آگاه: تیرنگ رضا نیستانی، دکترای تخصصی علوم تغذیه در گفت‌وگو با خبرگزاری مهر گفت: برخی ریزمغذی‌ها در بدن دارای اندوخته یا ذخایر مشخصی هستند؛ برای مثال، آهن یکی از موادی است که در بدن به‌صورت ذخیره نگهداری می‌شود و در صورت کاهش دریافت غذایی، بدن می‌تواند تا مدتی از این ذخیره استفاده کند؛ اما در مورد برخی ریزمغذی‌ها مانند روی، چنین ذخیره‌ای به آن معنا وجود ندارد. مقدار موجود در بدن به‌طور مستقیم در عملکردهای حیاتی مصرف می‌شود و نقش ذخیره‌ای مشخصی ندارد. وی ادامه داد: وقتی رژیم غذایی فرد متعادل و متنوع نباشد، این اندوخته‌ها چه‌به صورت ذخیره و چه به صورت انبار در بدن به‌تدریج کاهش پیدا می‌کند. این کاهش معمولا بدون علامت بالینی مشخصی است، به همین دلیل فرد متوجه نمی‌شود که دچار کمبود شده، اما در سطح بافتی بدن آسیب‌هایی در حال شکل‌گیری است. نیستانی با ذکر مثالی افزود: در مورد کلسیم، فردی که به میزان کافی این ماده را از طریق رژیم غذایی دریافت نکند، در مراحل ابتدایی هیچ علامت مشخصی ندارد. اما به‌مرور ذخایر کلسیم موجود در استخوان‌ها کاهش می‌یابد. این ذخایر، بخشی از ساختار استخوان هستند و نه ذخیره‌ای صرف و در صورت افت میزان آنها، استحکام استخوان‌ها به خطر می‌افتد. نیستانی خاطرنشان کرد: تا دو یا سه دهه پیش، پدیده کمبود ریزمغذی‌ها را با عنوان «گرسنگی پنهان» می‌شناختند؛ اصطلاحی که هنوز هم کاربرد دارد، هرچند کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. نیستانی در پایان تاکید کرد: کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی، پیش از آنکه علنی و بالینی شود، آسیب‌هایی در بدن ایجاد می‌کند که ممکن است خاموش و پنهان باقی بمانند. تنها راه پیشگیری از این وضعیت، پیروی از یک الگوی غذایی متنوع و متعادل است که تمام گروه‌های غذایی را در برگیرد.