آگاه: پس از حمله قلبی، بافت زخم اغلب تشکیل می‌شود تا به اندام اجازه دهد شکل خود را حفظ کند، اما نکته منفی این است که این بافت نمی‌تپد. با گذشت زمان، این می‌تواند منجر به بی‌نظمی در ضربان قلب شود که می‌تواند منجر به حملات قلبی بیشتر و درنهایت نارسایی قلبی شود.
باوجوداین، همه حیوانات این ضعف را ندارند و برای مثال، گورخرماهی می‌تواند بافت آسیب‌دیده قلب را مانند یک خراش عمیق ترمیم کند. آنها می‌توانند عملکرد قلب خود را در کمتر از ۶۰روز پس از آسیب به‌طور کامل بازیابی کنند. 
در یک مطالعه جدید، دانشمندان موسسه Hubrecht در هلند پروتئینی را کشف کردند که باعث ترمیم بافت قلب در گورخرماهی می‌شود. آنها سپس آن را روی قلب موش‌ها اعمال کردند که به خودی‌خود نمی‌تواند بازسازی شود و دریافتند که برای ترمیم آسیب‌ها در آنجا نیز کار می‌کند و راهی برای درمان بالقوه در انسان است.
دنیس دی باکرز(Dennis de Bakkers)، نویسنده اول این مطالعه می‌گوید: ما به فعالیت ژن‌ها در بخش‌های آسیب‌دیده و سالم قلب نگاه کردیم. یافته‌های ما نشان داد که ژن پروتئینHmga۱ در حین بازسازی قلب در گورخرماهی فعال است اما در موش‌ها فعال نیست. این به ما نشان داد کهHmga۱ نقش کلیدی در ترمیم قلب دارد.
محققان برای اینکه ببینند آیا این توانایی‌های احیاکننده قابل انتقال هستند، از یک ناقل ویروس برای رساندنHmga۱ به بافت آسیب‌دیده در قلب موش‌های زنده استفاده کردند. سلول‌های ماهیچه قلب آنها شروع به تقسیم و رشد کردند که به‌طور قابل‌توجهی عملکرد قلب این حیوانات را بهبود بخشید. 
مارا بومن(Mara Bouwman)، نویسنده اول این مطالعه می‌گوید: هیچ عوارض جانبی مانند رشد بیش‌ازحد یا بزرگ شدن قلب وجود نداشت. ما همچنین هیچ‌گونه تقسیم سلولی در بافت سالم قلب مشاهده نکردیم.