۲۳ بهمن ۱۴۰۳ - ۱۱:۰۰
کد خبر: ۱۰٬۸۱۲

جشنواره فیلم فجر درحالی به کار خود پایان داد که هیات داوران آن نسبت‌به برخی از فیلم‌ها بی‌مهری کردند؛ آن هم فیلم‌های که طرفدار بسیاری هم در میان منتقدان داشتند و هم در میان مخاطبان. «ناتور دشت» یکی از همین موارد است؛ فیلمی که تا روز آخر جزو فیلم‌های برتر از نگاه مردم بود اما تنها در دو رشته بهترین نقش مکمل مرد (میرسعید مولویان) و بهترین طراحی صحنه (محمدحسین کرمی) کاندیدا شد.

کم‌لطفی به فیلمی که طرفدار زیاد داشت

آگاه: در ادامه نظرات سینماگران و منتقدان به این فیلم را می‌خوانید:

احمدرضا درویش؛ «ناتور دشت» همگان را به عبور از تاریکی فرامی‌خواند
احمدرضا درویش، کارگردان سینما درباره این فیلم نوشت: در روزگاری که همدلی، سخاوت و امید به اسارت درآمده است و آتش طمع، پول و بتن، مزرعه عشق را تهدید می‌کند، «ناتور دشت» همگان را در هر رنگ و زبان به اتحاد و عبور از تاریکی فرامی‌خواند.
و چه باشکوه، دانه‌های ذرت دست در دست هم، گمشده را فریاد می‌زنند، ظلمت در بتن دفن می‌شود و «یسنای عشق» طلوع می‌کند.
تبریک به سازندگان فیلم درخشان ناتور دشت. دستمریزاد.

فریدون جیرانی: میرسعید مولویان بی‌نظیر است در نقش آدمِ بدبخت

کم‌لطفی به فیلمی که طرفدار زیاد داشت
فریدون جیرانی، نویسنده، کارگردان و منتقد سینما نوشت: ناتوردشت یک فیلم اجتماعی است و تلخ. آدمِ بدش، آدمِ بدبختی است و بدبختی‌اش ریشه در شرایط زیستش دارد. در جامعه‌ای که فیلم نشانمان می‌دهد، همه آدم‌های فیلم مشکلی دارند و سرانجام این آدم‌ها، سرانجام روشنی نیست؛ و این امتیاز فیلم است. آدم‌های خاکستری با سرانجامی تلخ و آینده‌ای ناپیدا ...
چقدر زیباست انتظار زن عاشق در پایان فیلم، برای معشوقش… که ما می‌دانیم و او نمی‌داند...
خوشحالم که در این فیلم نگرش اجتماعی، جای نگرش اخلاقی نشسته و جامعه گل و بلبل نیست؛ البته فیلم همه درها را به آینده نمی‌بندد و تیره تمام نمی‌شود؛ روزنه امید باقی می‌ماند تا این تلخی به‌اندازه باشد. میرسعید مولویان بی‌نظیر است در نقش آدمِ بدبخت…

بهروز افخمی: بی‌صبرم با مولویان کار کنم

کم‌لطفی به فیلمی که طرفدار زیاد داشت
بهروز افخمی، کارگردان و نویسنده نوشت: فیلم ناتوردشت داستان خوبی دارد و وقتی داستان خوبی داشته باشی، همه کارها آسان می‌شود. فقط می‌ماند اینکه بازیگران خوبی پیدا کنید و فکر می‌کنم میرسعید مولویان در ناتوردشت، فوق‌العاده است. یک بازی فوق‌العاده و به‌یادماندنی و البته باقی ترکیب بازیگران نیز بسیار خوب هستند. اما میرسعید مولویان یکی از امیدهای آینده بازیگر مرد در سینمای ایران است و من خیلی بی‌صبرم که با او کار کنم.

