آگاه: نام این آیین، در مازندران کرب‌زنی و در شرق گیلان با اندکی تفاوت «کآرْبْ‌زنی» تلفظ می‌شود. کرب‌زنی معمولا در ماه محرم و در دهه نخست این ماه برگزار می‌شود که موسوم به عاشورا و مصادف با سالگرد شهادت امام سوم شیعیان(ع) است.
کرب تکه چوبی است تراشیده‌شده، به اندازه‌ای که در کف دست جا می‌گیرد و سطح بیرونی آن صاف است و در پشت آن بندی قرار دارد که به پشت دست می‌افتد و کرب‌زنی از آیین‌های ویژه عزاداری در ماه محرم است که اجرای آن بیشتر در روستاهای منطقه بندپی بابل در استان مازندران و برخی از مناطق لاهیجان در استان گیلان مرسوم است. همچنین در میان آیین‌هایی که در مازندران جاری و کم و بیش شبیه اغلب نقاط کشور است مراسم کرب‌زنی یا کرپ‌زنی بوده که متفاوت با سایر نقاط کشور است.
کرب‌زنی معمولا در ماه محرم و در دهه نخستین این ماه و روز عاشورا برگزار می‌شود، آیینی نمادین که برخی‌ها معتقدند یادآور عملکرد نادمانه اقوام و طوایفی است که به هنگام وقوع نبرد، میان امام‌حسین(ع) و یزید قرار گرفتند و این رسم در واقع ابراز ندامت و پشیمانی این اقوام است. نوحه‌ای که در مراسم کرب‌زنی خوانده می‌شود ۲۱ضرب دارد که از تک‌ضرب شروع شد و همین‌طور دو، سه و پنج ضرب به بالا، تا اینکه ۲۱ضرب کامل شود، همچنین گروه نخبه، وسط دایره کرب‌زنی می‌ایستد وقتی مداح در مراسم کرب‌زنی شروع به خواندن کرده و به ضرب بیست‌ویکم می‌رسید، گروه نخبه که در مرکز دایره قرار دارند با حرکتی هماهنگ و روبه‌بالا به‌طوری‌که گویی از زمین به‌سوی آسمان پرواز می‌کنند و سپس از پشت سر و از زیر پاهای افراد، کرب را می‌زدند.