آگاه: هنگامی که این علائم فروکش کرد و بیمار شروع به ازسرگیری فعالیت‌های عادی خود کرد، ممکن است عوارض عمقی‌ترِ ضربه مغزی را که اغلب نادیده گرفته می‌شود تجربه کند، مانند زنگ زدن مداوم در گوش، حساسیت به سروصدا و مشکلات شنوایی.
ضربه مغزی که به‌عنوان آسیب خفیف مغزی (mTBI) نیز شناخته می‌شود، نوعی آسیب‌دیدگی مغزی در ناحیه کلِ سر است و می‌تواند ساختار سلول‌های مغز ازجمله سلول‌های مرتبط با شنوایی را تغییر دهد. برخی از این تغییرات بهبود می‌یابند درحالی‌که برخی دیگر دائمی هستند. عوامل خطر شامل خشونت فیزیکی، نوشیدن الکل و سابقه قبلی ضربه مغزی است. مکانیسم آسیب همچنین شامل ضربه مستقیم به سر یا تکانه‌هایی در نقاط دیگر بدن است که ممکن است به سر منتقل شوند.
یک عارضه مهم در اثر آسیب مغزی این است که شنوایی در بزرگسالان و کودکانی که به‌دنبال حوادث رایجی مانند ضربه به سر ناشی از سقوط چیزی، تصادف با وسیله نقلیه یا دوچرخه‌سواری بدون کلاه ایمنی و... دچار ضربه مغزی شده‌اند، تحت‌تاثیر قرار می‌گیرد. افراد دیگر مانند ورزشکاران یا سربازان هم به‌دلیل فعالیت‌های ورزشی یا وظایف خود می‌توانند تحت‌تاثیرِ این عارضه قرار بگیرند. سلول‌های حسیِ شنوایی و تعادلی که در حلزون گوش داخلی قرار دارند، سلول‌های مویی نامیده می‌شوند. سلول‌های موییِ ریز، گوش داخلی شما را پوشانده‌اند. این سلول‌های مویی برای تبدیل انرژی از ارتعاشات پرده گوش و استخوان‌های گوش میانی به انرژی الکتریکی که می‌تواند از طریق اعصاب به‌سمت مغز برای پردازش حرکت کند، حیاتی هستند.
به گزارش نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، افراد در هر سنی ممکن است بر اثر فعالیت‌های مختلف یا در نتیجه تصادف دچار ضربه مغزی شوند. اگر کودکی ضربه مغزی را تجربه کرده است، پس از کاهش علائم اصلی ضربه مغزی، اگر از علائمی چون سرگیجه، زنگ زدن در گوش یا مشکل شنوایی شکایت دارد، ضروری است که به آن توجه کنید. برخی از این علائم ممکن است بهبود یابد درحالی‌که برخی دیگر ممکن است دائمی باشند.