آگاه: مسعود کارگر ـ دبیر گروه فرهنگی: درست تا یک دهه گذشته وقتی هنوز شبکههای اجتماعی و فضای سایبری و مجازی به این گستردگی بروز و ظهور نداشت، وقتی همهساله در ماه مبارک رمضان از «روز جهانی قدس» سخن به میان میآمد، شاید با خود قدری تامل کرده و به فکر فرومیرفتیم که چطور به این روز و راهپیمایی آن نسبت جهانی داده شده است؟ مگر غیر از ایران کدامیک از کشورهای همسایه، عربی و مسلمان در این مناسک سیاسی و استراتژیک، آن هم در کشورهای خودشان که عموما حاکمیت تحت سلطه همین صهیونیستها دارد، شرکت میکنند؟ حالا چه برسد به سایر نقاط جهان که سالهای نوری از این قاعده پرت و دور هستند.
با گذشت زمان و هرچقدر که جلوتر آمدیم و بستر سایبری عمومیتر در دسترس قرار گرفت، متوجه شدیم که بله هستند چند کشور اسلامی، عربی و حتی غیرمسلمان که بهصورت مختصر و در حجم کم یا معمولی به گرامیداشت این روز پرداخته و در خیابان به راهپیمایی میپردازند. همین شبکههای اجتماعی که بنا بود جهان سوم و کشورهای اسلامی را با ایجاد یک اتمسفر موهومی به زمین بزنند و مکانیزم بازی را به نفع جهاناولیها در ساختار حاکمیتی و فرهنگ عمومی آنها پیش ببرند، در یکی دو سال اخیر موجب رسوایی و برملا شدن دست خونی و جنایتکار اربابان رسانهای و سرمایهداری شده و ماهیت خبیث صهیونیستها در مواجهه با حق مسلم فلسطینیها را بیشتر از پیش رو کرده و همگان در جهان با چنین بازخوردهایی از دل رسانه، روزبهروز بیدارتر شده و علیه هژمونی و روایت یکسویه و تخیلی ابرقدرتهای جعلی نخنماشده قیام کنند و امروز مفهوم و معنی واقعی جهانی شدن روز قدس آشکار شده است. این هویدا شدن پیش از «طوفان الاقصی» و غافلگیری که حماس در حمله غیرکلاسیک به درون سرزمین اشغالی داشت و رو شدن دست خالی اقتدار اسراییل در ادعاهای قدرت جنگی و شناسایی امنیتی رخ داد و از آن زمان، جهان به ابعاد دیگری از پوچ بودن هیمنه صهیونیسم و ابرقدرتی آمریکا و نیز عمق درونی جانی بودن یک حکومت نامشروع پی برد. از این رو ۹ماه است که عموم مردم جهان و خاصه آزادیخواهان واقعی آن در کسوتهای مهم و برجسته علمی، ادبیات، هنر و سیاست، حتی از یهودیان مخالف صهیونیسم در دنیا علیه اسراییل قیام کردهاند. این قیام در قالب تجمعات، تظاهرات، تحصن و راهپیمایی در قلب اروپا و آمریکا و حتی جلوی نقاط مهم جهانی همچون کاخ سفید و مقر سازمان ملل و شورای امنیت در آمریکا، در قلب لندن و پاریس و حتی در دل آسیای جنوب شرقی مانند کره جنوبی و ژاپن نیز پدیدار شده است. رسانههای مطرح جهان همچون الجزیره قطر به پوشش جزییات اتفاقات و جنایات جنگی در قلب فلسطین و غزه از ابتدای «طوفان الاقصی» پرداختهاند، اما جالب ماجرا اینجاست که همین رسانه و شبیه آن کمترین توجهی به قیام جهانی مردم در این ۹ماه و ناچیزترین بازتابها را داشتهاند. حالا اما درخصوص اختصاصیترین روز مرتبط با کنشگری فلسطین و واکنش به جنایات اسراییل یعنی «روز جهانی قدس» نیز ماجرا همین و بدتر هم هست. درواقع این روز که مبدع آن پیر فرزانه انقلاب اسلامی ایران، امام راحل (ره) بودهاند و شکلگیری چنین جریانی از ایران رخ داده و حالا جنبه جهانی پیدا کرده است، جز نادیدهانگارترین وقایع و اتفاقات توسط اکثر رسانههای معتبر بینالمللی بوده که با یک خط فکری-دستوری واحد، این روز و حرکت عظیم مردمی در ایران که امسال شاهد بالاترین حضور در آن در چندسال اخیر در سایر کشورهای مسلمان و غربی و شرقی بودیم تحت شدیدترین بایکوتهای خبری قرار گرفته و هیچ گریز کوتاهی نیز از چنین رسانههایی به چشم و گوش مخاطب نخورده است.
این روند و رویه قاطعیت این ادعا را بیشتر از گذشته اثبات میکند که عناوین رسانه مستقل، رسانه آزاد، رسانه آزادیخواه در جهان معاصر و نئومدرن فعلی، یک شوخی مبتذل و سخیفی بیش نیست. اینکه همه جریانهای رسانهای در دنیا حقانیت مظلومیت مردم فلسطین و جنایات جنگی اسراییل و نیز قیام عظیم مردمی در جهان علیه این غده سرطانی را تعمدا نمیبینند یا در جبهه باطل سعی در پرت کردن حواسها دارند، نشان از آن دارد که منبع و مبدأ مدیریت رسانهای در جهان ذیل پرچم نظام فکری و سرمایهداری قدرتهای یهودی-صهیونیستی است، چراکه آنها به رسانهها انشاء میکنند که از به گِل نشستن نهنگها در سواحل دنیا، رپرتاژ بروند ولی حق ندارند از به گِل نشستن و زوال اسراییل و همراستایی جهانی علیه آن حتی زیرنویسی جانبدارانه کار کنند. حتی اگر رسانههایی هم باشند همانند رسانههای بینالمللی ایران یا لبنان و در کل محور مقاومت علیه طاغوت مدرنیته، همین نظام جبر و زور با رسانهها و روابط و مالکیتهایش آن را حذف یا بایکوت میکنند. این وضعیت ماهیت رسانهها در زیست تعفنبار لجنزار عصر کنونی است و دوباره این جمله را باید تکرار کرد که ادعا و دم زدن از رسانه مستقل، آزاد و آزادیخواه در جهان تعریفی اکنون، یک شوخی سخیف و کثیف است.
نظر شما