آگاه: با استقرار کابینه جدید و پس از گذشت قریب به سه ماه پرفراز و نشیب، مهم‌ترین اولویت‌ها و مسائل کشور باید در دستورکار قرار گیرد تا مبادا گذر زمان و دور شدن از اولویت‌ها، منجر به خسارات سنگین شود. از جمله مهم‌ترین این موارد و شاید به نوعی زیربنایی‌ترین آن‌ها، مسئله پیری جمعیت، فرزندآوری و حمایت از جوانی جمعیت است.
این مقوله چندین سال است که مورد توجه ویژه رهبر انقلاب بوده است. ایشان بارها در مورد آن صحبت کرده‌اند، تذکر داده‌اند و در نهایت در تاریخ سی‌ام اردیبهشت ۱۳۹۳ سیاست کلی جمعیت را ابلاغ کردند. البته پس از آن هم دست از پیگیری برنداشتند و به‌عنوان مثال دو سال قبل در دیدار نخبگان تاکید کردند: «ما امروز در کشورمان جوان خیلی داریم اما آیا فردا هم همین اندازه جوان خواهیم داشت؟ معلوم نیست. با این وضعی که من مشاهده می‌کنم، با این‌همه تاکیدی هم که کردیم، درعین‌حال نتایج، خیلی نتایجِ دلگرم‌کننده‌ای نیست؛ ممکن است فردا این‌همه جوان نداشته باشیم؛ ما باید کشور را برای آن روز ثروتمند کنیم. اگر آن روزی که ما جوان کم داریم، کشور ثروتمند نباشد، نمی‌تواند دیگر ثروتمند بشود.»
با توجه به اینکه رییس‌جمهوری محترم کشورمان نیز از روزهای آغازین رقابت‌های سیاسی تا به امروز، عمل به سیاست‌های کلی نظام و منویات و دستورات رهبر انقلاب را اصلی‌ترین هدف فعالیت خود معرفی کرده‌اند، پس حرفی نمی‌ماند که توجه جدی به مسئله جمعیت باید در دستورکار دولت قرار گیرد. طبیعتا مقوله جمعیت یک مسئله چندوجهی است و نباید آن را منحصر به امر سلامت و بهداشت دید. اقتصاد، آموزش، بسترهای فرهنگی، فعالیت‌های رسانه‌ای و… همگی سهمی در جلوگیری از سقوط کشورمان در سیاهچاله پیری دارند. به نظر می‌رسد روندی که پس از تصویب و ابلاغ لایحه حمایت از خانواده و جوانی جمعیت به بازنگری و رفع برخی از آسیب‌ها نیاز دارد. شاید امروز مهم‌ترین مسئله این است که موضوع پیری جمعیت و آینده هولناک مورد تصور از آن را نباید ساده ببینیم و بیندیشیم.