آگاه: او بیش از همه با صداپیشگی در نقش «پو»، شخصیت اصلی انیمیشن «پاندای کونگ‌فوکار» شهرت دارد. عزیزی در مجموعه‌های دیگری چون «هری پاتر»، انیمیشن «گارفیلد»، «داستان اسباب‌بازی‌»، «شیرشاه» و در مجموعه خارجی «بازی تاج و تخت» ضمن مدیریت دوبلاژ در یکی از نقش‌های اصلی آن صداپیشگی کرده است. همچنین، از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸ در انجمن گویندگان جوان عضو بوده و سال‌ها نیز از اعضای انجمن گویندگان و سرپرستان گفتار فیلم و خانه سینمای ایران بوده است.

صدای او در بسیاری از آثار انیمیشن برای کودکان و همچنین آثار سینمایی برای مخاطبان این صنعت از دهه‌های۷۰ به بعد ماندگار شده است، از این موارد می‌توان انیمیشن‌های «پسر دلفینی»، «باب اسفنجی»، «ماداسگار ۱، ۲ و ۳»، «داستان اسباب‌بازی»، «عصر یخبندان»، «هتل ترانسیلوانیا»، «چگونه اژدهای خود را تربیت کنیم ۱، ۲ و۳»، «آن‌سوی پرچین»، «رییس مزرعه» و فیلم‌های سینمایی و سریال‌های «کارآگاه حقیقی»، «نقابداران»، «سرگذشت ندیمه»، «مردگان متحرک»، «خانه پوشالی»، «مرد عنکبوتی: درون دنیای عنکبوتی»، «دکتر استرنج»، «کابوس قبل از کریسمس»، «بازگشت سوپرمن»، «هری پارتر» و چندین اثر دیگر را نام برد. سریال «پسر دلفینی» با صداپیشگی و مدیریت دوبلاژ عزیزی و به کارگردانی محمد خیراندیش موفق شد در سال‌۱۴۰۱ و بعد از محاسبه فروش در گیشه‌های جهانی به پرفروش‌ترین انیمیشن تاریخ سینمای ایران تبدیل شود. حامد عزیزی در فیلم سینمایی «پل خواب» به کارگردانی و نویسندگی اکتای براهنی نیز نقش‌آفرینی کرده و بسیاری برنامه‌های زنده تلویزیونی و رادیویی را از شبکه‌های مختلف اجرا کرده است.

رشد دوبله‌های زیرزمینی با محتواهای خارج عرف و از سویی ورود گسترده پلتفرم‌های نمایش خانگی به انتشار فیلم و سریال‌های خارجی و اقدام به تولید نسخه‌های دوبله در سریع‌ترین زمان ممکن و با حداقلی‌ترین کیفیت از عوامل جدی ایجاد بی نظمی و کاهش سطح کیفیت آثار تولیدی در این حوزه است؛ حوزه‌ای که حالا به تبع فیلمسازی و سریال‌سازی‌های سال‌های اخیر به ورطه‌ای کشیده شده است که دیگر کمتر صدای ماندگاری را در تولیدات آن می‌شنویم. جز این نیز، با فوت اغلب بزرگان و پیشکسوتان این حوزه علی‌رغم آموزش بسیاری از علاقه‌مندان این حرفه، چرخش سرمایه در صدر تعیین‌کنندگان و عاملان تولید این آثار قرار گرفته است و جایی برای عرض اندام هنرمندان برای ثبت اثر هنری ماندگار باقی نمی‌گذارد. جای عجب نیست که هنرمندان باتجربه در این حرفه هم کم و بیش از نجات آن از این وضعیت ناامید شده و به جریان رقابت برای اولین بودن در تولید اجازه حرکت دهند. بااین‌حال آنچه نیاز فعلی این عرصه پرمخاطب از هنر وابسته به سینما و دیگر مدیوم‌های مجاور آن است، آسیب‌شناسی آن و برنامه‌ریزی برای بهبود شرایط به کمک بزرگان و پیشکسوتان این حرفه و همچنین ایجاد فضایی باز برای ورود علاقه‌مندان و جوانان به آن است.