آگاه: چه کسی است که حضور سلبریتی‌ها را در میتینگ‌های انتخاباتی سال۱۳۷۶ بی‌تاثیر بداند؟ حمایت از محمد خاتمی در آن سال‌ها موجب شده بود که افرادی را که چهره شناخته‌شده‌تری دارند برای تبلیغات و هواداری و در نتیجه جمع‌کردن رأی استفاده کنند. هنوز شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های دیجیتالی نبود که میدان را پر کنند از حواشی اما با حضور خود در مناسبت‌ها و مراسمات مختلف، اعلام نظر می‌کردند و هوادارانشان را به‌سوی خود می‌کشاندند.

حضور جبران‌ناپذیر
بحث درست و غلط‌بودن نظر آنها نیست. بحث این است که اگر سلبریتی در هنر یا ورزش نامی بلندآوازه دارد، دلیل بر داشتن تخصص در امور مختلف شهروندی یا سیاسی و... نیست که خود را وسط میدان بیندازد و اظهارنظر کند. چه‌بسا اظهارنظرات او برای خودش هم نباشد یا تاثیرپذیری از دیگران بوده یا انتقال نظراتی بدون تامل از بقیه افراد باشد. به‌هرحال حضور موثر این دسته از سلبریتی‌ها به‌دلیل عدم تخصص در موضوع مربوطه، آسیب جبران‌ناپذیری خواهد داشت.  بحث درست و غلط‌بودن نظر آنها نیست. بحث این است که اگر سلبریتی در هنر یا ورزش نامی بلندآوازه دارد، دلیل بر داشتن تخصص در امور مختلف شهروندی یا سیاسی و... نیست که خود را وسط میدان بیندازد و اظهارنظر کند. چه‌بسا اظهار نظرات او برای خودش هم نباشد یا تاثیرپذیری از دیگران بوده یا انتقال نظراتی بدون تامل از بقیه افراد باشد. به‌هرحال حضور موثر این دسته از سلبریتی‌ها به دلیل عدم تخصص در موضوع مربوطه، آسیب جبران‌ناپذیری خواهد داشت.  نمونه‌های کمی از این افراد نداریم فاطمه معتمدآریا و لیلی رشیدی‌هایی را که در جلسات سران فتنه و اصلاحات شرکت می‌کردند و بعدها با گذر هشت سال دوره ریاست‌جمهوری روحانی هم همان مسیر را ادامه می‌دادند. اصلا باتوجه‌به جمله ابتدایی مطلب، چه می‌شود که سلبریتی‌ها کنترل می‌خواهند؟ چرا باید این سازوکار وجود داشته باشد؟
هنوز فراموش نکرده‌ایم که ترانه علیدوستی، بازیگر سریال شهرزاد در صفحه اینستاگرام خود نوشت:
«به روحانی رأی می‌دهم»
چون خفقان هشت سال پیش از او را به یاد دارم و نمی‌خواهم به آن روزها برگردم.
چون تحریم دارو را در هشت سال پیش از او به یاد دارم؛ تلف‌شدن بسیاری از مردم کشورم را در جنگ خاموش محرومیت از داروهای خاص، و گرانی سرسام‌آور آنها.
چون حاضر نیستم همان وضع و همان مواضع، مثل کابوسی که پیش‌تر دیده‌ایم دوباره به سراغمان بیاید. به روحانی رأی می‌دهم چون حس افتخاری که در دولت او بسیاری از مردم را، بعد توافق تاریخی ژنو به خیابان‌ها آورد و بعد از مدت‌ها بانی آرامششان شد، به یاد دارم. به روحانی رأی می‌دهم به‌خاطر تک‌رقمی شدن تورم، به‌خاطر شروع به رفع ساختاری مشکلات اقتصادی و نه توهین به عزت مردم با حاتم‌بخشی و اعانه. به‌خاطر طرح تحول سلامت، به‌خاطر شهیندخت مولاوردی، به‌خاطر بنزین پاک‌تر، به‌خاطر محمدجواد ظریف، به‌خاطر فضای بازتر فرهنگی، به‌خاطر برجام، و مهم‌تر از همه به این خاطر که بتوان هنگام نقد، هنگام شکایت و هنگام مطالبه، با دولتی روبه‌رو بود که اخم نمی‌کند، مرعوب نمی‌کند و اهل گفتگوست. محسن تنابنده و احمد مهران‌فر نیز در زمان انتخابات سال ۹۲ با انتشار فیلمی، ضمن اعلام حضور در انتخابات ریاست‌جمهوری از حجت‌الاسلام حسن روحانی حمایت کردند. در این ویدئو که در صفحات شخصی محسن تنابنده و احمد مهران‌فر منتشر شد و با صدای محمد نوری همراه بود، آمده است:
«چهار سال است که کاسبان تحریم و دلالان و فرصت‌طلبان دوران تلخ و هولناک نوسان بازار ارز و قیمت‌ها حالشان از این آرامش نسبی و ثبات بازار بسیار بد است و هرچه در توان دارند انجام می‌دهند تا آرای خاکستری و طرفداران آرامش و امنیت در انتخابات شرکت نکنند. تا به روزهای تلخ برای ما و پرسود برای آنها برگردیم. مانند آن هشت سال بی‌عزت. اینجا سرزمین من است. ما به عقب بازنمی‌گردیم. باز هم برای فردایی بهتر، برای ریشه‌کن‌کردن دروغ، برای تحقق منشور حقوق شهروندی، برای برقراری و تداوم امید و برای نسل آینده رأی می‌دهم.»
