آگاه: دونالد ترامپ، رییسجمهور آمریکا اخیرا در یک گندهگویی آشکار علیه کشورمان گفته است: «خوب خواهد بود مشکلات با ایران بدون حمله اسراییل به تأسیسات نظامی حل شود. امیدوارم که ایران توافق کند»! در ظاهرِ این سخنان ترامپ اگرچه لفظ «توافق» وجود دارد اما در بینسطور و فرامتن آن، نوعی «تهدید» نهفته است؛ این همان استراتژی دوگانهای است که ترامپ علیه ایران اتخاذ کرده است؛ استراتژیای که از آن با عنوان «چماق و هویج» نیز یاد میشود.
عَلم صالح، کارشناس مسائل سیاسی معتقد است: ترامپ میخواهد سیاست دیپلماسی همراه با قدرت را در مورد ایران اعمال کند، اما امروز ایران روابط خوبی با کشورهای منطقه دارد، عضو «بریکس» و «شانگهای» است، توافق راهبردی با کشورهایی همچون چین و روسیه امضا کرده و اسراییل هم مشروعیت خود را از دست داده است. پس میتوان گفت شرایط با گذشته فرق کرده و ترامپ نمیتواند بهراحتی از قدرت در کنار دیپلماسی علیه ایران استفاده کند. «عَلم صالح» همچنین معتقد است: تلاشها برای مذاکره با ایران خود نشاندهنده استقلال ایران است، زیرا تا قبل از این، آمریکا خواستههای خود را با یک تماس تلفنی در ایران حل میکرد.
کابینه جنگطلب ترامپ
اما یکی از دلایلی که عدهای در داخل این تصور باطل را دارند که ترامپ بهدنبال مذاکره و حتی مصالحه با ایران است، عدم بهکارگیری افراد جنگطلبی نظیر «جان بولتون»، «مایک پمپئو» و «برایان هوک» در کابینه جدید و لغو حفاظت امنیتی از آنها ازسوی ترامپ است. باید توجه داشت که چیدمان کلی کابینه ترامپ با قراردادن فردی همچون «مارکو روبیو» بهعنوان وزیر امور خارجه در رأس رهبری سیاست خارجی ایالاتمتحده گواهی بر خصمانه بودن موضع کلی دولت جدید آمریکا علیه ایران است. دشمنی کینهتوزانه روبیو، وزیر خارجه جدید آمریکا با ایران بر کسی پوشیده نیست و به هیچ عنوان نمیتوان کابینهای را که روبیو وزیر خارجهاش است کابینهای دانست که به ایران پالس یا چراغ سبز برای مذاکره و مصالحه میدهد.
از سوی دیگر، سایر اعضای کابینه ترامپ نیز در حوزه سیاست خارجی و امنیت ملی، عناصری هستند که سابقا مواضع ضدایرانی فراوانی داشتهاند. «پیت هگست» مجری سابق شبکه «فاکسنیوز» و عضو پیشین گارد ملی آمریکا که رخت وزارت جنگ را در دولت ترامپ به تن کرده است، از طرفداران حمله به ایران و ترور مقامات و دانشمندان جمهوری اسلامی ایران است. هگست مانند بسیاری از جمهوریخواهان مواضعی افراطی نسبتبه ایران دارد و از افزایش فشار بر کشورمان علنا حمایت میکند.
هگست وزیر جنگ آمریکا، پیشتر در یک برنامه تلویزیونی گفته بود: «اسراییل میخواهد به ایران حمله کند، ما باید به آنها اجازه دهیم که این کار را انجام دهند! این بهترین فرصت برای دولت اسراییل و نه آمریکاست که با ترور شخصیتهای علمی، نظامی و...، حملات سایبری، بمباران تاسیسات نظامی و هستهای و سایر روشها یکبار برای همیشه تهدید و خطر ایران را با بمباران رفع کند.»
