آگاه: اگر بتوان برای تحقق وحدت اسلامی، یک مسیر رسمی سیاسی مانند سازمان کنفرانس اسلامی ترسیم کرد یا از نهادی مانند مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی سراغ گرفت، حتما و به طریق اولی باید مطالبه وحدت در سطح ملت‌های کشورهای اسلامی وجود داشته باشد. یک امت شدن مسلمانان می‌تواند مسیر اجتماعی تحقق وحدت اسلامی باشد. تاکید بر هویت واحده امتی، یعنی در تک‌تک آحاد ملت‌های کشورهای مسلمان، حس مشترکی به‌وجود آید که آنها را نسبت به مسائل اساسی جهان اسلام حساس کرده و در آنها آمادگی نقش‌آفرینی امتی ایجاد کند. آنچه تاکنون به‌عنوان مهم‌ترین مسائل امت اسلامی توانسته در میان آحاد مسلمانان حس مشترک ایجاد کند، درد و رنج‌هایی است که بر پیکر این امت واحده تحمیل شده است.
مسئله فلسطین تاکنون و با قدرت مهم‌ترین عامل چنین همدردی بوده و توانسته خواست مشترکی را به پهنای جغرافیای اسلامی نمایندگی کند. فهم مسئله فلسطین نزد مسلمانان محدود به مشکلات یک کشور با مرزهای جغرافیایی مشخص نبوده، بلکه درد فلسطین و مردمش، تبدیل به درد مشترک همه آحاد مسلمان کشورهای اسلامی شده است. شدت این درد وقتی بیشتر شده است که ملت‌ها عزمی در دولت‌هایشان برای حمایت از فلسطینیان ندیده‌اند؛ بنابراین مشخص است که میل به امت واحده شدن مسلمانان، بر وحدت سیاسی دولت‌های آنان پیشی گرفته و مرزهای جغرافیایی را درنوردیده است.
 در بسیاری موارد این احساسات که علیه ظلم جریان سلطه و رژیم غاصب بروز و ظهور می‌یابد با واقعیت سیاسی تمکین این دولت‌ها یا سازش آنها با زورگویان عالم نمی‌سازد. این واقعیت‌ها نشان می‌دهد، اجتماعی شدن ایده وحدت و تعمیم فرهنگ ظلم ستیزی، با در نظر گرفتن ساخت حقیقی امت اسلامی ممکن می‌شود نه ساخت حقوقی آن. همدردی آحاد ملت‌های مسلمان نیز کاری نمایشی و بی‌فایده نیست، بلکه جریان مطالبه وحدت برای حل مسائل کلان جهان اسلامی را زنده نگاه می‌دارد. از طرف دیگر و به مرور همین تجربه‌ها، امکان تاثیرگذاری فرامرزی تک‌تک مسلمانان را ثابت می‌کند و تمرینی می‌شود تا مسلمان روی مسائل ایجابی جهان اسلام نیز احساس هم‌سرنوشتی کرده و زمینه برای تشریک مساعی فراهم شود. مقاومت تاریخی مردم غزه، نمونه اعلای چنین الهام‌بخشی فرامرزی نه‌تنها در جهان اسلام، بلکه در کل جهان است. دو پدیده سالانه حج تمتع و اربعین حسینی(ع)، ظرفیت اجتماعی فوق‌العاده امت اسلامی را معلوم می‌سازد و نشان می‌دهد اگر اراده امت اسلامی به اراده واحدی تبدیل شود، خطوط فاصلی مانند مرز، ملیت و جغرافیا، مصالح سازنده «هویت امتی» مسلمانان خواهد شد، نه عامل جدایی و تفرقه.
اتحاد علیه عمیق‌ترین شر
اکنون بیش از هر زمان دیگری مشخص شده چرا خیر کشورهای اسلامی در دفع شری است که نه فقط مسلمانان بلکه همه انسان‌ها را هم تهدید می‌کند. رژیم صهیونیستی عمیق‌ترین شری است که بشر تاکنون به خود دیده است.
 وفاق امت و کشورهای اسلامی برای دفع این شر مشترک، سنگ‌بنای تشکیل امت اسلامی است. تنها با محو اسرائیل از روی نقشه جهان است که موفقیت یک کشور اسلامی، موفقیت همه کشورهای اسلامی و درد و رنج یک ملت،‌ درد و رنج همه امت اسلامی خواهد شد.
 تأکید رهبر انقلاب روی همدردی امت اسلامی با مردم فلسطین و مستضعفین جهان، تنها یک دلسوزی مشفقانه نیست، یک عمل سیاسی واحد و شدنی توسط ملت‌های مسلمان است. 
عملی که در خلأ بی‌انگیزگی و انفعال دولت‌های کشورهای مسلمان، ملت‌ها را هم‌جهت، هم‌بازو و همدل نشان می‌دهد. همدردی تمرین وحدت اسلامی در مقیاس امت واحده است. بر همین مبناست که ایشان در پیام‌شان درباره قضایای اخیر لبنان تصریح می‌کنند:
«امروز هم لبنان به حول و قوه الهی دشمن متجاوز و خبیث و روسیاه را پشیمان خواهد کرد. بر همه مسلمانان فرض است که با امکانات خود در کنار مردم لبنان و حزب‌الله سرافراز بایستند و در رویارویی با رژیم غاصب و ظالم و خبیث آن را یاری کنند.»