آگاه: وزیر خارجه ترکیه همچنین درباره احتمال حمایت جمهوری اسلامی از گروه‌های مخالف در کشورهای مختلف مدعی شد: این سیاست درستی نیست و در دنیای امروز دیگر هیچ‌چیز پنهان نمی‌ماند: «اگر شما با حمایت از یک گروه در کشوری دیگر بخواهید در آن کشور ناآرامی ایجاد کنید، کشور دیگری هم ممکن است در کشور شما از گروهی دیگر حمایت کند و برای شما ناآرامی ایجاد کند.»
فیدان که ترجیح می‌دهد با ژست یک مخالف به ایران بنگرد، می‌گوید: اگر می‌خواهید کسی خانه شیشه‌ای شما را با سنگ نزند، به خانه دیگران سنگ نزنید.
اما سخنان نسنجیده فیدان بی‌پاسخ نماند و اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت امورخارجه ایران در صفحه شخصی خود در فضای مجازی نوشت: ندیدن دست‌های آشکار و پنهان آمریکا و اسراییل در تحولات منطقه اشتباه بزرگی است. روشن است که به تعبیر وزیر امور خارجه ترکیه «منطقه باید از فرهنگ سلطه‌جویی یک کشور بر دیگران رها شود؛ نه عرب‌ها، نه ترک‌ها، نه کردها و نه ایرانی‌ها؛ هیچ‌یک نباید به‌دنبال تسلط بر دیگری، ایجاد مزاحمت یا تهدید باشند.»، اما اسراییل چطور؟ وی با بیان اینکه در عرض چند روز پس از سقوط دمشق ازسوی نیروهای مورد حمایت ترکیه، اسراییل حملات بسیار گسترده‌ای علیه تأسیسات و زیرساخت‌های نظامی و دفاعی سوریه، و حتی مراکز علمی و تحقیقاتی آن کشور، انجام داد و بیش از نود درصد آنها را نابود کرد، تاکید کرد: علاوه‌برآن، اسراییل مجددا تمامی ارتفاعات جولان را تصرف کرده و با ادامه توسعه‌طلبی خود تا کنون بخش‌های بزرگ و مهمی از خاک سوریه را به اشغال خود درآورده است. اسراییل اکنون مهم‌ترین منابع آبی سوریه را تحت کنترل دارد و مکررا تمامیت سرزمینی و حاکمیت ملی این کشور را نقض می‌کند. این است دستاوردهای یک سیاست غلط برای مردم سوریه، فلسطین و کل منطقه.
سخنگوی وزارت امور خارجه تاکید کرد که ایران در پنج دهه گذشته به دنبال هیچ جاه‌طلبی منطقه‌ای نبوده است. همه دغدغه ما حمایت از مردم فلسطین و پشتیبانی از آرمان‌های آنان در مبارزه با اشغال و تجاوز و جلوگیری از سلطه اسراییل بر منطقه بوده است. امروز موضوع فلسطین از همیشه زنده‌تر است و اسراییل از همیشه منفورتر. اگر نبود خنجرهایی که از پشت زده شد، قطعا اکنون کسی جرأت نمی‌کرد از کوچ اجباری مردم فلسطین از غزه و الحاق کرانه باختری سخن بگوید.
جمهوری اسلامی ایران همواره از مقاومت پشتیبانی کرده اما همزمان صادقانه با رفتارهای خلاف قانون و تروریسم مقابله کرده است. ما اولین کشوری بودیم که پرچم مبارزه با داعش و افراط‌گرایی خشن را با دست قهرمان ملی خود شهید سلیمانی بلند کردیم و آنان را در منطقه شکست دادیم.
بقایی ضمن بیان این مطلب در ادامه مطلب خود با بیان اینکه ما اولین کشوری بودیم که با کودتا علیه دولت ترکیه مخالفت و با آن مقابله کردیم، آورده است: ما از جمله اولین کشورهایی بودیم که از کنارگذاشتن سلاح ازسوی پ.ک.ک استقبال کردیم و آن را گامی مهم در راستای تقویت امنیت در کشور همسایه خود ترکیه دانستیم. ما در مواضع اصولی خود ثابت‌قدم هستیم و هر روز از سیاستی به سیاستی دیگر تغییر موضع نمی‌دهیم.
به‌هرحال پاسخ صریح و شفاف ازسوی دستگاه ذی‌ربط به ترکیه داده شد، بااین‌حال پیرامون مواضع وزیر خارجه ترکیه که برگرفته از مواضع سرویس‌های صهیونیستی است باید اذعان داشت که آنکارا بعد از بهار عربی، جاه‌طلبی منطقه‌ای خود را با روی‌کارآمدن جریان‌های اخوانی در کشورهایی، چون تونس، مصر، لیبی، سوریه و… دنبال می‌کرد. پس از شکست‌های این کشور در مصر، سوریه، لیبی و تونس اردوغان سوریه کنونی را عرصه جدید برای دنبال کردن این نقش می‌بیند.
