آگاه: تلویزیون در ایران برای اولین بار در سال ۱۳۳۷ به طور رسمی شروع به کار کرد و به سرعت به یکی از محبوبترین رسانهها تبدیل شد. در دهههای ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰، تلویزیون ملی ایران با تولید برنامههای متنوع از جمله سریالهای تلویزیونی، برنامههای کودک، اخبار و برنامههای آموزشی، جایگاه خود را در میان مردم تثبیت کرد. پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، سازمان صدا و سیما به عنوان نهاد اصلی مسئول تولید و پخش برنامههای تلویزیونی و رادیویی در ایران تعیین شد و تا به امروز به فعالیت خود ادامه داده است.
وضعیت فعلی تماشای محتوای تلویزیونی
در حال حاضر، تلویزیون در ایران همچنان یکی از اصلیترین رسانههاست، اما با چالشها و تغییرات زیادی روبرو شده است. بر اساس آمارهای موجود، متوسط زمان تماشای تلویزیون در ایران حدود ۴ تا ۵ ساعت در روز است که نشاندهنده اهمیت این رسانه در زندگی مردم است. با این حال، این رقم در سالهای اخیر کاهش یافته است، به ویژه در میان جوانان و نوجوانان که بیشتر به سمت رسانههای دیجیتال گرایش پیدا کردهاند.
عوامل مؤثر بر تماشای محتوای تلویزیونی
گسترش اینترنت و رسانههای دیجیتال: یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر کاهش تماشای تلویزیون، گسترش اینترنت و رسانههای دیجیتال است. با دسترسی آسان به اینترنت پرسرعت و گسترش شبکههای اجتماعی، پلتفرمهای استریمینگ و سایتهای اشتراک ویدیو، بسیاری از مردم به ویژه جوانان ترجیح میدهند به جای تماشای برنامههای تلویزیونی، از محتوای دیجیتال استفاده کنند.
تغییر الگوهای مصرف رسانهای: تغییر در الگوهای مصرف رسانهای نیز بر تماشای تلویزیون تأثیر گذاشته است. امروزه مردم ترجیح میدهند برنامههای مورد علاقه خود را در زمانهای دلخواه و به صورت آنلاین تماشا کنند، به جای این که به برنامههای زنده تلویزیونی وابسته باشند. این موضوع باعث کاهش تماشای برنامههای زنده و افزایش استفاده از پلتفرمهای استریمینگ شده است.
کیفیت محتوای تلویزیونی: کیفیت محتوای تلویزیونی نیز یکی از عوامل مهم در جذب یا دفع مخاطبان است. در سالهای اخیر، برخی از مخاطبان از کیفیت برنامههای تلویزیونی انتقاد کردهاند و معتقدند که محتوای ارائه شده تکراری، کلیشهای و فاقد جذابیت است. این موضوع به ویژه در میان جوانان و نوجوانان که به دنبال محتوای نوآورانه و جذاب هستند، بیشتر دیده میشود.
رقابت با شبکههای ماهوارهای و بینالمللی: شبکههای ماهوارهای و بینالمللی نیز به رقبای جدی برای تلویزیون داخلی تبدیل شدهاند. بسیاری از مردم به ویژه در مناطق مرزی، به شبکههای ماهوارهای دسترسی دارند و ترجیح میدهند برنامههای این شبکهها را تماشا کنند. این شبکهها اغلب برنامههای متنوع و جذابتری ارائه میدهند که میتواند مخاطبان تلویزیون داخلی را کاهش دهد.
محدودیتهای خلاقیت: محدودیتهای محتوایی در تلویزیون ایران نیز یکی از عوامل مؤثر بر کاهش تماشای برنامههای تلویزیونی است. برخی از مخاطبان معتقدند که برنامههای تلویزیونی به دلیل محدودیتهای خلاقیت، نمیتوانند به طور کامل به نیازها و علایق آنها پاسخ دهند. این موضوع به ویژه در مورد برنامههای سرگرمی و سریالهای تلویزیونی بیشتر دیده میشود.
چالشهای پیش رو
تلویزیون در ایران با چالشهای متعددی روبرو است که نیازمند توجه و اقدامات جدی است. برخی از این چالشها عبارتند از:
رقابت با رسانههای دیجیتال: گسترش اینترنت و رسانههای دیجیتال، رقابت شدیدی را برای تلویزیون ایجاد کرده است. برای جذب مخاطبان جوان، تلویزیون نیازمند ارائه محتوای جذاب و نوآورانه است که بتواند با پلتفرمهای دیجیتال رقابت کند.
