آگاه: روزنامه سازندگی در دولت سابق توقیف شد؛ علت هم تیتر جنجالی و حاشیه‌سازی بود که برای صفحه ویترین خود با عنوان «طغیان گوشت» برگزیده بود اما توقیف او موقت بود و با رفع توقیف دوباره به فعالیت خود در جغرافیای رسانه‌ای کشور ادامه داد. بااین‌حال مواضع و مطالبی که در این مطبوعه منتشر می‌شود، همان مواضع کارگزارانی‌هاست؛ مواضعی که با حاشیه‌هایی هم همراه بوده است.
باتوجه‌به تحولات منطقه، حسین مرعشی در یادداشتی در روزنامه متبوعش خواستار توجه به طرح دودولتی در فلسطین شد و نوشت: «امروز همه باید این واقعیت را بپذیرند که هیچ نیرویی در منطقه حذف‌شدنی نیست. تصوری که اسرائیل به‌خصوص تندروهای این رژیم دارند این است که اساسا حزب‌الله در لبنان وجود نداشته باشد یا هیچ فلسطینی‌ای در کرانه باختری و غزه زندگی نکند. تصوری که از اساس غیرواقعی است. از طرفی دیگر، این تصور هم که برخی در بعضی از سطوح جبهه مقاومت به آن معتقدند که اسرائیل به‌زودی و در دوره زمانی کوتاه‌مدتی دست از خشونت و وحشی‌گری بردارد، تصور درستی نیست. تا آتش‌بس نشود، این جنگ و ویرانی و کشتار ادامه دارد. به همین دلیل امروز خاورمیانه بیش از هر زمان دیگری نیازمند یک آتش‌بس فراگیر و رفتن به‌سمت حل‌وفصل مشکلات واقعی برای خاموشی این جنگ خسارت‌بار است. بر این باورم که ایران می‌تواند خواسته‌های خودش را برای پس از آتش‌بس و توافق، صورت‌بندی کند. در کوتاه‌مدت و حتی میان‌مدت می‌توانیم دودولتی را در سرزمین فلسطین که هم کشورهای عربی به آن تمایل دارند و هم اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها از آن سخن گفته‌اند، مطرح کنیم که البته تنها مخالف این طرح فقط اسرائیلی‌ها هستند. هرچند طرح چنین موضوعی نیز پیچیدگی‌های خاص خود را به لحاظ جغرافیایی دارد اما ایران می‌تواند ابتدا به‌عنوان یک گام حداقلی با دودولتی موافقت کند تا همه دنیا به یک اجماعی برسند و دولت فلسطین مستقر و منطقه نیز از این تنش خارج شود.»
به نام فلسطین و به کام اشغالگران
اظهارات مرعشی در حالی است که رژیم صهیونیستی با فشار انگلیس و آمریکا و غرب از ابتدا با ادعای وضعیت دودولتی در فلسطین اشغالی تشکیل شد اما به‌طور فزآینده و مداوم، به اشغال بیشتر سرزمین فلسطین و تاراندن صاحبان این سرزمین مبادرت ورزید. در این روند، سران رژیم صهیونیستی تنها نبوده‌اند، بلکه دولت‌های غربی پشت رژیم صهیونیستی بوده‌اند و مطلقا از شرارت‌ها و جنایت‌های آن حمایت کرده‌اند. عبرت‌آموز اینکه یاسر عرفات با وجود عقب‌نشینی از منطق مبارزه و افتادن در تله آمریکایی- صهیونیستی سازش و صلح، از سوی صهیونیست‌ها تحقیر و تحدید و نهایتا مسموم و ترور شد. انتفاضه فلسطین و تشکیل حماس و جهاد اسلامی، ریشه در این روند فریبکارانه داشته است.
متهوران کم‌سواد
از سوی دیگر، رژیم صهیونیستی که از حمایت صددرصدی غرب برخوردار است، نه‌تنها قائل به وضعیت دو دولتی نیست، بلکه قلمرو نامشروع خود را از نیل (در مصر) تا فرات (در عراق) می‌داند! نکته بعدی این که زمزمه آتش‌بس و صلح برای آمریکا و اروپا و اسرائیل در یک سال اخیر، به سیاق قبل از آن، صرفا عملیات فریب برای ایجاد دودستگی در منطقه و تردید و تزلزل در جبهه مقاومت و زدن شبیخون بوده؛ چنان‌که در اقدامات تروریستی رژیم در لبنان و سوریه و ترور شهید هنیه دیدیم. با این وصف باید سوال کرد که آیا امثال مرعشی، نسبتی با عملیات روانی آمریکا و رژیم صهیونیستی دارند یا صرفا از سر بی‌سوادی متهورانه سخن می‌گویند و هزینه می‌تراشند؟! نکته پایانی این که رژیم صهیونیستی هم‌اینک راه‌حل احمقانه دودولتی را با در اختیار گرفتن تشکیلات خودگردان (محمود عباس) و تبدیل آن به یگان امنیتی خود در جهت سرکوب مردم فلسطین پذیرفته و اجرا می‌کند.
