آگاه: وقتی از سمت استان اردبیل وارد آستارا می‌شویم، در امتداد جاده مرزی در محله باغچه سرای این شهر در دل آرامستانی محصور با نرده و درختان و خانه‌های مسکونی، بقعه پیرقطب‌الدین با نما و شمایل آجری و با قامتی بلند و استوار خودنمایی می‌کند.اهالی به این بنای تاریخی «توربه» یا «پیرقوب» می‌گویند و وجود دفتر مدیریت آرامستان و کارگاه حجاری سنگ مزار در آن و قرارگرفتن آرامستان در دل شهر، به‌نوعی این بنای تاریخی را برای مردم امروز نیز با اهمیت کرده است. اطراف بقعه را قبور متوفیان و چند شهید دفاع مقدس فراگرفته است.بقعه پیر قطب‌الدین روی سکویی از سنگ‌های ضخیم و محکم بنا شده و دیوارهای آجری آن با سیمان یا ساروج ساخته شده و زیر سقف سفالی آن با چوب درختان محکم شده است و ترک دیوار آجری، چین و چروک چوب‌آلات زیر سقف و جلبک‌ها و سبزینه‌های روی سفال‌های سقف حکایت از تاریخ کهن آن دارد.
بقعه دارای هفت پنجره نرده‌ای و شیشه‌دار و یک در ورودی آهنی است و دو پنجره آن را با سنگ و آجر و ملات مسدود کرده‌اند و چند پارچه گره‌زده بر نرده پنجره نیز گویای نذر و نیاز و مراجعه مردم به این بقعه برای دعا و واسطه قراردادن عارف مدفون در آن برای طلب حاجات است.قبر داخل بقعه به شکل مکعب‌مستطیل است و عکسی منتسب به امام علی(ع) و چند تابلو حاوی آیات و نوشته‌های مذهبی در پنجره داخل بقعه دیده می‌شود و چند تخته فرش، موکت و زیرانداز در اطراف قبر گسترده شده است.مسئول اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی آستارا گفت: در کنار در ورودی بقعه، سنگ سیاه توخالی بزرگی به‌صورت سنگ قبر دیده می‌شود و نقش‌های زیبایی در چهار طرف آن حک شده است.به گفته او، آجر قرمز و ابعاد مصالح این بقعه با مصالح بقعه‌های باباحسن و پیرمحمد دوست آستارا شباهت دارد و از این رو به نظر می‌رسد پیرقطب‌الدین، یکی از عرفای قرن نهم همزمان با باباحسن و پیرمحمد دوست بوده است و در کتاب «آستارا دروازه مدرنیسم» پیرقطب الدین را از عرفای متوفی به سال ۹۰۰ هجری قمری نوشته‌اند.