آگاه: ترامپ با صدور دستور استقرار دو زیردریایی هسته‌ای در نزدیکی آب‌های روسیه، عملا وارد مرحله‌ای از نمایش قدرت شده که از سوی بسیاری از تحلیل‌گران، اقدامی تحریک‌آمیز و فاقد منطق راهبردی تلقی می‌شود. مدودف نیز در پاسخ، با اشاره به سامانه افسانه‌ای «دست مرده» روسیه سیستمی خودکار برای حمله تلافی‌جویانه هسته‌ای در صورت نابودی رهبری کشور هشدار داد که تحریک بیش از حد مسکو می‌تواند به فاجعه‌ای غیرقابل‌کنترل منجر شود.
بازخوانی منطق جنگ سرد، آنچه در این جدال لفظی برجسته است، نه فقط لحن تند و تهدیدآمیز طرفین، بلکه احیای منطق بازدارندگی متقابل است؛ منطقی که در دهه‌های گذشته، جهان را در آستانه نابودی قرار داد. در دوران جنگ سرد، امنیت جهانی بر پایه «توازن وحشت» بنا شده بود؛ هر دو طرف می‌دانستند که آغاز جنگ هسته‌ای به معنای پایان تمدن است. اکنون با بازگشت این گفتمان، خطر محاسبه اشتباه و آغاز یک درگیری واقعی بیش از پیش افزایش یافته است.
احتمال جنگ سرد جدید: تحلیل‌ها نشان می‌دهد که این تنش‌ها ممکن است به جنگ سرد جدیدی منجر شود. برخی نیز معتقدند که تنش‌های کنونی، مشابه دوره جنگ سرد، شامل رقابت‌های سیاسی، اقتصادی و تبلیغاتی است. بااین‌حال، برخی کارشناسان مانند «استفان والت» از دانشگاه هاروارد، معتقدند که این اصطلاح ممکن است گمراه‌کننده باشد، زیرا شرایط کنونی پیچیده‌تر است و شامل بازیگران بیشتری مانند چین و ایران می‌شود.
ابعاد ژئوپلیتیکی تهدیدات جدید: قطب‌بندی مجدد جهان: اظهارات ترامپ و پاسخ مدودف، می‌تواند زمینه‌ساز شکل‌گیری بلوک‌های جدید قدرت و بازگشت به فضای دوقطبی باشد.
تضعیف دیپلماسی چندجانبه: نهادهایی مانند سازمان ملل، در چنین فضایی قدرت میانجی‌گری خود را از دست داده و به حاشیه رانده می‌شوند.
افزایش بی‌اعتمادی جهانی: تهدیدات هسته‌ای، اعتماد میان کشورها را تضعیف کرده و فضای همکاری بین‌المللی را مسموم می‌سازد.
در چنین شرایطی، رسانه‌های مستقل و تحلیل‌گران منطقه‌ای باید با روشنگری، افکار عمومی را نسبت به خطرات این نوع گفتمان آگاه سازند. ایران که خود تجربه تلخ تهدیدات هسته‌ای و سیاست‌های یک‌جانبه‌گرایانه را دارد، می‌تواند با بهره‌گیری از ظرفیت‌های رسانه‌ای و دیپلماتیک، نقش فعالی در مقابله با این فضای تنش‌آلود ایفا کند.