حزب توده
-
به مناسبت ۲۴ آبان، پنجاه‌وهفتمین سالروز درگذشت غزلسرای «سایه عمر»
رهی معیری؛ اصلاح‌گر فرهنگی
محمدحسن بیوک‌معیری، که بعدها به رهی معیری شهرت یافت، در ۱۰ اردیبهشت ۱۲۸۸ خورشیدی در تهران، در خانواده‌ای ادبی و هنری چشم به جهان گشود. پدرش موید خلوت، پیش از تولد او درگذشت و مادرش او را در محله گلشن، در خانه‌ای پر از کتاب و شعر، بزرگ کرد. او نوه معیرالممالک نظام‌الدوله، از درباریان قاجار بود و عمویش فروغی بسطامی، غزلسرای نامدار قاجاری، نخستین معلم شعرش شد. رهی از کودکی به نقاشی، موسیقی و شعر علاقه‌مند بود؛ در مدرسه‌های ابتدایی و متوسطه تهران درس خواند و سپس وارد خدمات دولتی شد. او در سال ۱۳۲۲ به ریاست کل انتشارات و تبلیغات وزارت پیشه و هنر رسید، پس از بازنشستگی در کتابخانه ملی مشغول شد و تا پایان عمر، در ۲۴ آبان ۱۳۴۷، که در ۵۹ سالگی بر اثر سرطان درگذشت، در تنهایی عمیقی زندگی کرد.
-
به بهانه درگذشت حسن کامشاد، مترجم کشورمان
جای خالی ترجمه‌های ماندگار
حسن کامشاد، مترجم و پژوهشگر ادبیات فارسی چند روز پیش در آستانه صد سالگی دارفانی را وداع گفت؛ کامشاد با اینکه تالیفات متعددی دارد که مهم‌ترینشان «حدیث نفس» است، بیشتر به واسطه ترجمه‌هایش شناخته شده است و دلیل این زبانزدبودن هم ترجمه روان و نثر خواندنی اوست به‌طوری که گاهی فراموش می‌کنی در حال خواندن متن ترجمه هستی؛ حسی که با خواندن بسیاری از ترجمه‌های فعلی تجربه نمی‌شود.
-
چه نیازی ما را به‌سوی تحول سوق داده است؟
تحول در سه سطح
حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر رضا برنجکار از جمله افرادی است که هم تجربه حضور و تدریس در دانشگاه را دارد و هم حوزه‌های علمیه؛ طبیعتا در این مسیر دارای اندوخته و نگاه عمیقی است. وی هم اینک استاد تمام دانشگاه تهران است و ریاست انجمن کلام اسلامی حوزه را برعهده دارد و به پژوهش و تدریس در حوزه و دانشگاه مشغول است.