بابت این اصطلاح سیاسی کاسبان تحریم که از اتاق فکرهای دولت بیرون آمده بود، از دو هنرمند سریال پایتخت کسی نپرسید چه کسانی هستند؟ به‌هرحال این کاسبان تحریم متلک غیرمستقیمی است که باب شده و البته بیشتر باید به همفکران مدیرانی گفت که سفره میلیارد تومانی سریال‌های چندقسمتی را برای محسن تنابنده و مهران‌فر پهن کردند. همان تنابنده‌ای که برای کشته‌شدن ۱۵۱نفر در مراسم هالووین چند ماه پیش پست می‌گذارد و حتی در انتهایش ایران را به سخره می‌گیرد که «کاش ما هم از خوشی بمیریم.» ولی در جریان اعدام یک محسن چاقوکش، استوری اینستاگرامش را با افتخار به هم‌نامی با او (محسن) مزین می‌کند. اما هرگز حتی از یکی از مدافعان امنیت و شهدای مدافع وطن نامی نمی‌برد. یا احسان کرمی! احسان کرمی، مجری و بازیگری که در دوران انتخابات سال۱۳۹۲ گفته بود: «در مورد لزوم رأی دادن به آقای روحانی باید بگویم که ما جزو ملت‌هایی هستیم که حافظه تاریخی ضعیفی داریم. رأی به روحانی رأی به ثبات است و ثبات در جهان امروز شاید مهم‌ترین دستاوردی است که یک ملت می‌تواند داشته باشد. همان احسان کرمی که هنوز چهلم «زن، زندگی، آزادی‌» شان نشده بود که از شبکه صهیونیستی منوتو به ملت خود پشت کرد چون آنجا پول خوبی به جیبش می‌رفت. علاوه‌بر او می‌توان از حمید فرخ‌نژاد نام برد؛ بازیگری که در ایام انتخابات با همکاران خود در همایش‌های انتخاباتی عکس یادگاری می‌گرفت اما این روزها «یارِ غار» سلطنت‌طلبان و دشمنان شماره یک مردم ایران شده است!

سلبریتی‌ها در انتخابات ۱۴۰۳ به کدام سمت می‌روند؟!
در انتخابات زودهنگام چهاردهمین دوره ریاست‌جمهوری که هشتم تیرماه برگزار می‌شود، خاتمی، اصلاح‌طلبان و اعتدالی‌ها همه پای کار آمده‌اند تا «مسعود پزشکیان» پیروز صحنه شود. حتی رییس دولت اصلاحات به‌صراحت حمایت خود را از پزشکیان اعلام کرد. حال باید نظاره‌گر بود و دید آیا سلبریتی‌هایی که در ادوار مختلف بلیت خود را صرف نمایش میتینگ‌های سیاسی و انتخاباتی کرده بودند، این بار هم حاضر خواهند شد از یک کاندیدای جریان اصلاحات حمایت کنند؟ اگر حاضر به حمایت شدند، مردمی با عقبه‌ای که سلبریتی‌ها از خود به جا گذشته‌اند چه واکنشی نشان می‌دهند؟ آنچه مسلم است دیگر این روزها حنای سلبریتی‌ها که برخی از آنها اپوزیسیون شده‌اند برای مردم ایران رنگی ندارد.