آگاه_لیلی معرفی:  صندلی غذای کودک خارجی حدود ۱۵میلیون تومان و چند دست لباس خارجی بالای ۱۰میلیون تومان آب می‌خورد؛ به عبارت دیگر، ست کامل مجموعه وسایل یک نوزاد حتی به یکصد تومان هم می‌رسد. این مسئله جدا از واردات یکسری سیسمونی‌های خاص از کشورهای همسایه است که واقعا چند هزار دلار ارز صرف آن می‌شود. حتی کسانی هستند که برای خریداری مایحتاج نوزادشان به ترکیه یا دوبی سفر می‌کنند چون اعتقاد دارند کیفیت آنجا بهتر است و اجناس برند هستند! این درحالی است که شرایط زندگی برای عمده افراد جامعه بسیار دشوار است، اگرچه برخی افراد حتی از قشر متوسط هم با وام یا هر ترتیبی که شده کالاهای لوکس را برای دلبندشان خریداری می‌کنند.این‌ روزها هر کودکی اتاق و وسایل مخصوص خود را دارد و مثل قدیم نیست که بچه‌ای که بزرگ شد لباس‌هایش به خواهر و برادر کوچک‌تر برسد. هزینه سیسمونی در همه طبقات اجتماعی جزو هزینه‌هایی است که خانواده‌ها باید بپردازند اما این هزینه‌ها بسته به طبقات اجتماعی متفاوت است. هزینه سیسمونی جزو گران‌ترین هزینه‌های تولد فرزند است که میزان آن به ‌گفته فروشندگان مغازه‌های سیسمونی‌فروشی در چند نقطه از شهر تهران قیمت اجناس کامل از ۲۰۰‌میلیون تومان تا ۵۰۰‌میلیون تومان برای کالاها و لوازم لوکس و شاید غیرضروری متغیر است.

حسین، یکی از مغازه‌داران سیسمونی‌فروش در خیابان بهار است. او می‌گوید: «با حدود ۲۰ تا ۳۰میلیون تومان هزینه می‌توان یک سیسمونی در سطح خوب که حداقل ضروریات را دارد تهیه کرد اما اکثر افراد در طبقات بالای جامعه به این میزان هزینه راضی نمی‌شوند و سیسمونی‌های گران‌تری تهیه می‌کنند.»

مریم در مغازه لباس نوزاد به‌دنبال پیدا کردن لباس دخترانه است. ماه ششم بارداری‌اش است و می‌گوید: «برای سیسمونی نزدیک به ١٤میلیون هزینه کردم. وسایل اتاق کودک را خارجی گرفتم تا دوام بیشتری داشته باشد اما همه لباس‌هایش ایرانی است. اگر می‌خواستم لباس‌هایش را هم خارجی بگیرم باید بسیار بیشتر هزینه می‌کردم. این‌ روزها همه‌چیز چشم ‌و هم‌چشمی شده است. به نظر خودم، من حداقل هزینه را کردم تا وسایلی مناسب بخرم. خیلی از افراد بیشتر از این هزینه می‌کنند.»

قشر متوسط هم مشتری این اجناس

در سرکشی ای که به چند فروشگاه لوازم نوزاد و سیسمونی در شهر قیمت های نجومی کالاهای خارجی خودنمایی می‌کند. از یک کسبه سوال کردم که با وجود این قیمت‌ها مگر خریداری برای این اجناس وجود دارد که او در پاسخ می‌گوید: «تاثیر بالارفتن دلار و تورم روی کالاهای نوزادان و سیسمونی مستقیم است ولی بسیاری از خانواده‌های پولدار هستند که حتی به قیمت محصولات نگاه نمی‌کنند و اجناس را می‌خرند. خوب نیاز ندارند که نگاه کنند! وضعشان خوب است! البته بعضی از مشتری‌های ما قشر متوسط هستند که با وام و قرض این کار را می‌کنند و این را وقتی می‌خواهیم اجناس را ارسال کنیم، متوجه می‌شویم.»

برایم جای سوال شد که زوج‌های جوان چگونه از پس این خرج‌ها برمی‌آیند که جواب فروشنده نکات قابل تامل زیادی داشت. او در این باره گفت: «اتفاقا بیشتر زن و شوهرهایی که برای خرید اینجور اجناس می‌آیند سن بالای دارند و در رنج ۳۷سال به بالا هستند. آنها یک عمر کار کردند و جمع کردند و حالا که وقت بچه‌دار شدن پیدا کردند می‌خواهند آسمان را هم به اسمش بزنند! وگرنه زوج‌های جوانی که اول راه هستند از کجا این همه هزینه می‌توانند بکنند؟ مگر اینکه خانواده‌های ثروتمندی داشته باشند که آنها را ساپورت مالی کنند، در غیر این صورت امکان ندارد!»

رفتاری که کاملا غلط است

«طاهره محمدزاده»، روانشناس بالینی در گفت‌وگو با «آگاه» درخصوص چرایی هزینه کردن بعضی از خانواده‌ها برای سیسمونی می‌گوید: این موضوع دو رکن اصلی دارد: تجمل‌گرایی و تک‌فرزندی که هردو به هم گره خورده‌اند. بیشتر از یک دهه است که جامعه شاهد این است که زوج‌ها یا علاقه‌ای به بچه‌دار شدن ندارند یا ترجیح می‌دهند تنها یک فرزند داشته باشند.

در خانواده‌هایی که دارای یک فرزند هستند توجه بیش‌ازحد والدین معطوف به آن فرزند می‌شود و می‌خواهند بهترین‌ها را از بدو تولد برای او فراهم کنند، به‌خصوص کسانی که در سنین بالا بچه‌دار می‌شوند، لاکچری بودن کودک خود را یک ارزش می‌دانند. درنهایت والدین ادعا می‌کنند که تمام این ریخت‌وپاش‌ها برای راحتی فرزندانشان و پیشرفت آنها در آینده است. اما نکته‌ای که به آن توجه نمی‌کنند این است که این حجم از تجمل‌گرایی و مادی‌گرایی چه تاثیری در آینده کلی فرزندانشان می‌گذارد؟ آنها فکر می‌کنند اگر به جای پستانک آبکاری‌شده با طلا از پستانک معمولی استفاده کنند، دیگر آن کودک آینده‌ای درخشان ندارد!

فرهنگ غلط را باید درست شود

این کارشناس می‌گوید: «موضوع اصلی‌ای که در عمق این تجمل‌گرایی نهفته است موضوع چشم و همچشمی و به اصطلاح کم نیاوردن خود والدین در مقابل افراد دیگر است. آنها با این کارشان ناخودآگاه نسلی را پرورش می‌دهند که عقیده دارد پول همه‌چیز و تجملات معیار سنجش تمامی آدم‌هاست. درحالی‌که باید واقع‌بین بود و پدر و مادرها ساختن شخصیت درست و تربیت ایرانی-اسلامی را هدف خود قرار دهند. ارزش‌گذاری در مواردی که باعث رشد بچه می‌شود بسیار فراتر از پوشیدن و استفاده از کالاهای برند است. جوری بچه‌هایمان را بزرگ نکنیم که به‌جز اسم برند لباسشان چیز دیگری برای ارائه نداشته باشند.»

* قیمت اقلام فوق مربوط به کالاهای ایرانی است.