این گزارش قصد دارد شما را به سفری خاطره‌انگیز و فراموش‌نشدنی به منطقه‌ای بی‌نظیر و بکر در غرب کشور دعوت کند. این مکان، روستای شگفت‌انگیز و تماشایی، روستای هجیج کرمانشاه است؛ روستایی با معماری منحصربه‌فرد، طبیعت زیبا و دل‌نواز و جاذبه‌های متعدد که در منطقه‌ اورامان این استان و در شهر پاوه قرار دارد.

روستای هجیج؛ جاذبه‌ای شگفت‌انگیز در دل کوه‌های کرمانشاه

آگاه: جایی که هجیج قرار دارد، دره‌ای خوش آب‌وهوا و سرسبز است که این روستا را در آغوش خود پناه داده است. هجیج در زبان کردی به معنی دره سرسبز و عمیق است که نامی برازنده برای این روستا محسوب می‌شود؛ البته هجیج را به‌صورت حجیج نیز می‌نویسند.
روستایی با معماری و طبیعت شگفت‌انگیز که وقتی پای بر آن بگذارید، شما را به دنیایی بکر و حیرت‌آور می‌برد. در این روستای شگفت‌انگیز همه‌چیز پر از صفا و صمیمیت است، حتی خانه‌ها. روستایی که شکل خاص معماری و بافت آن نشان از نزدیکی و اتحاد مردمانش دارد. خانه‌های هجیج به‌گونه‌ای شکل گرفته‌اند که بام خانه‌ایی، حیاط خانه همسایه است. خانه‌های سنگی‌ای که هرچند بزرگ نیستند اما خبر از بزرگی دل‌های مهربان ساکنانش می‌دهند.
هجیجی‌ها مکان زندگی‌شان را با سنگ و بدون ملاط، به‌صورت خشکه‌چین در دو طبقه و رو به رود سخاوتمند و حیات‌بخش سیروان و در پناه دره‌ای که با مهربانی آن‌ها را در آغوش خود جای داده است، ساخته‌اند.هجیج مجموعه‌ای دیدنی از جاذبه‌های گردشگری تاریخی، طبیعی، مذهبی، آبی و صنایع دستی کرمانشاه را در خود جای داده است. کوسه هجیج، رودخانه سیروان، چشمه بل و غیره، از دیدنی‌های این روستاست. جاذبه مذهبی هجیج، امامزاده عبیدالله است که به کوسه هجیج معروف است و بسیار مورد احترام اهالی روستاست.
ساکنان هجیج مردمان کرد مهربان و مهمان‌نواز هستند که با لهجه کردی هورامی صحبت می‌کنند. مردمانی خودکفا که به لطف مراتع و چراگاه‌های سرسبز و باصفا به دام‌داری مشغول‌اند و در کنار آن به نگهداری و پرورش انواع طیور نیز می‌پردازند. کشک، شیر، دوغ، روغن حیوانی و کره از فرآورده‏‌های لبنی هجیج است. باغ‌داری نیز یکی دیگر از فعالیت‌های این اهالی است و میوه‏‌هایی مثل گردو، انار و انگور از محصولات این روستا محسوب می‌شوند. پرورش درختان نیز یکی از مهم‌ترین منابع برای تامین درآمد مردم روستا به شمار می‌رود. ساکنان روستا در برخی مواقع نیز صخره‌های کوه را می‌تراشند و گود می‌کنند. سپس با ریختن خاک و کود در آن، سیب‌زمینی و صیفی‌جات و حتی درخت پرورش می‌دهند. در گذشته جولایی، چوخورانه و مَرس‌بافی نیز از هنرهای دیگر این اهالی بوده است که دوباره درحال احیای آنها هستند. درحال‌حاضر برخی به تولید گلیم، جاجیم، شال، گیوه، دستمال و سبد، لباس‌های محلی رنگارنگ و به‌ویژه گیوه که پاپوش سنتی کردها است و به آن «کِلاش» می‌گویند، می‌پردازند. 
روستای هجیج اقلیمی معتدل و کوهستانی دارد. در فصل زمستان به‌دلیل بارش برف و باران هوای این منطقه سرد و در فصل بهار و تابستان از هوای بسیار مطبوع و دل‌پذیری برخوردار است. هرچند هر فصل و زمانی هجیج زیبایی خاص خود را دارد اما بهترین زمان رفتن به هجیج بهار و تابستان است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.