آگاه: درحالی‌که جهان اسلام جنگ در سه جبهه را که از ابتدای قرن چهاردهم آغاز کرده بود، همچنان ادامه می‌داد. جنگ با حکومت‌های فاسد و وابسته که همچنان در اشکال مختلف ادامه دارد؛ و جنگ با جریان‌های فکری و فرهنگی وارداتی که توسط قدرت‌های استعماری و عوامل نفوذی آنها هدایت می‌شد و بالاخره جنگ با جهل و خرافات و عقب‌ماندگی‌های گوناگون که جنگی بسیار سخت و نیازمند زمانی طولانی است. قدرت‌های استکباری ادامه سلطه و حاکمیت خود را بر سرزمین‌های مسلمانان در حکومت‌های وابسته و ضد مردمی می‌دیدند و رویکرد آنها به سرکوب حرکت‌های مردمی و گسترش فرهنگ و ارزش‌های غربی بود. مسلمانان مبارز در قالب تشکل‌های غیررسمی،‌ غیرمتمرکز و تا حدودی ناشناخته برای قدرت‌های استعماری به آموزش و اجرای فرایض دینی پرداختند و به‌تدریج با توسعه آگاهی‌ها و احیای روح دینی و انگیزه‌های اسلامی، فعالیت‌ها و تاثیرات اجتماعی و سیاسی خود را گسترش دادند.
انقلاب اسلامی در ایران از نظر تحلیل‌گران سیاسی و اجتماعی و قدرت‌های بزرگ نه تنها پدیده‌ای مهم و فوق‌العاده بلکه عجیب و باورنکردنی بود. انقلابی که علی‌رغم حاکمیت نظام دوقطبی در جهان، شعار استقلال و نفی سلطه شرق و غرب و با وجود دو قرن مبارزه با دین، خواستار حضور دین در صحنه‌های اجتماعی، ‌سیاسی و بین‌المللی شده و شعار حکومت دینی می‌دهد. بیداری اسلامی در واقع جریان ناشناخته و نیرومندی ضد سلطه‌ فکری، سیاسی و اقتصادی شرق و غرب بود که انقلاب اسلامی در ایران یکی از ثمرات و آثار برجسته و توسعه‌دهنده‌ آن بوده است و مردم در به ثمر رسیدن آن نقش محوری داشتند.
با درنظرگرفتن مطالب بالا به‌طور معمول در هر نظامی وقتی درصد حامیان آن بالا باشد، توان دفاعی و اقتدار و توانایی حل مشکلات کشور به‌وسیله مردم را نشان می‌دهد. باتوجه‌به اینکه ما تجربه بسیار مهم و موفقی در جریان انقلاب اسلامی داشتیم که مردم با حضور خود و فعالانه مسیر انقلاب را به پیروزی رساندند، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی هم با دیدگاه حضرت امام(ره)، مسیر حرکت انقلاب و کشور بر اساس رأی و نظر مردم انتخاب شد؛ به این معنا که حتی تعیین نوع نظام، بحث قانون اساسی و انتخاب همه مسئولان کشور، مستقیم یا غیرمستقیم با رأی مردم باشد. این یعنی که این نظام واقعا مردمی است و مردم حافظ آن هستند. اینطور نیست که مثلا یک دولت یا نیرو یا حزبی که طبعا محدود است، اداره‌کننده کشور، پشتیبان و مدافع آن باشد. در جمهوری اسلامی ثابت شده که این مردم هستند که تمامی این جریان‌ها را از ابتدای انقلاب تاکنون اداره کرده‌اند؛ از جنگ، سازندگی، مقابله با ضدانقلاب، در مشکلات مختلف دولت، در حوادث سنگین طبیعی و امثال اینها دیده شده که مردم با حضور خودشان چقدر توانسته‌اند مسائل را حل کنند و کمابیش هم این مسئله ادامه دارد. نکته مهم این است که دوستان و دشمنان ما چه در داخل و چه خارج از کشور به این موضوع به‌شدت توجه دارند که مردم چه میزان، با چه حرارت و اعتقادی و به چه شکلی در صحنه انتخابات یا صحنه‌های عمومی حتی راهپیمایی‌ها شرکت می‌کنند. ما به‌طور معمول به‌ هر ‌حال روز انتخابات را می‌گذرانیم، شب هم اخبار و فیلم‌های خبری مربوط به آن را می‌بینیم و فردا صبح به سر کار خودمان می‌رویم. از نظر ما ظاهرا تمام شده است ولی تازه کار برای مراکز مهم سیاسی، خبری، بین‌المللی و امنیتی دنیا شروع می‌شود و روی این قضایا کار می‌کنند که چند درصد شرکت کردند، به چه کسانی رأی دادند، چه اتفاقاتی افتاد، انتخابات به‌آرامی یا با تنش برگزار شد، چه کسانی نقش بیشتری داشتند، بعد با جمع‌بندی‌هایی که انجام می‌دهند برای برخورد خودشان برنامه‌ای تنظیم می‌کنند. اینکه آیا درست متوجه قضایا می‌شوند یا خیر، بحث دیگری است ولی این کار را می‌کنند که گاهی ممکن است حتی ۱۰روز هم طول بکشد؛ بنابر این بحث انتخابات از ابعاد مختلف با آثار متعدد برای کشور اهمیت دارد و از ابتدای انقلاب هم معمولا مردم با اکثریت خوبی در انتخابات شرکت کرده‌اند.