آگاه: این کشورها با فعال‌سازی به‌اصطلاح «مکانیسم ماشه در چارچوب برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت»، تلاش کرده‌اند تا تحریم‌های پیشین شورای امنیت سازمان ملل متحد را علیه ملت ایران بازگردانند. این اقدام که در هفته پیش اعلام شد، نه‌تنها نقض آشکار روحیه دیپلماسی و برجام است، بلکه نمادی از بدعهدی مستمر غرب در قبال تعهدات بین‌المللی خود به شمار می‌رود. فعال‌شدن این مکانیسم، ایران را دوباره تحت فصل هفتم منشور ملل متحد قرار می‌دهد؛ فصلی که امکان اعمال تحریم‌های اقتصادی و حتی اقدام نظامی را فراهم می‌کند. برجام، به‌عنوان توافقی که در سال ۲۰۱۵ با هدف حل مسالمت‌آمیز مسئله هسته‌ای ایران منعقد شد، از همان ابتدا با چالش‌های جدی روبه‌رو بود. خروج یک‌جانبه آمریکا از این توافق در سال ۲۰۱۸ و اعمال تحریم‌های حداکثری، پایه‌های این پیمان را لرزاند. حال اروپایی‌ها که خود را مدعی حفظ برجام می‌دانند، با این اقدام عملا به دنبال احیای تحریم‌هایی هستند که پیش از برجام وجود داشت. این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران، به‌رغم پایبندی اولیه به تعهدات خود، در برابر نقض تعهدات طرف مقابل، گام‌های جبرانی منطقی و قانونی برداشته است. مکانیسم ماشه سازوکاری است که درصورت نقض «تعهدات اساسی»، تحریم‌های پیشین شورای امنیت را به سرعت برمی‌گرداند، اما این سازوکار برای مواردی طراحی شده بود که ایران نقض کند، نه طرف‌هایی که از ابتدا توافق را نقض کرده‌اند. آنچه در این میان برجسته است، عدم پایبندی غرب به وعده‌های خود است. اروپایی‌ها نه‌تنها نتوانستند مکانیسم‌های جبرانی مانند اینستکس را به طور موثر اجرا کنند، بلکه اکنون با بهانه‌جویی‌هایی مانند نگرانی از برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران، به دنبال تشدید فشارها هستند. این رویکرد، یادآور سابقه طولانی استعمار و دخالت‌های خارجی در امور داخلی ملت‌های مستقل است. ایران با تکیه بر حقوق مشروع خود در چارچوب معاهده NPT، همواره بر صلح‌آمیزبودن فعالیت‌های هسته‌ای تاکید کرده و همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را ادامه داده است. به عنوان واکنش به فعال‌شدن مکانیسم ماشه، ایران حتی خروج از پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) را به عنوان گزینه‌ای مطرح کرده است که نشان‌دهنده جدیت این موضع است. اما این فشارها، نه‌تنها نمی‌تواند عزم ملت ایران را سست کند، بلکه فرصتی برای تقویت خودکفایی و پیشرفت داخلی فراهم می‌آورد. در سال‌های اخیر، به‌رغم تحریم‌های ظالمانه، ایران در زمینه‌های علمی، فناوری و اقتصادی دستاوردهای چشمگیری داشته است. صنعت هسته‌ای یکی از مهم‌ترین دستاوردهای علمی و فناوری ایران است. و کشور ما چهاردهمین کشور دارای توانایی غنی‌سازی اورانیوم و هشتمین کشور در تولید اورانیوم ۲۰ درصد است. از پیشرفت در انرژی هسته‌ای برای مصارف پزشکی و کشاورزی گرفته تا توسعه صنایع داخلی و رشد فوق‌العاده در حوزه‌هایی مانند نانوتکنولوژی، پزشکی و هوافضا که در برخی موارد جزو ۱۰ کشور برتر جهان قرار دارد، این دستاوردها نشان‌دهنده مقاومت و خلاقیت ایرانیان است. محققان ایرانی موفق به تولید سوخت بیودیزل به روش «CVR» شده‌اند که دانش فنی آن پیش از این در انحصار آمریکا بود. فعال‌سازی مکانیسم ماشه، بیش از آنکه تهدیدی برای ایران باشد، آزمونی برای وحدت ملی و ایستادگی در برابر زورگویی‌های بین‌المللی است. در نهایت جمهوری اسلامی ایران، تحت رهبری حکیمانه مقام معظم رهبری، با دیپلماسی فعال و مبتنی بر عزت، به‌دنبال حفظ حقوق ملت است. ما ایمان داریم که این چالش‌ها، مانند گذشته به فرصتی برای تقویت موقعیت ایران در عرصه جهانی تبدیل خواهد شد. ملت ایران، با وحدت و همدلی آماده است تا در برابر هر گونه فشار خارجی ایستادگی کند و مسیر پیشرفت را با قدرت ادامه دهد. این پیام روشن ایران به جهان است: ما نه‌تنها تسلیم نمی‌شویم، بلکه قوی‌تر از همیشه پیش می‌رویم.