آگاه: با خلاقیت می‌توان یک ماجرای ساده را به گونه‌ای روایت کرد که خواننده، لحظه‌به‌لحظه درگیر کلمات شده و خود را بخشی از آنچه می‌خواند، احساس کند. همین ارتباط احساسی موجب می‌شود یک متن، از دل خواننده عبور کرده و برای همیشه در ذهن او باقی بماند. خلاقیت در نوشتن یعنی جان‌بخشیدن به ایده‌ها و تبدیل آنها به آثاری که از سطح گذر کرده و به عمق می‌روند. نوشتن خلاقانه همیشه از تصویرسازی آغاز می‌شود. نویسنده خلاق به جای توصیف مستقیم یا کپی‌کردن چیزی که از دیگران دیده، از زوایایی به موضوع نگاه می‌کند که معمولا از چشم دیگران پنهان مانده است. او پژواک صدای کلماتی را می‌شنود که هنوز گفته نشده‌اند و تصویری را می‌بیند که هنوز کشیده نشده است. همین دید متفاوت، باعث می‌شود مخاطب به‌جای خواندن متن، با آن زندگی کند.
بدون خلاقیت حتی بهترین اطلاعات و ایده‌ها نیز ممکن است در انبوه نوشته‌های مشابه، گم شوند. نویسنده‌ای که بی‌توجه به خلاقیت و بدون درنظرگرفتن مخاطب بنویسد، به جایی نمی‌رسد. هر کلمه در یک متن خلاقانه باید مانند قطعه‌ای از پازلی باشد که تصویر بزرگ‌تر را کامل می‌کند. حذف هر کلمه‌ یا اضافه‌کردن یک نکته اشتباه، ممکن است مخاطب را از مسیر اصلی دور کرده و جذابیت متن را از بین ببرد.
در بسیاری از مواقع، نوشتن برجسته‌ترین آثار، نتیجه سوال پرسیدن است. سوالاتی که نویسنده از خود و مخاطبش می‌پرسد تا ذهن‌ها را به چالش بکشد. مثلا «اگر جهان را از دید یک پرنده بنویسم چه می‌شود؟» یا «چگونه می‌توان یک خاطره تلخ را به تجربه‌ای شیرین تبدیل کرد؟» این بازی ذهنی با مفاهیم و موضوعات، همان سرآغاز خلاقیت است که در نوشتن به‌شدت اهمیت دارد.
از سوی دیگر، خلاقیت می‌تواند قدرت فوق‌العاده‌ای در انتقال پیام داشته باشد. وقتی نویسنده‌ کلمات را با ضرب‌آهنگی خلاقانه کنار هم می‌چیند، کلمات جان می‌گیرند و پیام او با قدرت بیشتری به مخاطب منتقل می‌شود. گاهی یک جمله خلاقانه می‌تواند پیام صدها پاراگراف رایج را در ضمیر ناخودآگاه خواننده ثبت کند. جذابیت این نوع نوشتن در این است که مخاطب فکر می‌کند او در حال کشف چیزی جدید است، نه اینکه کسی بخواهد چیزی را به زور به او یاد دهد.
تکنیک‌های خلاقانه در نوشتن راه‌های مختلفی دارد. گاهی یک نویسنده داستانی می‌نویسد که آغازش را در دسترس مخاطب قرار می‌دهد ولی پایان آن را به تخیل او می‌سپارد. یا مواقعی از استعاره‌ها و تشبیهاتی استفاده می‌کند که مخاطب را به تفکر عمیق‌تر دعوت کنند. زمانی هم نویسنده از طنز برای ساده‌کردن مفاهیمی پیچیده کمک می‌گیرد. استفاده از زاویه‌ دیدهای غیرمعمول یکی دیگر از تکنیک‌های موثر برای آفرینش خلاقیت در متن است.
باید توجه داشت که فقط نویسنده نیست که از خلاقیت بهره می‌برد، بلکه خواننده نیز دوست دارد با یک نوشته جدید روبه‌رو شود. در عصری که خواننده‌ها غرق محتواهای کلیشه‌ای و تکراری هستند، خلاقیت دقیقا همان چیزی است که می‌تواند توجه آنها را جلب کند. یک متن خلاقانه می‌تواند درعین‌حال آموزنده باشد و یک ماجراجویی در ذهن مخاطب ایجاد کند.
گفتنی است که خلاقیت یک مهارت تمرین‌پذیر است. نویسنده با خواندن متون مختلف، دیدن جهان با زاویه دیدهای منحصربه‌فرد و تمرین نوشتن آزاد، می‌تواند ذهن خود را به فضایی خلاقانه‌تر هدایت کند. گاهی مرور تجربه‌های خود یا نویسندگی بدون محدودیت‌های سنتی نیز می‌تواند جرقه‌های خلاقانه بیشتری ایجاد کند. آنچه نوشتن را از یک فرآیند مکانیکی به یک تجربه هنری تبدیل می‌کند، خلاقیت است. بدون این عنصر حیاتی، کلمات مانند حروفی مرده کنار هم ردیف می‌شوند، اما با جان گرفتن از خلاقیت می‌توانند یک متن را به اثری خواندنی، ماندگار و خاطره‌انگیز تبدیل کنند. اثری که خواننده نه‌تنها آن را فراموش نمی‌کند بلکه بخشی از خود محسوب می‌کند.
مطمئنا ارزش نوشتن خلاقانه چیزی فراتر از صرفا زیبایی‌شناسی کلمات است. آنچه در این سبک نویسندگی بیش از هر چیز اهمیت دارد، توانایی تاثیرگذاری و ارتباطی است که میان نویسنده و مخاطب برقرار می‌شود. شاید به همین دلیل خلاقیت همیشه به عنوان مهم‌ترین ابزار نویسنده‌ای شناخته می‌شود که می‌خواهد اثرش در لایه‌های ذهن، قلب و روح افراد رسوخ کند.