آگاه: گنبد نمکی جاشک که با نام‌های کوه نمک جاشک و گنبد نمکی دشتی نیز شناخته می‌شود، ناحیه وسیع و مرتفعی در کوه جاشک است. این گنبد از بزرگ‌ترین، فعال‌ترین و زیباترین گنبدهای نمکی ایران و خاورمیانه به شمار می‌آید و به‌عنوان تنها اثر طبیعی ملی استان بوشهر، در سال۱۳۸۸ به ثبت رسید.
کوه نمک با دارا بودن چشم‌اندازهای زیبای زمین‌شناسی، انواع سنگ‌های مختلف، غارهای طبیعی و طبیعت بکر درون آنها، آبشارکوه‌ها و آویزه‌های نمکی نه‌تنها چشم هر بیننده‌ای را می‌نوازد، بلکه بهترین محل برای محققان علاقه‌مند به علم زمین‌شناسی است. رنگ سفید نمک‌های طعام گنبد به منطقه جلوه‌ای زیبا بخشیده است، به‌نحوی‌که از جاده خورموج-دَیِر به‌صورت یک کوه برفی زیبا در بخش شرقی دشت برهنه ظاهر می‌شود.
گنبد نمکی جاشک از جاهای دیدنی بوشهر است و در بخش‌های کاکی و بردخون، حدفاصل دو شهرستان دشتی و دیر واقع شده است و شرق روستای گنخک، در شهرستان دشتی و شمال روستای جاشک، در شهرستان دیر قرار دارد. این گنبد نمکی در دل کوه جاشک، در نزدیکی انتهای شمالی آن، جا خوش کرده است و مرتفع‌ترین قسمت کوه را تشکیل می‌دهد. غرب آن روستای گنخک، شرق آن روستای کردلان و شمال‌شرقی آن روستای درویشی (شهرستان دشتی) و جنوب آن روستای جاشک قرار دارد.
این اثر طبیعی ۱۲کیلومتر درازا و ۴.۵کیلومتر پهنا دارد. وسعت گنبد حدود ۳۶۶۶ هکتار و ارتفاع قله آن ۱۳۵۰ متر از سطح دریا است. موقعیت خاص گنبد نمکی جاشک که باعث شوری آب رودخانه مند می‌شود، شاید تنها عامل زیان‌رسان به منطقه باشد. رودخانه تا قبل از روستای باغان شیرین و قابل‌شرب و استفاده کشاورزی است اما پس از عبور از کنار گنبد و دور زدن آن، آب رودخانه با درصد زیادی شوری همراه می‌شود. در فصل پربارش، آب رودخانه سطح دشت‌های چغاپور و دشتی را فرامی‌گیرد و به‌علت تبخیر زیاد، نمک روی سطح خاک باقی می‌ماند و باعث شوری زمین‌های منطقه می‌شود.
منطقه جاشک کوهستانی محسوب می‌شود و به‌علت شرایط خاص توپوگرافی و اقلیمی، فاقد هرگونه چشمه‌های آب شیرین، آبشخور و چاه است. تنها غارهای نمکی و چشمه‌های نمکی به تعداد فراوان در آن واقع شده‌اند. بخش‌هایی از گنبد که نمک دارد، فاقد هرگونه پوشش گیاهی هستند؛ البته بیشتر لایه‌های سازنده کوه آهکی است که از میان کوه نمک سربرآورده و از پوشش گیاهی بسیار خوبی برخوردار است. در دامنه‌های کوه نیز گیاهان مقاوم به شوری مشاهده می‌شود. در کل پوشش گیاهی منطقه شامل گون، گیشدار و قیچ است که در فصل زمستان و بهار، انواع گیاهان یک‌ساله سطح زمین را می‌پوشاند و زیبایی خاصی به آن می‌بخشد. همچنین در دره‌هایی که از نمک‌زارهای نمکی در امان مانده‌اند، درختچه‌های کنار و اشک به‌وفور دیده می‌شود.
گنبد نمکی دشتی میزبان کانی‌ها و بلورهای زیبای فراوانی است که در پهنه گنبد گسترده‌اند. تنوع رنگ نمک‌های گنبد پدیده‌ای متحیر و شگفت‌انگیز است که کمتر جایی می‌توان مشابه آن را یافت. این رنگ‌های متنوع قرمز، قهوه‌ای، سفید، زرد، سیاه و نارنجی نقش مهمی در جذب گردشگران ایفا می‌کنند و بلورهای زیبای نمک و بسیاری کانی‌های غیر سیلیکاته نظیر پیریت و فلورین با تنوع رنگ و جلای فلزی و غیرفلزی برای هر بیننده‌ای جذاب هستند.
یخچال‌های نمکی از جمله پدیده‌های زیبای گنبد نمکی دشتی به شمار می‌روند و در ناحیه شمال‌غربی گنبد به‌وضوح دیده می‌شوند. این یخچال‌ها که حاصل حرکت ثقلی توده‌های نمکی در جهت شیب زمین است، در حاشیه کناره گنبد تشکیل می‌شود و به‌دلیل مشابهت آن با یخچال‌های یخی به این نام شهرت یافته‌اند.
آبشارهای زیبای نمکی از دیگر ویژگی‌های گردشگری گنبد نمکی دشتی هستند که چهره‌ای بس زیبا و دلنشین را به آن بخشیده‌اند. این آبشارها در واقع مسیر طبیعی جریان آب گنبد هستند. در فصول کم‌آبی به‌واسطه تبخیر کامل آب، بلورهای زیبای نمکی ضخیمی در جهت جریان و به‌ویژه در مسیر آبشارها ایجاد می‌شوند و منظره تماشایی آبشار نمکی را ایجاد می‌کنند. این پدیده نادر در اواسط بهار تا تابستان و پاییز دیده می‌شود.
دره گل‌کلم یکی از جالب‌ترین دیدنی‌های منطقه است. سراسر سطح دره را نمک‌هایی پوشانیده‌اند که به‌صورت گل‌کلم هستند. ابعاد این گل‌کلم‌های نمکی با یکدیگر متفاوت است و برخی از آنها به‌صورت شکوفه‌هایی شکوفا به‌نظر می‌آیند.
پلایا از پدیده‌های زیبای فرسایش حاصل از گنبدهای نمکی است که در دشت‌های دامنه‌ای پایین‌دست گنبدها به‌دلیل شور بودن آب‌های فصلی حاصل از این گنبدها و سیلان آن روی دشت و تمرکز در نواحی خط‌القعر آبرفت‌ها به‌صورت پهنه‌های نمکی ایجاد می‌شود. سفر به مناطق جنوبی کشور در فصول گرم سال، به‌دلیل وجود رطوبت و دمای بالای هوا توصیه نمی‌شود. بهترین زمان بازدید از گنبد نمکی جاشک نیمه دوم پاییز تا اواخر زمستان است.