پولاد کیمیایی، بازیگر و کارگردان ایرانی که از سال۱۳۹۷ به تئاتر روی آورد و همان سال هم اولین فیلمش را به نام «معکوس» و به تهیه‌کنندگی پدرش، مسعود کیمیایی کارگردانی کرد. او حالا قطعه «آهای گالیله» را برای تئاتر «گالیله» اجرا کرده است که این شب‌ها در تئاترشهر روی صحنه می‌رود.

آگاه: این قطعه از زبان خواننده‌ای دوره‌گرد در این نمایش خوانده می‌شود و ترانه آن را کاوه آفاق، خواننده و آهنگساز، سروده و آهنگسازی و تنظیم آن را انجام داده است. نمایش گالیله را آزیتا موگویی تهیه کرده و شهاب‌الدین حسین‌پور کارگردانی می‌کند. بازیگران این تئاتر فرهاد آئیش، صدف اسپهبدی، نورا هاشمی، محمد نادری، حمید رحیمی، شهروز دل‌افکار، آرش فلاحت‌پیشه، محمد معتضدی، اشکان صادقی، فربد فرهنگ، علیرضا ساوه درودی، سامان کرمی و علیرضا مویدی هستند. «گالیله» را برتولت برشت نوشته و حمید سمندریان ترجمه کرده است. همچنین دراماتورژی آن برعهده محمدامیر یاراحمدی است. 

تئاتر در ایران و جهان مخاطبان ویژه خودش را دارد، مخاطبانی که شاید زیاد نباشند اما صحنه تئاتر را به مدیوم‌های پر از افکت و گاه خالی از حس هم‌ذات‌پنداری ترجیح می‌دهند. بعد از پا گرفتن مدیوم‌های رسانه‌ای دیگر که همیشه هم در دسترس هستند اقبال به تئاتر رفته‌رفته و طی چندین سال کمتر شده است. برخی از اینکه صحنه نمایش اصالت خود را حفظ کند و با همان شکل و شمایل و در فرم کلاسیک ظاهر شود موافق‌اند و نمی‌خواهند مانند بخشی از سینمای امروز جهان، تنها ابزاری برای ایجاد بازار تجاری و تهی از معنا شود یا به شکلی امروزین درآید و از حالت سنتی خودش خارج شود. باوجوداین، بخشی از تئاتر نیز باید با مخاطب همراه شود و به سلیقه امروزی او احترام گذارد تا درنهایت بتواند آن دربرگیری و اثرگذاری را که نیاز دارد داشته باشد. تئاتر را نمی‌شود بدون مخاطب یا با افت مخاطب متصور شد؛ چراکه تنها مخاطب است که آن را زنده و پویا نگاه می‌دارد. 

یکی از راه‌های ماندگاری تئاتر انتشار فیلم آن است که سال‌هاست رواج پیدا کرده، گرچه احساس و پویایی تئاتر زنده را ندارد اما این نیز بخشی از همراهی تئاتر با تکنولوژی و امکانات امروزی است که در خدمت مخاطب ادامه می‌یابد. بخش دیگر آن نیز ترکیب و تلفیق تئاتر با موسیقی و افکت‌های تصویری و ویدیویی است که آن هم چند سالی است کم‌وبیش دیده می‌شود و حالا بیش‌ازپیش رسمیت و اعتبار یافته و به کمک صحنه‌های نمایش آمده است. علاوه‌بر کنسرت-نمایش‌هایی که در سال‌های اخیر به روی صحنه رفته و کاملا ترکیبی از این دو هنر اجرایی زنده بوده است، حالا آهنگ و ویدیوهای ضبط‌شده هم کاربرد بیشتری در نمایش‌های روی صحنه پیدا کرده است. از نمونه‌های آن نمایش موفق «گالیله» است که آهنگ «آهای گالیله» در آن اجرا می‌شود. تئاتر پرفروش «چه کسی جوجه‌تیغی را کشت؟» که این روزها روی صحنه است نیز در انتها با قطعه‌ای با صدای بهرام افشاری، کارگردان و بازیگر اثر به پایان می‌رسد. علاوه‌برآن نیز در برخی از تئاترها پخش ویدیو و فیلم‌هایی در طول نمایش، بخشی از اجراست و آن را کامل می‌کند که این از بده‌بستان‌های تئاتر زنده و تصاویر از پیش‌ضبط‌شده و همیشه در دسترس امروزی ماست.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.