاطر نمی‌آورد. هیچ کلمه‌ای برای تشکر واقعی وجود ندارد.  «دهه سیاه» که در هفته‌های اخیر به‌عنوان یک کتاب محبوب شناخته شده، جانشین رمان «مراقب او باش» نوشته ژان باپتیست آندریا شد که سال پیش این جایزه را دریافت کرد. دائود ۵۴ساله با این رمان که ۱۱سال پس از «تحقیق مورسو» که موفق به کسب جایزه گنکور بهترین رمان اول شد، برای دومین بار در چهار مرحله گنکور ظاهر شد و در نهایت جایزه گنکور بهترین رمان را از آن خود کرد. رمان نخست وی، بازروایت «بیگانه» آلبر کامو از منظر مقابل داستان اصلی بود. این نویسنده که سال۱۹۷۰ در شهر مستغانم الجزایر متولد شد، روزنامه‌نگاری قدیمی است و ستونی ویژه در لوپوئن دارد. او سال ۲۰۲۳ و سه سال پس از دریافت تابعیت فرانسوی، ساکن پاریس شد. «دهه سیاه» در حالی جایزه گنکور را برای نویسنده خود به ارمغان آورده و نام او را به‌عنوان اولین برنده الجزایری این جایزه در تاریخ ثبت کرده که انتشارش در کشور خود نویسنده ممنوع است و موجب شد گالیمار از بیست و هفتمین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب الجزایر که از ۶ تا ۱۶نوامبر برگزار می‌شود، حذف شود. این رمان مغایر یک ماده از منشور صلح و آشتی ملی الجزایر است که برمبنای آن برانگیختن «زخم‌های فاجعه ملی» ممنوع شده و به معنی سکوت در برابر یک دهه جنگ داخلی است که از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۲ گروه‌های تندرو را در برابر ارتش الجزایر قرار داد و بین ۶۰ تا ۲۰۰هزار کشته و هزاران نفر مفقود به جای گذاشت. این کتاب ۲۰سال پس از پایان جنگ، داستان را در دو بخش پیش می‌برد: از سایه تا روشنایی، از سکوت تا رویارویی.