آگاه: در سال‌های اخیر، استفاده از افزودنی‌ها در تولید مواد غذایی به بخش جدایی‌ناپذیر این صنعت تبدیل شده است. این افزودنی‌ها نقش مهمی در بهبود کیفیت، افزایش ماندگاری و کاهش ضایعات ایفا می‌کنند؛ اما بخش بزرگی از این مواد، به صورت سنتزی و شیمیایی تولید می‌شوند که مصرف طولانی‌مدت آنها ممکن است با نگرانی‌های ایمنی همراه باشد. به همین دلیل توجه پژوهشگران به سمت استخراج ترکیبات طبیعی از منابع گیاهی و حیوانی جلب شده است. در این میان، پوست انار با داشتن ترکیباتی مانند پلی‌فنول‌ها، تانن‌ها و آنتوسیانین‌ها، گزینه‌ای جذاب برای تولید افزودنی‌های طبیعی محسوب می‌شود. موضوع استفاده بهینه از ضایعات کشاورزی اهمیت ویژه‌ای دارد. در ایران، سالانه مقادیر زیادی اسانس، عصاره و رنگ وارد می‌شود، درحالی‌که ضایعات کشاورزی داخلی، ازجمله پوست انار، ظرفیت بالایی برای تامین این نیازها دارند. حدود ۳۰ تا ۴۰‌درصد وزن میوه انار را پوست آن تشکیل می‌دهد که اغلب در فرآوری آب انار به‌عنوان زباله دفع می‌شود. این حجم قابل‌توجه از ضایعات می‌تواند با روش‌های علمی و اقتصادی، به محصولاتی با ارزش افزوده بالا تبدیل شود و حتی جایگزینی برای واردات باشد.