آگاه: خانه‌ای که این شاعر در آن چشم به جهان گشود، در محله ششگلان قرار دارد. مساحت کلی خانه هزار و ۳۰۰مترمربع است که از زمان افتتاح تا امروز محل دائمی نمایشگاه‌های اداره کل میراث فرهنگی و صنایع‌دستی و گردشگری آذربایجان شرقی شده است. کمتر کسی این خانه را می‌شناسد و می‌داند که این مکان، محل تولد بزرگ بانوی شعر ایران بوده است.
قدمت این بنا به دوره پهلوی می‌رسد و پروین اعتصامی تا هفت سالگی در این خانه زندگی کرده است. در بدو ورود به این خانه، باغچه زیبا و حوض وسط خانه نظر شما را جلب می‌کند، کمی که جلوتر می‌روید با ساختمانی آجری مواجه می‌شوید که مجسمه پروین درحال بالارفتن از پله را مشاهده می‌کنید. ساختمان خانه پروین اعتصامی در طول دو سال مرمت شده است و در طول سال نمایشگاه‌های مختلفی در این خانه برگزار می‌شود. خانه پروین اعتصامی در تاریخ ۲۸اسفند ۱۳۸۵ با شماره ثبت ۱۸۶۸۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
خانه پروین اعتصامی از جاذبه‌های گردشگری استان آذربایجان‌شرقی است و در تبریز، خیابان عباسی، جنب مسجد میرآقا، کوچه ساوجبلاغی، پلاک۶ قرار دارد. برای دسترسی می‌توانید از چایکنار به کوچه پروین اعتصامی وارد شوید. 
اعتصامی از همان دوران کودکی استعدادهای خود را نمایان کرد و سه زبان فارسی، انگلیسی و عربی را نزد پدرش «یوسف اعتصامی» آموخت. متولد شدن در چنین خانواده هنرمندی در تبدیل‌شدن پروین به بزرگ‌ترین بانوی شاعر ایران بی‌تاثیر نبود. او از همان روزهای کودکی تحت نظر اساتیدی هم چون علی‌اکبر دهخدا و ملک‌الشعرای بهار تعلیم دید.پروین اعتصامی در ۲۸سالگی ازدواج کرد ولی به‌دلیل اختلاف فکری با همسرش یک سال بعد از ازدواج از او جدا شد. همسر پروین پسرعموی او، «فصل‌الله اعتصامی» و یک افسر شهربانی بود. زمانی که پروین در قید حیات بود تنها یک دیوان از او منتشر شد و دومین نوبت چاپ دیوان او با مرگ نابهنگامش مصادف شد. دیوان اشعار پروین دارای ۶۰۶شعر شامل اشعاری در قالب‌های مثنوی، قطعه و قصیده است.پروین با مناظره‌های بی‌بدیلش مشهور است و بسیاری از افراد پروین اعتصامی را با مناظره‌هایش می‌شناسند. پروین اعتصامی، این بانوی بزرگ شعر فارسی، در ۳۵سالگی به‌دلیل بیماری حصبه درگذشت و درحال‌حاضر در حرم فاطمه معصومه(س) در آرامگاه خانوادگی‌اش به خاک سپرده شده است. زادروز این هنرمند برجسته، ۲۵اسفندماه روز بزرگداشت پروین اعتصامی نام گرفته است.این خانه دل‌باز، دوطبقه و یک زیرزمین دارد و یک هشتی ورودی آن به ساختمان است. در داخل ساختمان دو اتاق و یک سالن با دو ورودی شرقی و غربی وجود دارد که زاویه دید خوبی به حیاط دارد. دو بهارخواب و سه اتاق که یکی از آنها به آب‌انبار قدیمی راه دارد و یک تنور پخت نان که طی مرمت از زیرخاک بیرون آمده، دیگر اجزای تشکیل‌دهنده ساختمان است. در زیرزمین خانه یک حوض‌خانه با سقف کلیل آذری و پنج اتاق گهواره‌ای وجود دارد.