آگاه: اهمیت عضو: کتابخانه عمومی با کاربرانش معنا پیدا می‌کند. وقتی تعداد اعضا افزایش یابد، مراجعه و امانت کتاب و مشارکت در برنامه‌های فرهنگی نیز رونق می‌گیرد. اما اگر هزار ساختمان جدید افتتاح کرده یا خدمات متعددی طراحی کنیم، بدون عضو، نتیجه‌ای در پی نخواهد داشت.
هدف‌گذاری روی کاغذ: در برخی از کشورهای دنیا بیش از ۵۰درصد مردم عضو کتابخانه‌های عمومی هستند. در ایران، سند نهضت مطالعه مفید در سال۱۳۸۹ عضویت ۳۵درصدی جمعیت ایران را در بازهی ۱۵ساله هدف‌گذاری کرده بود. در این صورت، هدف چشم‌انداز نهاد کتابخانه‌های عمومی در افق ایران ۱۴۰۴ نیز تا حدودی تحقق می‌یافت و از این جهت در زمره ۱۵کشور برتر قرار می‌گرفتیم.
نتیجه در میدان: اما واقعیت چیست؟ در تمام این سال‌ها، فقط حدود سه درصد از مردم ایران عضو کتابخانه‌های عمومی بوده‌اند. در سال‌های کرونا شاهد کاهش این مقدار بوده‌ایم و بعد از آن، مجددا اثر کرونا حذف شده و دوباره به نقطه قبل بازگشته‌ایم. صعودی که بعد از سال۱۳۹۹ دیده می‌شود، بیشتر نتیجه پایان محدودیت‌های کروناست تا یک رشد واقعی.
عمومیت: کتابخانه‌های عمومی با بودجه عمومی اداره می‌شوند؛ یعنی صددرصد مردم، سهم خود را برای پرداخت حقوق کتابدار، خرید کتاب و... می‌پردازند. اما در عمل، تنها سه درصد مردم به‌طور مستقیم از خدمات آنها بهره‌مند می‌شوند. زمانی می‌توان از موفقیت کتابخانه‌های عمومی سخن گفت که خدمات آنها به دست طیف گسترده‌تری از مردم ایران برسد.