۲۲ دی ۱۴۰۳ - ۲۳:۱۴
کد خبر: ۱۰٬۰۵۷

این طبیعت دیگر طاقت ندارد

رضا ظریفی ـ دبیر تحریریه

ناسا سال ۲۰۲۴ را که پشت سر گذاشته شد، گرم‌ترین سال تاریخ معرفی کرده است. جنگل‌های ایالت کالیفرنیا این روزها درحال خاکسترشدن هستند و البته توجهات جهانیان به ازبین‌رفتن شهر لس‌آنجلس جلب شده است. جنگل‌های آمازون که نقش ریه‌های زمین را دارند درحال نابودی هستند. آمریکا برای گرینلند یا همان قطب شمال دندان تیز کرده، چون منابع غنی زیرزمینی دارد.

آگاه: در ایران هم که وضعیت بارش‌ها نگران‌کننده است و با این وضعیت معلوم نیست شرایط تامین آب و برق موردنیاز در تابستان آینده چطور خواهد بود. همسایه شرقی حقابه ایران از رودهای جاری را نمی‌دهد، چون برای خودش سدسازی کرده است. دریای خزر هم که گزارش آن را امروز در صفحه۷ می‌خوانید شاهد پس‌روی آب است، چراکه منابع تامین آب موردنیاز آن ازسوی کشورهای همسایه و بهره‌بردار خزر برای مصارف دیگر محدود شده‌اند. 
یکی از واقعیت‌های تلخ جهان امروز در کنار تمام مصائب و سختی‌های این روزگار برای تمام مردم زمین، مسائل زیست‌محیطی است. آنگونه که بشر در یک قرن اخیر کمر به نابودی محیط‌زیست و ازبین بردن منابع طبیعی بسته است، هیچ جانداری در طول تاریخ چنین نکرده است. اینکه کشورهای صنعتی و توسعه‌یافته به روش‌های گوناگون پیمان‌های زیست‌محیطی بابت آلایندگی کمتر را نادیده می‌گیرند در رأس هرم اقدامات تخریبی علیه محیط‌زیست قرار دارد و تا پایین این هرم تمامی کشورهای جهان و مردم فرهنگ‌های مختلف قرار گرفته‌اند. این در حالی است که هنوز این باور در بین مردمان شکل نگرفته است که انسان یک زمین برای زیست دارد و هرگونه دخل و تصرف و تخریب این زمین، عواقب دردناک و سختی دارد که در مرحله اول گریبان همین انسان را خواهد گرفت. 
اینکه تغییرات اقلیمی شدت گرفته و موجب شده تا در صحراهای خشک باران سیل‌آسا و برف ببارد و در سوی دیگر مناطق کوهستانی شاهد خشکی باشند از اثرات دستکاری‌های مخرب بشر در محیط‌زیست است. محیط‌زیست به قدری رنجور شده است که برای ادامه حیات خود دست و پا می‌زند. در این میان هم هرازگاهی قهر طبیعت رخ‌نمایی می‌کند تا کسی هشدارهای آن را جدی بگیرد اما در میان این همه جنگ و آتش‌افروزی مگر کسی به جنگل، کوه، رود و دریا فکر می‌کند؟ 
کارشناسان و دوستداران محیط‌زیست در تمام دنیا بارها هشدارهای جدی داده‌اند. راهکارهای متنوعی هم ارائه شده است اما برای عملی شدن این راهکارها نیاز به اراده دولت‌هاست. حتی از اینکه در کشور ما برای بهره‌گیری از انرژی‌های پاک سهل‌انگاری صورت گرفته اتفاق نظر وجود دارد. خودروهای پرمصرف داخلی با تیراژ بالا تولید می‌شوند. حمل و نقل عمومی جایگاه مهمی در نگاه مدیران شهرها ندارد یا ابزار لازم برای توسعه آنها وجود ندارد. پرمصرف بودن هم از ویژگی‌های ذاتی ما ایرانی‌هاست. آب، برق و گاز را نامحدود مصرف می‌کنیم و انتظار داریم که همیشه در دسترس باشند غافل از اینکه جهان دیگر طاقت رفتارهای تخریب‌گرانه ما را ندارد و اگر شیوه‌ای نو برای زندگی همراه با محیط‌زیست در پیش نگیریم، باید منتظر انتقام سخت محیط‌زیست از خودمان باشیم. 

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.