آگاه: شب‌های عملیاتی که در دوران دفاع مقدس مصادف می‌شد با ماه‌های محرم و صفر شاهد انجام رسم و رسومات خاص و درعین‌حال زیبایی ازسوی رزمندگان بودیم. حنا گذاشتن روی دست رزمندگان و عطرافشانی رزمندگان از رسم‌های رایج شب‌های عملیات در ماه‌های محرم و صفر بود.
رزمندگان در شب‌های عملیات با این طرز تفکر که در صورت شهید شدن، آرزوی زیارت حرم امام‌حسین(ع) و حرم حضرت ابوالفضل(ع) آنان برآورده خواهد شد می‌خواستند با رویی گشاده و منظم به زیارت بروند و به همین خاطر حناگذاشتن به روی دست و خوشبو کردن خودشان با عطر از اقدامات رایج آن به حساب می‌آمد.
درواقع حال و هوای عاشورایی جبهه‌ها در ماه‌های محرم و صفر شور خاص دیگر به خود می‌گرفت، زیرا از یک‌سو بچه‌ها در عملیات‌های جنوب کشور به چندصد کیلومتری و گاهی به ده‌ها کیلومتری کربلای معلی می‌رسیدند و ازسوی دیگر شوق فراوان برای مبارزه جانانه و به شهادت رسیدن این فضا را خاص جلوه می‌داد اما باید اعتراف کرد وصف دقیق آن شور و حال رزمندگان به هیچ عنوان امکان‌پذیر نیست. از سویی رزمندگان دوران دفاع مقدس همگی به عشق دیدن بین‌الحرمین و شهید شدن به جبهه‌ها آمده بودند و عزاداری در جبهه‌ها برای این دسته شور و حال دیگری داشت.
علی صادقی، جانباز دوران دفاع مقدس
۲۳ تیر ۱۴۰۳ - ۱۲:۲۹
کد خبر: ۵٬۲۱۲
در واقع تمامی شب‌های عملیات‌ها برای رزمندگان دوران دفاع مقدس به‌نوعی شب عاشورا تلقی می‌شود، زیرا قرائت دعای زیارت عاشورا و عزاداری و نوحه‌سرایی برای سید و سالار شهیدان به امری جداناپذیر ساعاتی نزدیک به عملیات‌ها تبدیل شده بود.
نظر شما