حضور تروریست‌های مورد حمایت آنکارا در غرب ادلب و کمک‌های مالی و تجهیزاتی ترکیه به این گروه نهایتا منجر به سقوط دولت بشار اسد شد.کمک ترکیه به گروه‌های تروریستی در بحران سوریه نیز یکی از دلایل آشفتگی این کشور و تبدیل آن به صحنه جنگ میان گروه‌های جهادی و تروریستی با یکدیگر و با نظام بشار اسد شد. حتی بر اساس برخی گزارش‌ها، آنکارا از گروه‌های تروریستی در سوریه نفت دریافت می‌کرد. به نوشته روزنامه «وطن امروز» دخالت خانمان‌سوز ترکیه در سوریه تا امروز ادامه داشته و نتیجه آن جز خرابی و ویرانی و کشتار نبوده است: «از تامین سلاح و خرید نفت از داعش نوظهور گرفته تا اشغال خاک سوریه به بهانه مبارزه با کردهای تروریست از جمله اقدامات مخرب و مداخله‌جویانه این همسایه ماجراجو در خاک سوریه بوده است؛ دخالتی که وضعیت سوریه را که زمانی رقیب جدی در جذب گردشگر در ساحل مدیترانه برای ترکیه بود، به جایی رساند که این کشور دیگر برای بسیاری از سوری‌ها امن نبود و در نتیجه راه مهاجرت به اروپا و کشورهای همسایه را در پیش گرفتند.»اما نکته اصلی ماجرا هجمه و زیر سوال بردن جبهه مقاومت است. به‌هرحال آنچه مشخص است اینکه، کشورهای غربی، به‌ویژه ایالات‌متحده، بارها ایران را متهم کرده‌اند که از نیروهای نیابتی در منطقه حمایت می‌کند.
در مقابل، مقامات ایرانی این ادعا را رد کرده و بر روابط مبتنی بر همکاری و حمایت از جنبش‌های مردمی و دولت‌های قانونی تاکید داشته‌اند. محمدجواد ظریف، معاون راهبردی رییس‌جمهور ایران و وزیر امور خارجه در دولت‌های یازدهم و دوازدهم در نشست اخیر مجمع جهانی اقتصاد در داووس، به این موضوع پرداخت و تاکید کرد که ایران هرگز نیروی نیابتی در منطقه نداشته است.
این موضع ازسوی ایران سال‌هاست که مطرح می‌شود و مبتنی بر یک استدلال منطقی است: «حمایت ایران از گروه‌های مختلف منطقه‌ای، برخلاف ادعای کشورهای غربی، نه بر مبنای نیابتی‌گری بلکه بر اساس منافع مشترک و همکاری‌های استراتژیک شکل گرفته است.»
حرف اصلی هم دوم دی از سوی رهبر معظم انقلاب در دیدار با مداحان و شاعران اهل‌بیت(ع) و قشرهای مختلف مردم، بیان شد. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تاکید بر اینکه جمهوری اسلامی اگر هم روزی بخواهد اقدامی کند احتیاجی به نیروی نیابتی ندارد، افزودند: مردان مومن و شرافتمند در یمن، عراق، لبنان، فلسطین و ان‌شاءالله در آینده نزدیک در سوریه، در حال مبارزه با ظلم و جنایت و رژیم منحوس و تحمیلی صهیونیستی هستند، جمهوری اسلامی نیز مبارزه می‌کند و به خواست پروردگار این رژیم را از منطقه ازاله خواهیم کرد.
از دیدگاه ایران، همکاری با گروه‌هایی مانند حزب‌الله لبنان، حشدالشعبی در عراق و انصارالله یمن نه به‌عنوان ابزارهای نیابتی، بلکه به‌عنوان بخشی از سیاست حمایت از جنبش‌های مردمی و مقاومت در برابر سلطه خارجی است.
این گروه‌ها برخاسته از جوامع خود هستند و مشروعیت داخلی دارند. به همین دلیل، ایران استدلال می‌کند که روابطش با این گروه‌ها متفاوت از مدل‌های نیابتی‌گری است که برخی کشورهای دیگر دنبال می‌کنند. یکی از نکات کلیدی در این بحث، تفاوت رویکرد ایران با سایر کشورها در منطقه است.
ازاین‌رو انتظار می‌رود کشوری همانند ترکیه که نقشی در تقویت گروه‌های مسلح در سوریه و سقوط دولت بشار اسد داشت به جای ادعاهای خلاف‌واقع، تجدیدنظری در سیاست‌های خود کند و بداند اعلام این مواضع هیچ کمکی به ثبات منطقه نمی‌کند و فقط غربی‌ها و به‌خصوص آمریکا و صهیونیست‌ها به چنین مواضعی چراغ سبز نشان می‌دهند.