یکی دیگر از چهرههای ضدایرانی و جنگطلب کابینه ترامپ، «مایک والتز» مشاور امنیت ملی اوست. والتز در ۲۶اکتبر (۵آبان) یعنی روزی که حمله محدود نظامی رژیم اسراییل به ایران رخ داد، در شبکه ایکس (توییتر) خود نوشته بود: «تا اینجای کار مهم است که توجه داشته باشیم چه چیزی در ایران اتفاق نیفتاده و مورد حمله قرار نگرفته است: جزیره خارک که ۸۰درصد صادرات نفت ایران در آن ذخیره میشود (اما انجام این کار باعث میشود قیمت نفت درست قبل از انتخابات افزایش یابد). تأسیسات هستهای نطنز که در ۲۰۰ مایلی خارج از تهران هستند (و بایدن علناً گفت که از آن حمایت نمیکند). این ممکن است آخرین و بهترین فرصت اسراییل برای کاهش برنامه هستهای ایران و بستن پول نقد آنها باشد. آیا بایدن- هریس بار دیگر به اسراییل فشار آوردند که کمتر از آنچه باید انجام دهد؟» در واقع این پیام «والتز» بیانگر آن است که او طرفدار حمله نظامی به ایران است. سایر اعضای کابینه ترامپ نیز نظیر«روبیو»، «هگست» و «والتز» عناصری ضدایرانی و جنگطلب هستند که از جمله آنها میتوان به «جان راتکلیف» رییس آژانس اطلاعات مرکزی (سیا) اشاره کرد؛ بنابراین برخلاف خوشبینیهای مفرط برخی افراد در داخل مبنی بر آمادگی ترامپ برای مذاکره و مصالحه با ایران، نگاهی گذرا به ترکیب و چیدمان کابینه او نشان میدهد که عناصری جنگطلبتر و ضدایرانیتر از «جان بولتون»، «مایک پمپئو» و «برایان هوک» در کابینه جدید ترامپ جای گرفتهاند.
همچنین روز پنجشنبه، یکی از سایتهای خبری آمریکایی طی خبری مدعی شد که «استیو ویتکاف» از نزدیکان ترامپ و نماینده او در جریان آتشبس در غزه، بهعنوان نماینده امور ایران در دولت جدید آمریکا انتخاب شده است؛ هر چند ۲۴ساعت بعد از انتشار این خبر، ترامپ آن را تکذیب کرد اما همین خبرِ دارای ۲۴ساعت عمر، دستمایه تحلیلهایی در داخل ایران شد مبنی بر اینکه حضور «ویتکاف» بهعنوان مسئول پرونده ایران در دولت آمریکا و روحیه سازشکارانه و تجاری او، یک نوع گشایش در پایان تخاصم تهران و واشنگتن است. این خوشبینی غیرواقعی نسبتبه «ویتکاف» نیز درحالی است که سابقه موضعگیریهای سیاسی نامبرده نشان میدهد که وی یک یهودی سمپات و هوادار سرسخت رژیم صهیونیستی در گذشته بوده و عملا شاید تفاوتی با اخراجیهای ترامپ از نظر تفکر نداشته باشد، بهجز اینکه بهدلیل بیتجربگی و باتوجهبه ذات تمامیتخواه ترامپ، صرفا میتواند مجری محض فرامین او باشد. به هر صورت، اگرچه خودِ ترامپ انتصاب ویتکاف بهعنوان نماینده امور ایران در دولت جدید آمریکا را تکذیب کرد اما نباید انتظار داشت که فردی به این منصب مهم در کابینه ترامپ نائل شود، مگر آنکه «جنگطلب» و «ضدایرانی» باشد.
