آگاه: وَلَن تَرضَی عَنکَ ٱل‌یَهُودُ وَلَا ٱلنَّصَرَی حَتَّی تَتَّبِعَ مِلَّتَهُم
آیه ۱۲۰ سوره بقره
یهودیان و مسیحیان(منحرف) هیچ‌وقت از تو راضی نمی‌شوند؛ مگر اینکه دنباله‌رو دینشان و به‌طور کامل تسلیم خواسته‌هایشان شوی!

لازم نیست راضی‌شان کنی!
شاید ادایش را دربیاورند اما هیچ‌وقت واقعا کوتاه نمی‌آیند. از بده و بستان دم می‌زنند اما در عمل فقط برای خودشان امتیاز می‌گیرند. از گفت‌وشنود می‌گویند، اما تاب پاسخی به‌جز «بله قربان» را ندارند. امروز هسته‌ای را بهانه می‌کنند و فردا موشک را و پس‌فردا تمامیت ارضی ایران را. نه‌تنها در حرف که در عمل هم نشان داده‌اند به هیچ مرزی قانع نیستند. هر قدمی که به عقب برداریم، ۱۰ قدم جلوتر می‌آیند. تا روزی که نشانی از ما باقی نماند. تا روزی که یکه‌تاز جهان خودشان باشند و بس. این خاصیت زیاده‌خواهان عالم است.
 
همه چیز یا هیچ‌چیز
مقام رهبری می‌فرمایند: «یک عده کوهنوردی از یک راه صعب‌العبور کوهستانی عبور می‌کنند. در میان برف‌ها، عصا به دست، در این راه باریک و پر از خطر، باید این راه را، این گردنه را، طی کنند تا برسند به قله کوه. به اینها گفته می‌شود به همدیگر بچسبید، کمربندهایتان را هم ببندید، جداجدا و تک‌تک حرکت نکنید که اگر تنها ماندید، خطر لغزیدن هست؛... این پیوستگی مسلمانان که به همدیگر جوشیدند، به همدیگر گره خوردند، از هم جدایی‌پذیر نیستند، با دیگر جبهه‌ها به‌کلی منقطع‌اند، و... آیا در قرآن و حدیث نامی دارد، یا نه؟ بله؛ این نام، ولایت است.» اما چرا چنین تاکیدی بر ولایت و همبستگی میان مومنان وجود دارد؟ زیرا بدون این پیوستگی، هر گروهی در برابر طاغوت و قدرت‌های سلطه‌گر، به‌سادگی شکست می‌خورد. آیه فوق فقط یک روایت تاریخی نیست؛ بلکه حقیقتی جاری در زندگی امروز ماست. آنطور که رهبر انقلاب می‌فرمایند: «تا وقتی کمند آنها را به گردن نیندازید، دنباله‌رو آنها نشوید، همین آش است و همین کاسه. خودت را قوی کن که کمندش در گردن تو تاثیر نگذارد؛ یک تکان بدهی، کمندش پاره شود. خودت را قوی کند. چرا خودت را ضعیف می‌کنی تا در مقابل او تسلیم شوی.»
اما چرا دشمنان چنین سیاستی دارند؟ زیرا جهان‌بینی اهل کتاب تحریف شده، بر محور سلطه و برتری است. هر چیزی که مقابل این برتری بایستد، باید حذف شود. پیامبر اسلام(ص) که پرچم استقلال و حق‌گرایی را بلند کرد، بزرگ‌ترین مانع بر سر راه آنان شد. امروز نیز وقتی ملت ایران شعار «نه شرقی، نه غربی» را بلند کرد، دشمنی‌ها آغاز شد. تحریم‌ها، جنگ‌ها و فشارهای اقتصادی، همه برای شکستن مقاومت ملتی است که می‌خواهد مستقل و آزاد باشد. 
اولین درسی که خداوند به آدم (ع) داد، شناخت دشمن بود. عجیب است که برخی هنوز نمی‌خواهند این دشمنی را باور کنند. امروز نیز قدرت‌های سلطه‌گر با تغییر سبک زندگی تلاش می‌کنند ملت‌ها را به بردگی بکشانند. چنانکه در پروتکل‌های دانشوران صهیون آمده است: «ما کاری می‌کنیم که مردم اینگونه زندگی کنند... تا همگی برده ما شوند.» اما مومنان می‌دانند، آنان تا همه چیز ما را نگیرند، راضی نمی‌شوند. 

عهد با آیه
خداوند در این آیه از ما خواسته است که: بدانیم دشمنان به‌هیچ‌وجه از ما راضی نمی‌شوند و به تلاش‌های شبانه‌روزی آنان برای تحمیل صددرصدی خواسته و فرهنگ و ارزش‌های خود آگاه باشیم و هویت دینی و فرهنگی خود را حفظ کنیم.  برای عمل به این آیه در زندگی می‌توانیم: به پیشنهادهای غربی برای سبک رفتار و پوشش و غذا و تفریح که در فیلم‌ها به ما القا می‌شود، حساس باشیم. خوش‌خیالی را کنار بگذاریم و به وعده‌های توخالی دشمن دل خوش نکنیم.  الگوی زندگی پیامبران و اهل‌بیت(ع) را به عنوان بهترین مسیر زندگی انتخاب کنیم.