فریدون حسن‌پور و فیلمی با مسئله ملی

کم‌لطفی به فیلمی که طرفدار زیاد داشت
فریدون حسن‌پور، نویسنده و کارگردان سینما نوشت: ناتوردشت فیلمی با موضوع انسانی که با یک مسئله ساده شروع و به‌تدریج تبدیل به یک مسئله ملی می‌شود. ساخت فیلمی با این ابعاد وسیع و شلوغ و پردردسر کار بسیار سخت و طاقت‌فرسایی است. من از دیدن فیلم لذت بردم و به تمامی عوامل دست‌اندرکار ناتوردشت خسته نباشید و دست‌مریزاد می‌گویم.
جعفر گودرزی، رییس انجمن منتقدان نیز نوشت: فیلم با روایتی هوشمندانه و تدریجی آغاز می‌شود. قایق کاغذی که یسنا می‌سازد و در آب می‌اندازد، نمادی از تلاش بی‌پایان انسان‌ها برای یافتن مسیر در زندگی است. این صحنه، درحقیقت آغازگر سفری پیچیده است که نه‌تنها بحران‌های بیرونی، بلکه کشمکش‌های درونی شخصیت‌ها را به‌طور عمیق نمایان می‌کند.

شاهین شجری‌کهن و امتیاز هوایی

کم‌لطفی به فیلمی که طرفدار زیاد داشت
شاهین شجری‌کهن، منتقد سینما نوشت: ناتوردشت فیلم سالم و سرپایی است که قصه و فیلمنامه دارد و شخصیت‌های قدرتمند می‌سازد. فیلمبرداری استادانه مرتضی غفوری در سینمایی که همه با ذوق‌زدگی به قاب‌های تزئینی و نماهای بی‌ربط هوایی امتیاز می‌دهند نمونه روایت بصری هدفمند است و میرسعید مولویان شاید جدی‌ترین رقیب امین حیایی برای سیمرغ امسال باشد. هادی حجازی‌فر هم مثل همیشه‌اش خوب است.
محمدتقی فهیم، منتقد سینما نوشت: در جشنواره فجر۴۳ فیلم سینمایی ناتوردشت به‌لحاظ ساخت، ویژگی‌های کارگردانی و جزییات و بازیگری یکی از بهترین فیلم اجتماعی بوده است و من تصور می‌کنم در دو تا سه رشته ازجمله بهترین فیلم، بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و همچنین بهترین کارگردانی باید کاندیدا شود.

منوچهر هادی: قصه‌ای واقعی که با هوشمندی نوشته شده است

کم‌لطفی به فیلمی که طرفدار زیاد داشت
منوچهر هادی، کارگردان سینما نوشت: ناتوردشت یکی از نفس‌گیرترین فیلم‌های سینمای تعلیق ماست، بدون اینکه در ژانر وحشت قرار بگیرد. براساس یک قصه واقعی، فیلم با هوشمندی نگارش شده و به بهترین شکل، متن اثر به زبان تصویر برای مخاطب تعریف می‌شود. هدایت درست بازیگران، روند روبه‌جلوی داستان با ریتمی منظم و به‌اندازه، مدیریت و طراحی صحنه‌های شلوغ مدیون و مرهون کارگردانی دقیق در همه بخش‌هاست.
دست‌مریزاد و خسته نباشید به خردمندان، فیلمبرداری و نورپردازی بی‌نقص مرتضی غفوری که همراهی و تعقیب درست کاراکترها با دوربینش تماشایی است. طراحی صحنه و لباس هیچ‌جا از کار بیرون نمی‌زند و ما را به جهان فیلم نزدیک می‌کند.
تدوین کار که در ادامه کارگردانی کار است و کار خردمندان را به زیبایی سروسامان می‌دهد و تکمیل می‌کند. بازی‌ها همه در خدمت داستان است؛ از هادی حجازی‌فر و سعید آقاخانی که انتظاری جز این بازی درخشان از آنها نیست، گرفته تا بازی شگفت‌انگیز علی صالحی که امیدوارم از دید داوران دور نماند و سایر بازیگران حتی دو سکانس علی مصفا چشم‌نوازند.و اما بازی میرسعید مولویان که اگر سیمرغ را به خانه نبرد به او اجحاف شده است. او به‌جرات اکنون جزو بهترین بازیگران مرد سینماست. دم همت و غیرتت در بازی این فیلم سخت گرم. یک‌سوم پایانی فیلم تماشاگر را آزار می‌دهد، آزار خوب که بعد از فیلم تو را درگیر می‌کند. کار مهدی فرجی، تهیه‌کننده باسواد و قدرتمند این فیلم سخت و قابل ستایش است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.