آگاه، رضا ظریفی – دبیر تحریریه: پاییز و زمستان امسال با کم­ترین میزان بارش‌­ها در سراسر کشور رو به اتمام است و اگر خبرهای سازمان هواشناسی درست باشد امیدواریم چند روز دیگر یک توده سامانه بارشی با همراهی هوای سرد وارد کشور شود اما اجالتا هوا بهاری شده و از سوز سرما خبری نیست. این شرایط شاید برای خیلی‌­ها مطبوع باشد اما برای شخص من هراس‌انگیز است. چرایی این مساله را عرض می­‌کنم.

کاهش شدید بارش‌­ها در سال‌­های اخیر، ذخائر آبی کشور را با تهدید مواجه کرده است. از سوی دیگر برداشت­‌های بدون حساب و کتاب از منابع موجود، وضعیت وخیمی را به وجود آورده که نتیجه آن نشست زمین در استان­‌های مختلف و حتی همین جنوب تهران است. ابعاد این ماجرای دهشتناک را در سخنان امروز رئیس سازمان محیط زیست می­‌توان خواند. اما مساله دیگر کمبود آب است که از یکی دو ماه دیگر و حتی اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ می­‌تواند موجب جیره‌­بندی آب و خاموشی­‌های گسترده برق شود.

حالا در این شرایط باید سراغ همان حکایت­‌ها و ضرب‌­المثل‌­های شیرین زبان فارسی رفت که دیگر کسی به آنها توجهی ندارد. واقعیت این است که سرمایه­‌گذاری مناسب برای تولید برق از مسیر انرژی پاک و پایدار در کشور صورت نگرفته است. از سوی دیگر در زمینه مصرف آب چه در بخش صنعتی و کشاورزی و چه خانگی با آنچه که در جهان رواج یافته فاصله بسیار داریم. مصداق عینی این مساله انتشار تصویر وزیر سابق کشاورزی سرزمین با بیلی در دست و آبیاری به روش غرق‌آبی است که از زمان اجداد ایرانیان در کشور رواج داشته است. به عبارت دیگر هربار که بارانی زده و برف خوبی باریده جیک جیک کرده‌­ایم و زمستان و روزهای سخت را از یاد برده‌­ایم.

با این وجود همچنان هم باید امیدوار بود به بارش‌­های بهاره، اگرچه «با یک گل بهار نمی‌­شود» اما به قول معروف «از تو حرکت از خدا برکت.» از همین گذشته باید برای روزهای بی‌­آبی و بی­‌برقی فکری می­‌کردیم تا به مشکل نخوریم که نکردیم اما اگر همین الان هم دست به کار شویم و برای استفاده از انرژی‌­های پاک یا اصلاح شیوه مصرف آب اقدام کنیم شاید خدا هم به منابع فعلی ما برکت داد تا روزگار داغ سال آینده و سال‌­های بعدتر با حرارت کمتری برای مردم سپری شود. آن زمان است که این سرزمین همچنان میراثی زنده برای زندگی فرزندان‌مان باقی خواهد ماند.