بنابران نه میتوان از اظهارات ترامپ و نه چیدمان کابینه او به این استنتاج رسید که دولت جدید آمریکا بهدنبال مذاکره و مصالحه با ایران است؛ ترامپ در عین اینکه از «مذاکره» با ایران میگوید، همزمان بحث حمله اسراییل را هم پیش میکشد تا به همه پیام دهد (به تعبیر خودِ آمریکاییها) همه گزینهها حتی گزینه نظامی در مورد ایران روی میز است. از سوی دیگر، همانطور که اشاره شد کلیت کابینه ترامپ جنگطلب و ضدایرانی است و نباید کسی این خیال خام را داشته باشد که چون جنایتکارانی نظیر «بولتون» و «پمپئو» در دولت جدید ترامپ نیستند؛ بنابراین او عوض شده است؛ ترامپ همچنان همان شخصیت ضدایرانی است که اگر توانش را داشته باشد، به کشور ما حمله میکند اما اقتدار نظامی ایران اسلامی به او و امثال او اجازه این قبیل غلطها را نمیدهد. از سوی دیگر باید توجه داشت که «کیت کلاگ» نماینده ترامپ در امور جنگ اوکراین و روسیه، چندی پیش در نشست گروهک تروریستی منافقین (مجاهدین خلق) در پاریس شرکت کرد. حضور نماینده رییسجمهور آمریکا در اجلاسیه تروریستهای منافقین و سخنرانی ضدایرانی او در جمع این تروریستها، یک پیام آشکار را مخابره کرد و آن اینکه ترامپ درصدد است تا مثلث «ترور - تحریم - اغتشاش» را علیه ملت ایران عَلم کند.
آمریکا بهدنبال مذاکره با ایران نیست
اما نکته مهمتر از تمامی گزارههای فوقالذکر، تعریفی است که آمریکاییها از «مذاکره» دارند؛ چه ترامپ در رأس کاخ سفید باشد و چه هر فرد دیگری، موضع آمریکا در هر مذاکرهای، «تحمیلِ» خواستههای زیادخواهانه و نامشروع است. رهبر انقلاب در این خصوص میفرمایند: اینکه آمریکاییهای دائم اسم مذاکره را میآورند و مذاکره مستقیم با ایران را ما حاضریم و مانند این حرفها، اینجور نیست که آمریکا بخواهد مذاکره کند تا اینکه یک حرف حقی را قبول کند؛ نه، میخواهد مذاکره کند تا یک حرف باطلی را تحمیل کند! اصلا کار او این جوری است، و الا اینکه حالا یک حرف حقی را بشنوند، تصدیق کنند، قبول کنند، اینجوری نیست؛ کمااینکه همین آقایان اروپاییها هم در بعضی از جلسات خصوصی که گزارشش را مسئولن ما، مأمورینِ ما به ما میدهند، اقرار میکنند که حق با ایران است. ما گفتیم که باید اول تحریمها برداشته بشود -چون ما خاطر جمع نیستیم به اینکه آنها وعده بدهند که تا حالا دهها بار به وعدههایشان عمل نکردهاند و ضد وعده عمل کردهاند و حالا هم همین کار را خواهند کرد- لذا بایستی آنها کاری را که ما میگوییم اول انجام بدهند تا ما خاطرجمع بشویم که انجام گرفت، بعد ما آنچه تکلیفمان است انجام خواهیم داد. این مذاکرهکنندگان اروپایی گاهی در جلسات خصوصی تصدیق میکنند که همین سیاست، درست است و حق با ایران است اما در مقام تصمیمگیری خب تابع آنها هستند و خودشان واقعا هیچ استقلالی ندارند. آمریکا هم زورگو و تحمیلکننده است و مسئلهاش این است؛ بنابراین پیشنهادهایی هم که میکنند، غالبا پیشنهادهای متکبرانه و تحقیرآمیزی است که حتی قابل نگاه کردن نیست. امیدواریم انشاءالله مسئولین کشور در این زمینه هم کاملا با چشم باز، با دل محکم، با توکل به خدا، با ذکر «حَسبُنَا اللهُ وَ نِعمَ الوَکیل» انشاءالله جلو بروند و توفیقات الهی شامل حالشان بشود و ملت را خرسند و خوشحال کنند.
نظر شما