آگاه: به همین دلیل در این گزارش مرور می‌کنیم تا ببینیم اگر زوج جوانی به حداقل‌ها قناعت کنند و بخواهند مراسمی بسیار ساده و جمع و جور برگزار کرده، خانه‌ای اجاره و ۲۰قلم وسایل ضروری خانه را خریداری کنند، چقدر پول لازم دارند؟
مراسم ساده به اضافه ۵۰
بسیاری از زوج‌های جوان برای کاهش هزینه‌های مراسم ازدواج، دفترخانه‌هایی را انتخاب می‌کنند که تالار عقد و پذیرایی هم دارد. اول در دفترخانه، عقد ثبت رسمی میشود و بعد مطابق میل بسیاری از خانواده‌ها عقد نمایشی در اتاق عقد برگزار شده و از مهمان‌ها هم با شیرینی و چای و در صورت هزینه بیشتر با شام پذیرایی میشود. اگر به چنین روش اقتصادی روی بیاوریم، باید بدانیم سه‌میلیون تومان هزینه ثبت رسمی عقد است و برای استفاده از سالن عقد و احیانا پذیرایی باید ساعتی سه تا چهارمیلیون تومان در نظر بگیریم. اگر چهار ساعت هم بتوانیم مراسم را برگزار کنیم، ۱۶میلیون تومان فقط برای اجاره سالن باید کنار بگذاریم. دست روی ارزان‌ترین غذای منو می‌گذاریم، زرشک‌پلو با مرغ ۴۰۰هزار تومانی که برای تنها ۴۰مهمان دستکم ۱۶میلیون باید به هزینه‌های خود اضافه کنیم. اگر هزینه‌هایی مانند گل‌آرایی و موزیک را هم در نظر بگیریم، یک مراسم عقد ساده در سالن و پذیرایی از ۴۰نفر دستکم ۵۰میلیون تومان برایمان آب می‌خورد؛ البته این قیمت‌ها مربوط به تالارهای مناطقی مانند مرکزی یا پایین‌شهر است و اگر بخواهیم در مناطق شمالی تهران مراسم عقد خود را برگزار کنیم، باید بدانیم ورودی تالارها در خیابانی مانند فرشته حدود ۵۰ تا ۹۰میلیون تومان است و برای غذای هر مهمان هم باید حداقل چهارمیلیون تومان هزینه کنیم. ارزان‌ترین هزینه سفره عقد هم ۵۰میلیون تومان است؛ بنابراین سراغ این موارد نمی‌رویم و برمی‌گردیم به همان مراسم اقتصادی خودمان.
وسایل ضروری به اضافه ۱۳۰
هزینه‌های تهیه وسایل ضروری برای زندگی یک زوج جوان در یک آپارتمان کوچک چقدر است؟ وقتی می‌گوییم ضروری یعنی وسایلی که تهیه آنها برای یک زندگی دو نفری لازم است؛ بنابراین روی وسایلی مانند ماکروویو، ماشین ظرفشویی و قهوه‌ساز خط می‌کشیم. قرار است اقتصادی‌ترین خرید را داشته باشیم، براین اساس همه را از ارزان‌ترین تولیدات داخلی انتخاب می‌کنیم، طوری که قیمتی پایین‌تر در بازار موجود نباشد.
خرید ماشین لباسشویی، تلویزیون و جاروبرقی را جزو ضروری‌ها دسته‌بندی کردیم، اگر نگویید لباس را می‌توان با دست شست و خانه را با جاروی سنتی رفت! همان‌طورکه حداکثر سقف ندارد، حداقل هم کف ندارد و با چنین استدلالی میشود بسیاری از آنچه را ما ضروری می‌دانیم، حذف کرد. وسایل تزیینی مانند آباژور، تابلوی رومیزی و حتی روتختی را در این لیست نیاوردیم. در آشپزخانه هر قدر هم کوچک باشد، جا برای بسیاری از وسایل وجود دارد، مانند سرخ‌کن، چرخ‌گوشت، پلوپز و زودپز که ما در این خرید از آنها چشم‌پوشی کردیم و حتی سماور، سرویس چاقو و حتی میوه‌خوری و شکلات‌خوری هم قرار نیست بخریم. برای خرید این ۲۰قلم وسایل ضروری باید چیزی حدود ۱۳۰میلیون درنظر بگیرید.
اجاره‌خانه به اضافه ۸۰
همه این هزینه‌ها که انجام شد، سراغ غول مرحله آخر می‌رویم: مسکن! برای اجاره‌خانه تفاوت قیمت‌ها از زمین تا آسمان است که طبیعتا سراغ آسمان نمی‌رویم و ارزان‌ترین‌ها را جستجو می‌کنیم. برای رهن یک آپارتمان در تهران باید قید ۸۰۰میلیون تومان را بزنید یا اگر چنین پولی ندارید از ۸ تا ۲۵میلیون تومان اجاره بپردازید؛ البته راه سومی هم دارد: وام. با دوستانی که در چند سال گذشته ازدواج کرده‌اند تماس می‌گیرم. رضا جوان‌ترین آنهاست که ۳۵سال دارد. او از روش سوم نه‌تنها برای تهیه مسکن که برای هزینه مراسم نیز استفاده کرده است: ۶سال است بخش اعظم حقوق خودم و همسرم صرف وام‌هایی میشود که برای ازدواج گرفته بودیم. این زوج کارمند که حقوق هر دوی آنها ۳۰میلیون هم نمی‌رسد، ماهی ۱۸میلیون تومان قسط و بدهی می‌پردازند که به گفته خودشان، این اقساط هنوز به نیمه راه هم نرسیده است.