مواضع جنجالی آقای دبیرکل فقط محدود به تحولات منطقه نشد. او روزگذشته طی یادداشتی با عنوان «زمان ترک مخاصمه» که در «سازندگی» منتشر شده در تکمیل مواضع گذشته خود نوشت: «عمده‌ترین دلیل برای انتخاب ترامپ و انتخاب مجدد او، تمرکز مردم بر مسئله کاهش تورم و حفظ رفاه یا افزایش رفاه‌شان بوده است. ضمن اینکه در بخش جامعه مسلمان‌های آمریکا برای اولین بار مسلمان‌ها از عملکرد یک سال‌واندی دولت بایدن و دموکرات‌ها در مسئله فلسطین به‌شدت ناراضی بودند و به ترامپ رأی دادند اما درخصوص مناسبات ایران و آمریکا وضعیت چگونه است؟ ما تجربه ترامپ را داریم.
ما می‌توانستیم در گذشته به یک ترک مخاصمه‌ای برسیم. اکنون نیز لازم نیست که روابط‌مان را با آمریکایی‌ها برقرار کنیم و کار سنگین و درازمدت با آنها انجام دهیم اما دلیلی هم ندارد که این همه درحال مخاصمه باشیم. درمجموع فکر می‌کنم آقای ترامپ، آن رییس‌جمهور دوره اول آمریکا نخواهد بود که با خامی و با یک امضا از برجام خارج شد. ما هم البته در همان شرایط قبلی نیستیم که مثلا بین دولت آقای روحانی و نهادهای حاکمیتی شکاف وجود داشته باشد. شعار آقای پزشکیان وفاق است. در وفاق ملی، همراهی همه نهادها برای حفظ منافع ملی است. این سیاست می‌تواند امروز کارساز باشد؛ یعنی آقای پزشکیان می‌تواند با همراهی در روند دستیابی به آتش‌بس در غزه و لبنان تشکیل دولت فلسطینی کمک کند. همچنین آقای پزشکیان با اتخاذ راهبرد وفاق می‌تواند، نیروهای نظام و قوای سه‌گانه و نهادهای بالادستی را برای ترک مخاصمه هم‌جهت کند.»
چشم نگران دنیا چه شد؟
این اولین‌بار نیست که سازندگی‌ها چراغ سبز به طرف مقابل نشان می‌دهند و بر ترک مخاصمه ایران و آمریکا تاکید می‌کنند. در زمانی که مردم آمریکا به پای صندوق‌های رأی رفته بودند تا رییس‌جمهور جدید خودشان را تعیین کنند، همین روزنامه با تیتر«چشم نگران دنیا» و با کاریکاتوری از دونالد ترامپ و کامالا هریس، تلویحا امیدواری خود را برای رأی‌آوری نامزد زن دموکرات ریاست‌جمهوری اعلام کرده بودند و امروز ـ در دوره «پسا انتخابات آمریکا»- بر ترک مخاصمه ایران و آمریکا متمرکز شده‌اند!
به‌راستی با به روی‌کارآمدن ترامپ در کشوری که بازوی قدرتمندی برای رژیم صهیونیستی است، معادلات منطقه تغییر می‌کند؟ سعدالله زارعی، کارشناس منطقه با تاکید بر اینکه با روی‌کارآمدن ترامپ هیچ تغییری در معادلات کنونی منطقه ایجاد نمی‌شود، گفت: آمریکایی‌ها نمی‌توانند برخورد فعال‌تری در منطقه داشته باشند و درعین‌حال امکان کنار گذاشتن حمایت از رژیم صهیونیستی را هم ندارند، زیرا در داخل آمریکا یک لابی قدرتمند صهیونیستی مانع این کار می‌شود. وی با بیان اینکه پروژه اسرائیل با حمایت بیشتر آمریکایی‌ها تقویت نخواهد شد، اظهار کرد: آمریکایی‌ها در یک سال گذشته هر نوع حمایتی را از رژیم صهیونیستی انجام دادند و ظرفیت نظامی پشتیبانی از رژیم صهیونیستی را به سقف رساندند و ترامپ چیز جدیدی برای حمایت از رژیم صهیونیستی ندارد که ارائه کند؛ بنابراین بسیار بعید می‌دانم آمریکایی‌ها بتوانند در دوره ترامپ، صحنه منطقه را به نفع اسرائیل تغییر دهند.
کارشناس منطقه درباره مواضع ترامپ درخصوص ایران و جنگ در منطقه غرب آسیا نیز تصریح کرد: نخستین حرفی که ترامپ بعد از مشخص شدن پیروزی در انتخابات مطرح کرد این بود که جنگ جدیدی را آغاز نمی‌کنیم و تلاش خواهیم کرد به جنگ‌های کنونی خاتمه دهیم. این مواضع نشان می‌دهد اساسا پروژه جنگ در غرب آسیا به بن‌بست رسیده است و آمریکایی‌ها با جنگ نمی‌توانند اهداف سیاسی خود را دنبال کنند. بعید به نظر می‌رسد که با روی‌کارآمدن ترامپ، موازنه نظامی در منطقه به نحو محسوسی تغییر کند.
با این اوصاف باید پرسید، هدف کارگزارانی‌ها و دبیرکل آن از طرح مسائل حاشیه‌ای آن هم در مقطع کنونی چیست؟ جالب آنجاست که این مواضع به بدنه حزب گره خورده است؛ از این رو مباحثی همانند دودولتی در فلسطین یا ترک مخاصمه با آمریکا فقط حرف یک نفر نیست، بلکه حرف یک تشکل سیاسی با سابقه طولانی است...
نظر شما