آگاه: معضلی که حالا به یکی از اصلی‌ترین مشکلات پایتخت تبدیل شده و شهروندان خواستار رفع این معضل به هر شکل ممکن هستند اما عجیب اینجاست که هر بار که آلودگی هوا شدت می‌گیرد راهکارهای ضرب الاجلی متوجه مردم است. از محدودیت‌های تردد با خودروی شخصی و تعطیلی مدارس گرفته تا دورکاری کارمندان که نتیجه همه آنها سرگردانی خانواده‌ها و زحمت مضاعف است. جالب اینجاست که مسئولان مختلفی در ادوار مختلف برای رفع این معضل از برنامه‌های جامعی سخن گفته‌اند که بر اساس آنها می‌توان در مدت ۵سال مشکل آلودگی هوای تهران را برطرف کرد. قوانین جامعی نیز در مجلس شورای اسلامی تصویب شده که حالا به گفته رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس، روی طاقچه خاک می‌خورد. 
اما باید برای این معضل راهکاری جدی اندیشید چراکه آلودگی هوا دیگر مردم عادی یا مسئولان و خانواده‌هایشان را از هم تفکیک نمی‌کند. به عبارت دیگر مسئولان تصمیم‌گیرنده و موثر برای کاهش آلودگی هوا و فرزندانش از همان هوایی نفس می‌کشند که ما مردم عادی... 
در حال حاضر آلودگی هوای کلانشهرهایی مانند تهران به یک بحران ساختاری و چندبعدی تبدیل شده است که ریشه در عوامل به هم پیوسته‌ای دارد. در این میان، دو عامل بنزین بی‌کیفیت و موتورهای با فناوری قدیم و مصرف سوخت بالا، به عنوان اجزای یک چرخه معیوب، نقش تعیین‌کننده‌ای در تشدید آلودگی هوا ایفا می‌کنند. تأثیر تجمیعی این دو، نه فقط جمع جبری، بلکه اثر هم‌افزایی دارد که کیفیت هوا را به طور خطرناکی تنزل می‌دهد.
برای بررسی این دو مورد کمی ریزتر به آنها نگاهی بیندازیم. اگرچه گفته می‌شود کیفیت بنزین ایران یورو۴ است اما در واقعیت، بنزین بی‌کیفیت در ایران با شاخص‌های نامطلوبی شناخته می‌شود. بنزین پتروشیمی که در گذشته تأمین بخشی از نیاز کشور را بر عهده داشت، حاوی گوگرد بالاست. گوگرد در فرآیند احتراق به دی‌اکسید گوگرد (SO₂) تبدیل می‌شود که هم به تنهایی آلاینده‌ای سمی است و هم در جو به ذرات ریز معلق ۲.۵ PM و اسید سولفوریک تبدیل می‌شود. فعلا از ترکیبات اکتان و محتوای آروماتیک‌ها صرف نظر کنیم. 
مورد مهم دیگر موتورهای با تکنولوژی قدیمی و پرمصرف روی خودروهای تولید داخل هستند که اغلب بازدهی پایین و آلودگی بالا دارند. اگرچه تولیدکنندگان و محیط زیست بر استاندارد یورو۵ موتورها تاکید دارند اما واقعیت این است که کسی به طور جدی نمی‌داند این استاندارد تا چند ماه بعد از کارکردن موتور روی خودروی ملی، همچنان همان استاندارد یورو۵ ادعا شده را دارد؟ به عبارت دیگر استهلاک بالای این موتورها موجب می‌شود که با گذشت زمان، بازدهی این موتورها از استاندارد اولیه خود پایین آمده و بر میزان آلایندگی آنها افزوده شود. سیستم احتراق و انژکتور این خودروها همچنان ابتدایی است و قادر به تنظیم دقیق نسبت هوا به سوخت نیستند، در نتیجه موجب احتراق ناقص می‌شوند. این دو ایراد ابتدایی و البته بسیار مهم که در این نوشتار به آنها اشاره شد مواردی نیستند که کارشناسان، خودروسازان، تولیدکنندگان بنزین و مسئولان تصمیم‌گیر اطلاعی از آنها نداشته باشند.