آگاه: وبگاه یوپی‌آی در گزارشی آورده است: تابه‌حال، شکل ابر اورت و چگونگی تأثیر نیروهای فراتر از منظومه شمسی بر آن زیاد مشخص نبود؛ اما یافته‌های جدید که به‌تازگی در وبگاه آرکایو منتشر شده است، نشان می‌دهد که این ابر ممکن است شبیه یک ساختار مارپیچی باشد که یکی از ویژگی‌های اساسی لازم برای شناخته‌شدن آن به‌عنوان یک کهکشان مستقل است.
ابر اورت از بقایای سیاره‌های غول‌پیکر منظومه شمسی، یعنی مشتری، نپتون، اورانوس و زحل، پس از شکل‌گیری آنها در ۴.۶میلیارد سال پیش، متولد شد. برخی بقایای آنها به قدری بزرگ هستند که برخی دانشمندان، آنها را به‌عنوان سیاره‌های کوتوله در نظر می‌گیرند.
هنگامی که از فناوری‌های روی زمین برای بررسی اجرام موجود در ابر اورت استفاده می‌شود، آنها بسیار کوچک و کم‌نور به نظر می‌رسند. در پژوهش جدید، پژوهشگران از داده‌های جمع‌آوری‌شده از مدار دنباله‌دارها و نیروهای گرانشی از داخل و خارج منظومه شمسی برای ایجاد مدلی از ساختار ابر اورت استفاده کردند. آنها سعی می‌کنند ساختار و منشأ ابراورت را بهتر بفهمند، زیرا ممکن است بتوان از آن اطلاعاتی درباره تاریخ شکل‌گیری منظومه شمسی به‌دست آورد.