آگاه: وقتی سبک زندگی شهدا را بررسی میکنیم، بدون شک شاخصههایی در آن وجود دارد که آنان را متفاوت میکنند. زندگی شهدای خدمت هم پر از روایتهایی است که آنان را متفاوت میکند. حسین امیرعبداللهیان را سیاستمداری میدانند که از «جبهه مقاومت» و نقش آن در منطقه سخن گفته و حمایت کرده است و روابط خوبی با حزبالله لبنان دارد. به روایت محکمی این شهید را وزیر کودکان فلسطین میدانند. واکنش دکتر امیرعبداللهیان نسبتبه شرایط کودکان در غزه در زمان حمله رژیمصهیونیستی اینگونه بود: «به تصریح دبیرکل سازمان ملل متحد و شواهد آشکار، غزه تبدیل به گورستان کودکان شده است. تاکنون بیش از پنجهزار و ۵۰۰کودک فلسطینی در حملات رژیمصهیونیستی به شهادت رسیدهاند. روز جهانی کودک بدون اقدام عملی و فوری جهانیان برای حفاظت از جان کودکان فلسطین، یک تراژدی بزرگ و اسفبار است.»
تلاشهای او در موضوع فلسطین، البته فقط به غزه و طوفانالاقصی ختم نمیشود، پیش از این دبیرکلی کنفرانس حمایت از انتفاضه فلسطین را برعهده داشت و تلاش کرد آرمان فلسطین را در سطح افکار عمومی و در صحنه دیپلماسی عمومی در دستورکار خود قرار دهد. فارن پالیسی در شهریور۱۴۰۰ درباره تعهد و توجه امیرعبداللهیان به محور مقاومت منطقه نوشته بود «امیرعبداللهیان، قاسم سلیمانی عرصه دیپلماسی است.»
بسیاری از سیاستمداران منطقه، او را بهواسطه تخصصش در حوزه مناسبات عربی و منطقهای یکی از اصلیترین بازیگران دیپلماسی غزه میدانند. او آذر سال گذشته در نشست وضعیت حقوق بشر در سرزمینهای اشغالی، اسرائیل را به نقض آشکار حقوقبشر و آمریکا را به حمایت از کشتار رژیمصهیونیستی در غزه متهم کرده بود. همه این موارد کافی بود تا سران رژیمصهیونیستی و حامیان آنها دلخوشی از آقای دیپلمات نداشته باشند و برای تخریبش دست به هر اقدامی بزنند، از تمسخر سخنرانیاش در سازمان ملل گرفته تا تلاش برای عدم صدور روادید برای حضور در اجلاس سازمان ملل. رسانههای غربی البته به همین هم اکتفا نکردند و او را مهرهای دستنشانده ازسوی نهادهای نظامی ایران معرفی کردند که منافع قدرتهای سلطه را در منطقه به خطر انداخته و با اتکا به برخی صحبتهای منتشرشده برخی مقامات او را فردی با سودای دیدهشدن نامیدند؛ تخریبهایی که البته نهتنها چیزی از تلاشهای او برای احیای روابط ایران با منطقه کم نکرد، بلکه بسیاری چون ولیعهد عربستان او را فردی تاثیرگذار در سیاست خارجی ایران و منطقه معرفی کردند که از دستدادنش داغی جانکاه است. حتی مخالفان جهتهای سیاسیاش در داخل هم معتقدند تلاشهای او ایران را که بهلحاظ منطقهای و بینالمللی منزوی و روابطش با برخی کشورها قطع یا پرتنش بود، خارج کرد.
شهید امیرعبداللهیان آخرین تلاشهایش را هم برای غزه و رنج کودکان آنجا گذاشت، ۲۳اردیبهشت ۱۴۰۳ تنها یک هفته قبل از آن سانحه سقوط بالگرد، در همایش گفتوگوهای ایرانی-عربی گفته بود امنیت پایدار منطقه در گروه پایان جنگ غزه و تامین حق تعیین سرنوشت فلسطینیهاست و پروژههای صلح دروغین حتی در صورت کسب موفقیتهای اولیه نمیتوانند تداوم داشته باشند.
نظر شما