آگاه: اولین شعری که زنده‌یاد حمید سبزواری برای کار به من دادند منجر به تولید سرود «نهنگ دریاها» برای نیروی دریایی شد. رسانه‌های ما روی نیروی دریایی خیلی مانور می‌دادند. ما وظیفه داشتیم روحیه‌شان را با کارهای موسیقایی و هنری ارتقا بدهیم، چون آنها باید از سرحدات دریایی و چاه‌های نفت ایران محافظت می‌کردند. خلاصه اولین آهنگی که در جنگ ساختم، برای نیروی دریایی بود. از قضا زمانی که شروع به ساخت این آهنگ کردم، با غرق شدن ناوچه پیکان مصادف شد. این شعر، هم خیلی محزون و هم خیلی کوبنده بود. دو جای شعر هم از کلمه «پیکان» استفاده شده بود. پیکان هم اسم آن ناوچه بود و هم لفظ پیکان با ایهام به کار رفته بود. به تعبیری در آن شعر گفته شده بود که ما با پیکان زهرآگین خود سینه شما را نشانه گرفته‌ایم. این شعر بحر عروضی خاصی داشت و در هیچ‌کدام از بحور عروضی‌ای که قبلا کار کرده بودم، نمی‌نشست. مانده بودم برای آن چه ریتمی به کار بگیرم.  در نغمات خانقای کُردی، از این قبیل ریتم‌ها وجود دارد و آنها به زبان خودشان روی این ریتم‌ها آواز می‌خوانند. اما در فارسی طور دیگری است و کلمات به شکل دیگری کش و قوس پیدا می‌کنند. گویی کسی به من دیکته می‌کرد که آن ملودی باید اینطور روی کلمات قرار بگیرد. کلمات هر میزان، باید در همان میزان تمام می‌شدند و به کلمات میزان‌های بعدی ربط پیدا نمی‌کردند و می‌بایست جدا از هم و مقطع می‌بودند. هر کلمه باید معنای خودش را خیلی صریح انتقال می‌داد. پیش از آن بسیار در ادبیات فارسی تعمق و تفکر کرده بودم که چه سبکی از موسیقی با ادبیات جنگی تطابق دارد. اما هیچ‌وقت به پاسخ نرسیده بودم. شعر آقای سبزواری مرا به جواب رساند.براین اساس سرود «نهنگ دریاها» نخستین اثر موسیقایی در حوزه دفاع مقدس بود که در ادامه آثار حماسی دیگری منتشر و در تاریخ موسیقی دفاع مقدس ماندگار شدند. سرود «نهنگ دریاها» با شعری از زنده‌یاد حمید سبزواری، آهنگسازی و تنظیم زنده‌یاد احمدعلی راغب و خوانندگی محمد گلریز انتشار یافته است.