آگاه: تابستان ۱۸سال پیش، سرخط رسانه‌های معتبر جهان، اخبار مرتبط با نبرد تمام‌عیار نیروهای حزب‌الله لبنان با ارتش متجاوز رژیم صهیونیستی بود؛ نبردی که لبنانی‌ها آن را «حرب تموز» می‌نامند اما در زبان و افواه جهانیان به جنگ ۳۳روزه معروف است؛ نبردی که برای دومین بار هیمنه پوشالی ارتش رژیم صهیونیستی را زایل کرد. در اوایل ژوئیه ۲۰۰۶ میلادی (تیر ۸۵)، پس از کارشکنی‌های رژیم جعلی صهیونیستی در آزادی اسرای لبنانی، نیروهای حزب‌الله، دو سرباز صهیونیست را به اسارت گرفتند؛ سید حسن نصرالله رهبر جنبش حزب‌الله، آزادی این دو صهیونیست را منوط به آزادی چهار رزمنده لبنانی به نام‌های «سمیر قنطار»، «نسیم نصیر»، «یحیی سخاف» و «علی فراتن» کرد؛ اما سران رژیم صهیونیستی به‌جای اجابت کردن یک درخواست مرسوم نظامی، تهاجم وحشیانه‌ای را به کشور لبنان انجام دادند و علاوه بر کشتار بی‌رحمانه غیرنظامیان، زیرساخت‌های این کشور را هم نابود کردند. «ایهود اولمرت» نخست‌وزیر وقت رژیم صهیونیستی که از به اسارت درآمدن نیروهای ارتش این رژیم توسط حزب‌الله، به ستوه آمده بود، در نخستین واکنش به این اتفاق، خطاب به دولت و ملت لبنان گفت که «بهای آن را خواهید پرداخت!»
وعده صادقی در تابستان ۱۳۸۵
صهیونیست‌ها که در جریان دو حمله نیروهای حزب‌الله به نام‌های عملیات «وعده صادق» و عملیات «پاسخ عادلانه» غافلگیر و عاجز شده بودند؛ راه مقابله با حزب‌الله را در حمله به مردم لبنان دیدند؛ ازاین‌رو آن‌ها در اولین گام، در ۱۳جولای ۲۰۰۶، فرودگاه تجاری بیروت را بمباران کردند؛ بمباران بزرگراه بیروت - دمشق نیز اقدام دیگر صهیونیست‌ها برای نابودی زیرساخت‌های لبنان بود.در شرایطی که جنگنده‌های رژیم صهیونیستی در نبرد ۳۳روزه، مردم عادی و زیرساخت‌های لبنان را نشانه گرفته بودند، اما رزمندگان حزب‌الله تنها نظامیان و ادوات، تجهیزات و پایگاه‌های نظامی صهیونیست‌ها را هدف قرار می‌دادند. در ۱۴ژوئیه درحالی‌که دو روز از نبرد می‌گذشت، نیروهای حزب‌الله، ناوچه پیشرفته ارتش رژیم صهیونیستی را در ساحل لبنان مورد هدف قرار دادند؛ صهیونیست‌ها بهترین پاسخ به این حمله را بمباران مدارس و بیمارستان‌های لبنان دانستند! و بلافاصله پس از غرق‌شدن ناوچه پیشرفته‌شان، چند مدرسه و بیمارستان را در شهرهای مختلف لبنان بمباران کردند.
نبرد «بنت الجبیل»
یکی از حماسه‌های خلق‌شده ازسوی رزمندگان حزب‌الله در خلال جنگ ۳۳روزه، نبرد «بنت الجبیل» بود؛ بنت‌الجبیل روستایی در مرز میان لبنان و فلسطین اشغالی است؛ در جریان جنگ ۳۳روزه، نظامیان صهیونیست تلاش داشتند خود را به ورزشگاه معروف این روستا برسانند و پرچم رژیم صهیونیستی را بر فراز آن برافراشته سازند. در شرایطی که صهیونیست‌ها خود را به یک‌کیلومتری ورزشگاه معروف منطقه بنت‌الجبیل رسانده بودند، نیروهای حزب‌الله لبنان به فرماندهی شهید «خالد بزی» سد راه آنان شدند و شکست سختی را به ارتش رژیم صهیونیستی در بنت الجبیل وارد آوردند. چند سال پیش، روزنامه صهیونیستی «اسرائیل هیوم» با انتشار اسناد نظامی جدید از آرشیو جنگ ۳۳روزه چنین نوشت که «نبرد بنت جبیل یکی از سخت‌ترین نبردهای جنگ ۳۳روزه بود که هیچ‌گاه از یاد اسرائیلی‌ها نمی‌رود.»
در ۳۰ژوئیه ۲۰۰۶ در شرایطی که بیش از دو هفته از تجاوز ارتش رژیم صهیونیستی به لبنان می‌گذشت، روستای قانا در جنوب لبنان مورد اصابت موشک‌های صهیونیستی قرار گرفت؛ در جریان این حمله ددمنشانه ۵۴شهروند غیرنظامی ازجمله بیش از ۳۷کودک کشته شدند و شمار زیادی هم مجروح شدند. در شرایطی که تصاویر کودک کشی صهیونیست‌ها در قانا توسط رسانه‌ها منتشر شده و اذهان عمومی جهانیان را متاثر ساخته بود، نهادهای بین‌المللی مدعی حقوق بشر در قبال این فاجعه سکوتی مرگبار اتخاذ کردند. نبرد ۳۳روزه سرانجام در ۱۴آگوست ۲۰۰۶ با صدور قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت سازمان ملل پایان یافت؛ درحالی‌که اسرائیل این قطعنامه را پذیرفته بود، اما شهرها، روستاها و مراتع لبنانی پس از صدور این قطعنامه نیز همچنان با حجم زیادی از بمب‌های خوشه‌ای توسط ارتش رژیم صهیونیستی بمباران می‌شدند. یک‌ماه پس از صدور قطعنامه ۱۷۰۱، «سازمان دیده‌بان حقوق بشر»، طی گزارشی جنایات جنگی رژیم صهیونیستی در جنگ ۳۳روزه و هدف قراردادن شهرها و مناطق مسکونی لبنان توسط این رژیم را تایید کرد. «کنوانسیون منع استفاده از سلاح‌های قراردادی» نیز استفاده ارتش رژیم صهیونیستی از بمب‌های فسفری و خوشه‌ای در جریان نبرد ۳۳روزه را تایید کرد.
کمیته وینوگراد
در شرایطی که سران رژیم صهیونیستی در پایان جنگ ۳۳روزه، خود را پیروز این نبرد می‌دانستند، «کمیته وینوگراد» که توسط خود صهیونیست‌ها تشکیل شده بود، طی گزارشی با برشمردن اشتباهات استراتژیک مقامات سیاسی و نظامی صهیونیستی در جریان نبرد ۳۳روزه، تلویحا از شکست این رژیم در برابر حزب‌الله لبنان سخن گفت و تصریح داشت که کشته‌شدن ۱۲۰نظامی در جنگ ۳۳روزه معنای دیگری جز شکست برای صهیونیست‌ها ندارد. «الیوت آبرامز» مشاور امنیت ملی جرج بوش، طی مقاله‌ای در پایگاه مرکز مطالعات امنیت ملی تل‌آویو اذعان کرد که شکست اسرائیل در رویارویی نظامی با حزب‌الله در سال ۲۰۰۶، آمریکایی‌ها را ناامید کرد. او به این نکته هم تصریح کرده که «جنگ ۳۳روزه علیه حزب‌الله لبنان برای تضعیف ایران برنامه‌ریزی شده بود.»