افزایش انتظارات مخاطبان: مخاطبان امروزی انتظارات بالاتری از محتوای تلویزیونی دارند. آنها به دنبال برنامههایی هستند که نه تنها سرگرمکننده باشند، بلکه بتوانند به نیازهای اطلاعاتی، آموزشی و فرهنگی آنها نیز پاسخ دهند. تلویزیون باید بتواند به این انتظارات پاسخ دهد تا مخاطبان خود را حفظ کند.
محدودیتهای مالی و فنی: تولید برنامههای تلویزیونی با کیفیت بالا نیازمند سرمایهگذاری مالی و فنی قابل توجهی است. در شرایطی که منابع مالی محدود است، تولید برنامههای باکیفیت و جذاب میتواند چالشبرانگیز باشد. گرچه گفته میشود هزینههای صدا و سیما، زیاد است، اما باید دانست که تولید و ارائه محتوای مناسب نیازمند هزینههای بسیاری است که باید با توجه به تغییر فناوری، برای آن سرمایهگذاری کرد. حفظ مخاطبان قدیمی و جذب مخاطبان جدید: تلویزیون باید بتواند همزمان مخاطبان قدیمی خود را حفظ کند و مخاطبان جدیدی را نیز جذب کند. این کار نیازمند ارائه محتوایی است که بتواند به نیازها و علایق همه گروههای سنی پاسخ دهد.
راهکارهای پیشنهادی
برای مقابله با چالشهای پیش رو و بهبود وضعیت تماشای محتوای تلویزیونی در ایران، راهکارهای متعددی وجود دارد:
تولید محتوای جذاب و نوآورانه: تلویزیون باید به تولید محتوای جذاب و نوآورانه بپردازد که بتواند با رسانههای دیجیتال رقابت کند. این محتوا میتواند شامل سریالهای تلویزیونی، برنامههای سرگرمی، مستندها و برنامههای آموزشی باشد. استفاده از ایدههای نوآورانه، تولید برنامههای مرتبط با فرهنگ ایرانی و تکیه بر استعدادهای جوان، میتواند فضای تلویزیون ایران را تغییر دهد.
استفاده از فناوریهای جدید: تلویزیون میتواند از فناوریهای جدید مانند پلتفرمهای استریمینگ و شبکههای اجتماعی برای جذب مخاطبان جوان استفاده کند. ارائه برنامهها به صورت آنلاین و در دسترس در هر زمان و مکان میتواند به افزایش تماشای محتوای تلویزیونی کمک کند. همانطور که صدا و سیما به استفاده از پلتفرم تلوبیون روی آورده است، میتواند امکانات دیگری را نیز با استفاده از فناوریهای نوین به مخاطب خود ارائه کند.
افزایش تعامل با مخاطبان: تلویزیون میتواند با افزایش تعامل با مخاطبان، به نیازها و علایق آنها پاسخ دهد. این تعامل میتواند از طریق نظرسنجیها، شبکههای اجتماعی و برنامههای تعاملی صورت گیرد. ارائه برنامههای تعاملی در صدا و سیما، نیازمند رویکردی جدید در این سازمان است که باید برای آن برنامهای مستمر داشت.
حمایت از تولیدکنندگان مستقل: حمایت از تولیدکنندگان مستقل و خلاق میتواند به افزایش تنوع و کیفیت محتوای تلویزیونی کمک کند. این تولیدکنندگان میتوانند ایدههای نو و جذابی را ارائه دهند که مخاطبان را جذب کند. حضور تولیدکنندگانی که به صورت مستقل به تولید محتوا میپردازند، استفاده از تواناییهای آنان و همراهی با ظرفیتهای کوچک در تمام کشور، میتواند تغییر در رویکرد محتوایی صدا و سیما ایجاد کند. بهبود زیرساختهای فنی: بهبود زیرساختهای فنی و افزایش کیفیت پخش برنامهها نیز میتواند به جذب مخاطبان بیشتر کمک کند. این کار میتواند شامل ارتقاء کیفیت تصویر و صدا، افزایش سرعت پخش آنلاین و بهبود دسترسی به برنامهها باشد.
به هر حال، تلویزیون در ایران همچنان یکی از اصلیترین رسانههاست، اما با چالشها و تغییرات زیادی روبرو شده است. گسترش اینترنت و رسانههای دیجیتال، تغییر الگوهای مصرف رسانهای، کیفیت محتوای تلویزیونی، رقابت با شبکههای ماهوارهای و محدودیتهای محتوایی از جمله عوامل مؤثر بر کاهش تماشای تلویزیون هستند. برای مقابله با این چالشها، صدا و سیما باید هرچه سریعتر دست به تغییرات مناسبی در عملکرد خود بزند تا از قافله عقب نماند و مخاطبان را همراه خود داشته باشد.
نظر شما