آگاه: حمید سبزواری در سال۱۳۰۴ در سبزوار چشم به جهان گشود. پدرش عبدالوهاب و پدربزرگش، ملامحمدصادق ممتحنی، هر دو شاعر بودند او نیز از ۱۴سالگی شروع به سرودن شعر کرد و اشعارش را در دفتری با نام «فریادنامه» می‌نوشت. جدش ملا محمدصادق ممتحنی، شاعری بود که «مجرم» تخلص می‌کرد و آثارش در سفری به مشهد و در حمله راهزنان به یغما رفت. وی در ابتدا به سرودن تصنیف پرداخت که در آن زمان معمول و مرسوم شده بود و سروده‌های خودش را در کتابفروشی به‌نام خسروی شعرهای حمید، چاپ می‌کرد و می‌فروخت. بخش اعظمی از سروده‌های او به دلیل جریان‌های ۱۳۲۰ و ورود متفقین به ایران و مشکلات اقتصادی و معیشتی، اجتماعی بود. در همان سنین از روی کنجکاوی به احزاب و گروه‌های سیاسی گوناگون سر می‌زد تا با آرا و نظرات آنها آشنا شود. پس از کودتای ۲۸مرداد ۱۳۳۲ مشکلاتی برای او ایجاد شد که تحت تعقیب قرار گرفت و متواری شد و مدتی را در اسفراین مخفی شد. پس از مدتی خود را به شهربانی سبزوار معرفی کرد و چهار سال بلاتکلیف بود تا سرانجام تبرئه شد. سبزواری را شناسنامه زمان‌مند انقلاب نیز می‌نامند، چراکه کمتر حادثه یا رویدادهای انقلاب وجود دارند که انعکاس آن در اشعار او دیده نشود. او پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، ضمن کار در بانک تجارت، برای انقلاب شعر و شعار می‌ساخت که در راهپیمایی‌ها و نماز جمعه خوانده می‌شد. یکی از این شعرها «آمریکا، آمریکا، ننگ به نیرنگ تو» بود. برخی از سروده‌های او مورد تحسین و تقدیر امام خمینی(ره) قرار گرفت به‌گونه‌ای که ایشان با شنیدن ترانه «ای مجاهد شهید مطهر» که در رثای آیت‌الله مطهری سروده شده بود، فرمودند: «انقلاب ما امروز به چنین سرودها و موسیقی‌هایی نیازمند است». اندکی بعد خود را بازنشسته کرد، به صداوسیما رفت و در شورای شعر مشغول به کار شد تا همه توان و نیروی خود را برای فعالیت‌های فرهنگی و هنری صرف کند. او به‌دلیل سرودن هزاران بیت شعرهای انقلابی و نیز سرودهای ویژه دفاع مقدس و انقلاب اسلامی ایران، «پدر شعر انقلاب» لقب گرفت. حمید سبزواری دارای مدال درجه‌یک هنر در رشته ادبیات است و اولین شاعری است که کتاب شعرش با عنوان (سرود درد) در سال۱۳۷۵ به‌عنوان کتاب سال شناخته شد. آثار و سروده‌های او به دو بخش تقسیم می‌شود؛ بخشی از آن حاصل و مولد دوران اختناق است که سبزواری با شجاعت و شهامت اوضاع نابسامان آن زمان را نکوهش کرده است که در میان آن سخنانی فاخر به چشم می‌خورد که حکایت از قدرت طبع و مهارت او در سرودن شعر دارد. بخش دوم آثار وی به پس از پیروزی انقلاب بازمی‌گردد که تلاش دارد تا با دفاع از ارزش‌ها و باورهای اصیل اسلامی، پیام انقلاب را رساتر و شیواتر به گوش مردم برساند. این شاعر بزرگ با طبع ویژه شاعری خودش رویدادهای مهم تاریخ معاصر ایران را با گلواژه‌های شعرش در حافظه زمانه نقش کرده‌ تا آیندگان بدانند که نسل گذشته در چه شرایط دشواری از آرمان‌ها و انقلابش دفاع کرده‌ است. حمید سبزواری ۲۲خرداد ۱۳۹۵ به‌دلیل کهولت سن و وخامت بیماری در تهران درگذشت. پیکرش به شهر سبزوار منتقل و در نزدیکی مقبره حاج ملاهادی سبزواری به خاک سپرده شد.

جوایز: 

نشان درجه‌یک فرهنگ و هنر  در سال ۱۳۷۱

چهره ماندگار دوره سوم  در سال ۱۳۸۲

نشان افتخار جهادگر عرصه فرهنگ و هنر در سال ۱۳۹۳