آگاه: اما یکی از نکات دلهره‌آور در همین گفت و شنودها، نگرانی والدینی است که فرزندانشان به دلیل کسب‌وکار یا تعطیلات تابستانی قرار است بیشتر از ایام سال تحصیلی در جامعه تردد داشته باشند. در همین چند روز این نکته مهم را بسیار شنیده‌ام که این والدین در حال تصمیم‌گیری برای همراهی فرزندان یا آموزش‌های امنیتی و خرید تجهیزات ایمنی و حتی تغییر مسیرهای روزانه هستند. اما چرا چنین نگرانی‌هایی ناگهان در جامعه شیوع می‌یابد؟ که البته درست هم هست. برای بازگشت آرامش به خانواده‌ها از بابت تردد ایمن فرزندانشان در جامعه چه تدابیری باید اندیشید؟ 
از گذشته حضور اراذل و اوباش در هر جامعه‌ای به صورت کم‌وبیش وجود داشته است. نتیجه این حضور نیز افزایش آسیب‌های اجتماعی است که معمولا محدوده‌های خاص جغرافیایی را درگیر خود می‌کرد. اما حالا اوضاع فرق کرده است. این معضلات نه‌تنها امنیت روانی خانواده‌ها را تهدید می‌کند، بلکه بر سلامت روانی و اجتماعی فرزندان نیز تأثیرات منفی می‌گذارد. والدین همواره نگران آینده فرزندان خود هستند و این نگرانی‌ها به‌ویژه در جوامع شهری که با مشکلاتی نظیر بیکاری، اعتیاد و ناهنجاری‌های اجتماعی مواجه‌اند، تشدید می‌شود. برای این امر باید دو مورد آموزش و فرهنگسازی و نیز ارتقای قدرت و کیفیت خدمات پلیسی در جامعه را مدنظر قرار داد. 
خانواده‌ها به‌عنوان نخستین نهاد اجتماعی، نقش بسیار مهمی در شکل‌گیری شخصیت و رفتار فرزندان دارند. اما وقتی که خانواده‌ها با تهدیدات اجتماعی مواجه می‌شوند، می‌توانند با اضطراب و ترس مواجه شوند. این ترس نه‌تنها روی رفتار فرزندان تأثیر می‌گذارد، بلکه ممکن است منجر به انزوای اجتماعی خانواده‌ها نیز شود. والدین ممکن است از اجازه‌دادن به فرزندانشان برای بازی در خارج از خانه یا شرکت در فعالیت‌های اجتماعی خودداری کنند که این خود می‌تواند به کاهش مهارت‌های اجتماعی و افزایش احساس تنهایی در کودکان منجر شود. در این شرایط است که باید آموزش‌های لازم برای مقابله با آسیب‌های اجتماعی توسط رسانه‌ها و نیز نهادها و موسسات مرتبط مورد توجه قرار گیرد. برنامه‌های آموزشی می‌توانند به والدین کمک کنند تا با شناسایی علائم خطر و رفتارهای نگران‌کننده در فرزندان خود، سریع‌تر واکنش نشان دهند. این آموزش‌ها باید شامل مباحثی نظیر نحوه گفت‌وگو با فرزندان درباره خطرات اجتماعی، تشخیص دوستان مناسب و ایجاد فضایی امن برای بیان احساسات باشد.مورد دیگر مربوط به نقش پلیس در ارتقای امنیت جامعه است که اهمیت بالایی دارد. پلیس باید با ایجاد ارتباط نزدیک‌تر با خانواده‌ها و جوامع محلی، به شناسایی و پیشگیری از وقوع جرم بپردازد. در این زمینه هم برگزاری کارگاه‌های آموزشی و مشاوره‌ای برای خانواده‌ها می‌تواند به افزایش آگاهی عمومی درباره آسیب‌های اجتماعی و روش‌های پیشگیری کمک کند. علاوه بر این، پلیس می‌تواند با ایجاد برنامه‌های مشارکتی با مدارس و سازمان‌های اجتماعی، به شناسایی جوانان آسیب‌پذیر و ارائه خدمات حمایتی به آنها بپردازد. این برنامه‌ها باید شامل فعالیت‌های فرهنگی، ورزشی و تفریحی باشند تا جوانان را به سمت فعالیت‌های مثبت سوق دهند و از جذب آنها به گروه‌های منفی جلوگیری کنند.نگرانی خانواده‌ها و جامعه درباره حضور اراذل و اوباش در جامعه و خدای‌نکرده تکرار حوادثی مانند آنچه برای مرحومه حسین‌نژاد روی داد، یک واقعیت غیرقابل‌انکار است. از همین رو باید به‌سرعت به فکر ایجاد آرامش و رفع التهاب از جامعه بود، ضمن اینکه آموزش‌های لازم به سرعت باید از طریق رسانه ملی و دیگر رسانه‌ها مورد توجه قرار گیرد.