به گزارش آگاه به نقل از همشهری: بی‌تحرکی و نشستن مداوم روی صندلی می‌تواند باعث بروز عوارض جسمانی و در درازمدت عوارض قلبی و عروقی در افراد شود. متخصصان همواره فعالیت بدنی را به‌عنوان بهترین راه‌ حل برای بهبود وضعیت جسمانی افراد بی‌تحرک مطرح کرده‌اند. اما پرسش اصلی اینجاست که به‌طور دقیق چه تمریناتی باید انجام دهید تا بتوانید خطرات و عوارض جسمانی ناشی از نشستن طولانی‌مدت و بی‌تحرکی را کاهش دهید؟
به نوشته روزنامه سان، دانشمندان می‌گویند: فعالیت‌هایی مانند باغبانی یا دوچرخه‌سواری می‌تواند به کاهش خطر مرگ زودهنگام کمک کند، اما میزان این فعالیت باید به اندازه کافی باشد. نتایج یک تحقیق نشان می‌دهد که فقط نیم‌ساعت ورزش در روز می‌تواند برای جبران خطرات ناشی از نشستن بیش از حد کافی باشد. محققان همچنین دریافتند هرگونه فعالیت شدید از ۳۰ تا ۴۰دقیقه در روز می‌تواند به کاهش آسیب‌های ناشی از بی‌تحرکی کمک کند.
تحقیق آنها همچنین نشان داد افرادی که زمان طولانی را پشت میز یا روی مبل می‌گذرانند در معرض خطر مرگ زودهنگام قرار دارند. با این حال، اگر آنها به‌مدت ۳۰ تا ۴۰ دقیقه فعالیت‌های سنگینی مانند دوچرخه‌سواری، پیاده‌روی سریع یا باغبانی انجام می‌دادند، خطر مرگ زودهنگام در آنها کاهش می‌یافت.پروفسور «اولف اکلوند» از دانشکده علوم ورزشی نروژ، در این‌باره می‌گوید: بی‌تحرکی یا کم تحرکی بیشتر با مرگ‌ومیر بالاتر مرتبط است. پزشکان و متخصصان توصیه می‌کنند که انجام نوعی فعالیت بدنی در طول روز برای همه مفید است و بزرگسالان نیز بهتر است حداقل ۲ بار در هفته تمرینات قدرتی انجام دهند. آنها باید تلاش کنند و طبق دستورالعمل‌ها هفته‌ای ۲ساعت و نیم فعالیتی با شدت متوسط مانند پیاده‌روی سریع انجام دهند. تحقیقات قبلی نشان داده که زمان نشستن در مقایسه با هر سطح دیگری از فعالیت حتی خوابیدن یا ایستادن خطر حمله قلبی و سکته را افزایش می‌دهد.
آخرین تحقیقی که دراین‌باره در مجله «ژورنال پزشکی ورزشی بریتانیا» منتشر شد، به بررسی میزان ورزش افراد برای کاهش خطر نشستن طولانی‌مدت پرداخته است. محققان داده‌های بیش از ۴۴ هزار فرد میانسال و مسن را که بین ۴ تا ۱۴ و نیم سال از ردیاب تناسب اندام استفاده می‌کردند، تجزیه و تحلیل کردند. طی دوره این تحقیق ۳۴۵۱ نفر جان خود را از دست دادند. شرکت‌کنندگان براساس مدت زمانی که به‌طور متوسط در حال بی‌تحرکی بودند به گروه‌هایی تقسیم شدند که بی‌تحرکی آنها از ۸.۵ تا ۱۰.۵ ساعت در روز متغیر بود. آنها همچنین براساس زمان فعالیت بدنی با شدت متوسط تا شدید تقسیم شدند که به‌طور متوسط فعالیت بدنی آنها از
 ۸ تا ۳۵ دقیقه در روز را در بر می‌گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد کسانی که بیشترین زمان را بدون تحرک سپری کردند، به‌ دلیل بروز عوارض مختلف جان خود را در طول دوران تحقیق از دست دادند. با این حال، کسانی که بیشترین زمان را صرف انجام فعالیت‌های متوسط می‌کردند، کمتر دچار مرگ ناگهانی شده بودند و خطر مرگ ناگهانی آنها را کمتر و مشابه با افرادی که کمترین زمان بی‌تحرکی را داشتند، تهدید کرده بود. پروفسور اکلوند درباره این تحقیق گفت: نتایج ما نشان می‌دهد که فعالیت بدنی و زمان کم‌تحرکی را می‌توان به‌طور متفاوتی برای کاهش خطر مرگ زودرس ترکیب کرد.