آگاه: عضلات و استخوان‌ها: چرا شانه‌هایتان سنگین می‌شود؟
وقتی استرس دارید، عضلات بدن مثل یک گارد دفاعی به طور غریزی منقبض می‌شوند تا از شما محافظت کنند. در استرس‌های ناگهانی، این سفت شدن ماهیچه‌ها زودگذر است و بعد از آرامش، عضلات هم نفس راحتی می‌کشند و شل می‌شوند. اما در استرس‌های طولانی، عضلات در همان وضعیت دفاعی و سفت باقی می‌مانند. همین موضوع باعث می‌شود دچار سردردهای تنشی، میگرن و دردهای مزمن در ناحیه گردن و شانه‌ها شوید.
 سیستم تنفسی: وقتی نفس‌تان بند می‌آید
استرس و احساسات شدید باعث می‌شود نفس‌تان بند بیاید یا تندتند نفس بکشید، چون راه‌های هوایی تنگ می‌شوند. برای یک فرد سالم، این موضوع شاید فقط یک حس ناخوشایند باشد، اما برای کسانی که آسم یا بیماری‌های ریوی مثل COPD دارند، استرس می‌تواند اوضاع را خطرناک کند و باعث حملات تنفسی شود.
 قلب و رگ‌ها: فشار روی پمپ بدن
قلب و رگ‌ها وظیفه دارند اکسیژن و غذا را به همه جای بدن برسانند. در استرس‌های لحظه‌ای، هورمون‌هایی مثل آدرنالین و کورتیزول وارد خون می‌شوند، ضربان قلب را بالا می‌برند و رگ‌ها را گشاد می‌کنند تا خون بیشتری به عضلات برسد.
 هورمون‌ها و غدد: آژیر خطر بدن
بدن شما یک مرکز فرماندهی به نام محور هیپوتالاموس هیپوفیز آدرنال (HPA) دارد که پاسخ به استرس را مدیریت می‌کند. وقتی با چالشی روبه‌رو می‌شوید، مغز به غدد فوق‌کلیوی دستور می‌دهد تا کورتیزول ترشح کنند. کورتیزول مثل آژیر خطر، قند خون را بالا می‌برد تا سوخت کافی برای فرار یا مقابله داشته باشید. نتیجه‌اش می‌شود مشکلاتی مثل خستگی همیشگی، دیابت، چاقی، افسردگی و ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن.
 سیستم گوارشی: رابطه مغز و شکم
استرس و احساسات شدید باعث می‌شود نفس‌تان بند بیاید یا تندتند نفس بکشید، چون راه‌های هوایی تنگ می‌شوند. استرس باکتری‌های مفید روده را تغییر می‌دهد که روی اخلاق و روحیه‌مان هم اثر می‌گذارد.
 مری: وقتی استرس دارید، یا اشتهای‌تان کور می‌شود یا برعکس، شروع به پرخوری عصبی می‌کنید.
 معده: استرس باعث تهوع، نفخ و دردهای معده می‌شود. یادتان باشد استرس خودش باعث زخم معده نمی‌شود اما می‌تواند درد زخم را صدبرابر آزاردهنده‌تر کند.
 روده‌ها: استرس سرعت حرکت غذا را به هم می‌زند؛ یعنی یا دچار اسهال می‌شوید یا یبوست.
 سیستم عصبی: پدال گاز و ترمز بدن
وقتی می‌ترسید یا استرس دارید، سیستم عصبی شما مثل پدال گاز و ترمز عمل می‌کند. بخش «سمپاتیک» مثل پدال گاز است؛ بدن را برای جنگ یا گریز آماده می‌کند، ضربان قلب را بالا می‌برد و قند خون را زیاد می‌کند. بعد از اینکه خطر گذشت، بخش «پاراسمپاتیک» مثل ترمز عمل می‌کند و بدن را آرام می‌کند.
اگرچه استرس می‌تواند به تمام گوشه‌های بدن سرک بکشد، اما به یاد داشته باشید که بدن ما قدرت‌ترمیم فوق‌العاده‌ای دارد. با شناخت نقاط ضعف بدن خود در برابر فشارها و به‌کارگیری روش‌های ساده‌ای مثل ورزش منظم، خواب کافی و تکنیک‌های تنفسی، می‌توانید افسار استرس را در دست بگیرید. مراقبت از روان، اولین و مهم‌ترین گام برای داشتن جسمی سالم و سرشار از انرژی است.