آگاه: ناگفته نماند که این سطور ساعتی پیش از برگزاری مناظره شب گذشته آقایان مسعود پزشکیان و سعید جلیلی نوشته شده و لاجرم مسئله فرهنگ در نگاه دو نامزد را تا پیش از مناظره شب گذشته مورد کنکاش قرار داده است.  مسئله اول در تحلیل نگاه و برنامه‌های فرهنگی دو نامزد باقیمانده، بسنده کردن به کلیات است. فرهنگ در نگاه آقایان یک امر بسیط برای رفتن به بالای منبر و سخن گفتن از کلیاتی است که یک دانشجوی ترم اول علوم اجتماعی و جامعه‌شناسی با آنها سروکله می‌زند. ارائه بیش از ۲۰۰تعریف از فرهنگ و برجسته شدن یک یا چند نقطه کانونی در هر یک از این تعاریف و نادیده گرفتن وجوهی دیگر از ویژگی‌های اصلی این کلیات است. چقدر می‌توان نهادهای عریض و طویل فرهنگی و اجتماعی کشور از شورای فرهنگ عمومی تا وزارت ارشاد و مراکز مختلف دولتی و خصوصی سمعی و بصری کشور را با این کلیات اداره کرد؟! این سوالی است که دو نامزد هیچ پاسخی برایش ندارند. دلیلش؟! هر دو به کلیاتی نظری، شعاری و روی کاغذ بسنده کرده‌ و وارد جزئیات و پیچ‌وخم و گره‌های اصلی نشده‌اند. از این جهت یکی از انتظارها از رییس‌جمهوری که شنبه هفته بعد معلوم خواهد شد، خروج از این کلیات و نگاه عملیاتی به حلقه‌های مختلف فرهنگی کشور است.  مسئله غامض دیگر در نگاه فرهنگی دو نامزد ریاست‌جمهوری، مبهم بودن تیم و همکاران فرهنگی دو نامزد است. اینکه اگر آقای پزشکیان یا جلیلی هر کدام در هفته بعد در چنین روزی رییس‌جمهوری باشند، مهره‌های احتمالی فرهنگی حضرات چه در مقام همکاری احتمالی در کابینه چه در مقام مشاور و اتاق‌های فکر، چه افرادی هستند. هر دو نامزد این سوال را هم در هاله‌ای از ابهام باقی گذاشته‌اند. معلوم بودن این تیم تا حدی می‌توانست نقیصه بند قبل را جبران کند. مسئله مهم دیگر در نگاه فرهنگی دو نامزد، بی‌توجهی محض به بین‌بخشی بودن بخش مهمی از معضلات فرهنگی و اجتماعی کشور است. آقایان پزشکیان و جلیلی چه آنگاه که درباره فیلترینگ سخن می‌گویند، چه آن زمان که در فقره مباحث زنان به بیان دیدگاه‌های خود می‌پردازند در برش فرهنگی این مسائل کامل از این موضوع غافل‌اند یا عامدانه از کنار آن می‌گذرند که نهاد دولت و دستگاه اجرایی در این‌گونه مسائل تنها یک کنش‌گر میدان محسوب می‌شود و این مسائل کنش‌گران دیگری هم دارند که هر دو نامزد تقریبا دیگر کنش‌گران را نادیده می‌گیرند. لاجرم انتظار مهم دیگر از رییس‌جمهوری هفته بعد این است که نسبت خود را با این کنش‌گران مشخص کرده و مشخص کند که نهاد دولت در کجای هندسه این مسائل بین‌بخشی قرار می‌گیرد.