سعید که یک سال از ازدواج او می‌گذرد شرایطی مشابه رضا دارد: هرچه می‌گذرد بدهی‌هایمان بیشتر میشود چون تصور نمی‌کردیم پرداخت ماهانه ۱۲میلیون تومان اینقدر دشوار باشد. گاه مجبور می‌شویم قرض بگیریم تا اقساط وام را پرداخت کنیم و در این یک‌سال حرف مشترک میان من و همسرم چگونه پرداخت بدهی‌هایمان بوده است. در میان دوستانی که با آنها تماس گرفتم وضعیت علیرضا کمی متفاوت بود: «ما در زمان همه‌گیری ویروس کرونا ازدواج کردیم و تقریبا هزینه‌ای برای جشن و مراسم نداشتیم.»
شاید دلیل اینکه او بدهی ندارد و نفسش از جای گرم درمی‌آید همین باشد. هرچند برای یک زوج جوان که اول راه هستند تامین هزینه‌های هنگفت تهیه مسکن، جشن و مراسم و خرید لوازم زندگی کار آسانی نیست و بی‌شک بدون حمایت مالی زیر بار بدهی می‌روند اما با فرهنگ‌سازی و اصلاح الگوی مراسم می‌توان زندگی مشترک را نه بدون سختی اما با کمترین دشواری‌ها آغاز کرد.
مانع ازدواج تنها اقتصاد نیست
مصطفی بابایی ـ آگاه مسائل اجتماعی
بیش از ۱۳میلیون جوان ازدواج‌نکرده در کشور زندگی می‌کنند که تمایلی به تشکیل خانواده از خود نشان نمی‌دهند و بیشتر علاقه‌مند هستند که مجرد باقی بمانند. شاید بسیاری از ما در اولین نگاه، مسائل اقتصادی را مهم‌ترین عامل در این مسئله بدانیم اما با گشتی در زندگی افرادی که به اصطلاح دست‌شان به دهان‌شان می‌رسد یا حتی بالای شهرنشین هستند، متوجه خواهیم شد که مشکلات اقتصادی به‌تنهایی نمی‌توانند در افزایش تمایل جوانان به مجرد ماندن موثر باشد. به اعتقاد کارشناسان و متخصصان حوزه خانواده، حالا در ایران امروز، تغییر سبک زندگی، متغیرهای موردنظر افراد برای گرایش به سمت تشکیل زندگی را به‌شدت تحت‌تاثیر قرار داده است تا جایی که بیم آن می‌رود، نداشتن تمایل به ازدواج سیر صعودی به خود بگیرد و این پدیده نو در کشور به معضلی آسیب‌زا تبدیل شود. ازدواج و تشکیل خانواده شامل دو بعد فردی و غیرفردی است که بُعد غیرفردی آن شامل ابعاد اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و حتی سیاسی است که در ادبیات علوم اجتماعی به آنها ابعاد ساختاری گفته میشود. این تقسیم‌بندی به معنای جدابودن این دو حوزه از یکدیگر نیست، بلکه این دو دارای ارتباطی نزدیک و درهم‌تنیدگی هستند؛ به این معنا که تحولات حوزه فردی باعث تغییر در ابعاد کلان و برعکس خواهد بود. در زمانی نه‌چندان دور به نظر می‌رسید که تنها فرد و کنش او تحت‌تاثیر عوامل ساختاری قرار دارد؛ اما در چند دهه اخیر، باتوجه‌به اهمیت یافتن کنشگر خودآگاه، افراد نیز در تصمیمات و کنش‌های خود عوامل ساختاری را تحت تاثیر قرار داده‌اند، اگرچه تاثیر آنها کمتر از تاثیر عوامل ساختاری بر فرد است. خانواده در ایران نیازمند حمایت جدی و کمک دولت در زمینه‌های تامین شغل، کار، مسکن و بهبود اوضاع اقتصادی خانواده‌هاست و این امر میسر نمی‌شود مگر با عزم جدی و قائل به برنامه‌ریزی درست و منطقی که ازسوی دولت باید صورت پذیرد. کنار زدن برخی سنت‌ها، آداب و رسوم قدیمی در جامعه و در میان خانواده‌ها می‌تواند به‌طور جدی معضلاتی را از سر راه ازدواج بردارد. مهریه بالا، مراسم عروسی پرهزینه و جهیزیه گران‌قیمت که مبنای دینی ندارند، مخارج زیادی را پیش از ازدواج روی دست جوانان گذاشته است. لزوم ایجاد برنامه‌های آموزشی ازسوی رسانه به‌صورت مدون، دقیق و مستمر احساس میشود. برنامه‌هایی که دانش جوانان را در زمینه مهارت‌های زندگی، احساس مسئولیت‌پذیری و دانستن قواعد رفتاری زندگی اجتماعی افزایش دهد. همچنین موظف کردن دستگاه‌های متولی در امور جوانان چون سازمان بهزیستی، فرهنگ و ارشاد اسلامی، ورزش و جوانان، شهرداری و... ازسوی نهادهای بالادست به‌منظور ارائه نقشه‌راه عملی و واقعی می‌تواند موجب تسهیل در ازدواج شود.
نظر شما