آگاه: به گزارش ایسنا این مطالعه نشان داد که قدرت عضلانی بالاتر با بیش از ۴۰ درصد کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲، صرف‌نظر از استعداد ژنتیکی مرتبط است. این مطالعه اهمیت حفظ یا بهبود قدرت عضلانی را به‌عنوان یک استراتژی کلیدی برای جلوگیری از دیابت نشان می‌دهد.  به نقل از ساینس‌دیلی، دیابت نوع ۲ یکی از شایع‌ترین اختلالات متابولیک مزمن است و با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف از جمله بیماری قلبی، سکته، فشارخون بالا و باریک‌شدن رگ‌های خونی همراه است. مشخصه آن افزایش سطح قندخون است که به‌عنوان هیپرگلیسمی نیز شناخته می‌شود و به دلیل مقاومت به انسولین و اختلال در ترشح انسولین، رخ می‌دهد. شواهد نشان می‌دهد که حدود ۱۰ درصد از جمعیت جهان تحت‌تاثیر دیابت نوع ۲ هستند، بنابراین پیشگیری از آن اهمیت دارد.
دیابت نوع ۲ می‌تواند ناشی از تداخل بین صفات ژنتیکی غیرقابل تغییر و سبک زندگی قابل تغییر باشد. قدرت عضلانی یکی از جنبه‌های مهم تناسب اندام عضلانی است و مشخص شده است که با خطر کمتر ابتلا به بیماری‌های قلبی متابولیک از جمله دیابت نوع ۲ مرتبط است. با این حال هنوز مشخص نیست که آیا بهبود قدرت عضلانی می‌تواند به‌عنوان یک استراتژی پیشگیری از دیابت در افراد با سطوح متفاوتی از استعداد ژنتیکی نظر گرفته شود یا خیر. به‌ویژه آنهایی که استعداد ژنتیکی بالایی در ابتلا به دیابت نوع ۲ دارند.
این تحقیق از داده‌های ۱۴۱ هزار و ۸۴۸ فرد سفیدپوست بریتانیایی بدون ابتلا به دیابت نوع ۲ پایه استفاده کرد. قدرت عضلانی ارزیابی شد. خطر ژنتیکی دیابت نوع ۲ نیز بر اساس ۱۳۸ نوع ژنتیکی شناخته شده برآورد شد.
شرکت‌کنندگان بیش از هفت‌سال تحت‌ پیگیری قرار گرفتند. در طول دوره پیگیری، ۴۷۴۳ مورد جدید دیابت نوع ۲ شناسایی شد. یافته‌ها نشان داد که در مقایسه با قدرت عضلانی کم، افراد با قدرت عضلانی بالا با ۴۴ درصد خطر نسبی کمتری برای ابتلا به دیابت نوع ۲ همراه بودند. حتی پس از درنظرگرفتن خطر ژنتیکی این بیماری و همچنین سایر عوامل خطر.
علاوه‌بر این، تیم تحقیقاتی شواهدی مبنی بر تعامل بین قدرت عضلانی و حساسیت ژنتیکی به دیابت نوع ۲ مشاهده کردند که نشان می‌دهد قدرت عضلانی ممکن است در تغییر تأثیر خطر ژنتیکی بر شروع بیماری نقش داشته باشد. این یافته‌ها همچنین نشان داد که افرادی که در معرض خطر ژنتیکی بالا اما دارای قدرت عضلانی بالا هستند، در مقایسه با افرادی که در معرض خطر ژنتیکی کم یا متوسط ‌هستند اما قدرت عضلانی پایین دارند، خطر مطلق کمتری برای ابتلا به دیابت نوع ۲ دارند.